Νέος φορέας: Η Φώφη εγγυάται τη μη διάλυση του ΠΑΣΟΚ

Του Γ. Λακόπουλου

Η επιμονή του Νίκου Αλιβιζάτου να δεσμεύσει εγγράφως τους υποψηφίους επικεφαλής του “νέου φορέα” – αγνώστων λοιπών στοιχείων ιδεολογικής και πολιτικής ταυτότητας-  έχει καταστεί ήδη άνευ αντικειμένου. Η Φώφη Γεννηματά,  διακρίνοντας  πλέον την παγίδα που στήνεται από  συνυποψηφίους της και δυνάμεις εκτός πολιτικής- αλλά υπό την αιγίδα του Κ. Σημίτη και του Κυρ. Μητσοτάκη-για διάλυση του ΠΑΣΟΚ ανακρούει πρύμνα: σε καμία περίπτωση το ΠΑΣΟΚ δεν θα διαλυθεί.

Στις τελευταίες ομιλίες της ενώπιον οπαδών του Κινήματος η πρόεδρος του ξεκαθαρίζει ότι ο  “φορέας” για τον οποίο γίνεται λόγος  θα είναι ένα “πολυμετοχικό σχήμα”. Ουσιαστικά αναφέρεται στη διεύρυνση της συνεργασίας με τη ΔΗΜΑΡ και τον Θαν. Θεοχαρόπουλο που λειτούργησε επιτυχώς στις εκλογές του  20915 και έδρασε ως “Δημοκρατική Συνεργασία” στη Βουλή, χωρίς να θίγει την αυτονομία των κομμάτων.

Για να καταστήσει σαφείς τις προθέσεις της η Φώφη, προτίθεται να μετακινήσει το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ -που είχε ανακοινωθέν ως έκτακτο  γι’ αυτό το φθινόπωρο- σε χρόνο μεταγενέστερο των βουλευτικών εκλογών, οποτεδήποτε και αν γίνουν. Αυτό σημαίνει ότι το ΠΑΣΟΚ είτε κερδίσει η ίδια την αναμέτρηση για τον “νέο φορέα” -αν γίνει-  είτε οποιασδήποτε άλλος,  θα παραμείνει αυτόνομο κόμμα με τις δομές του και θα διεκδικήσει στο νέο σχήμα το μερίδιο της ισχύος του.

Η νέα στρατηγική της Γεννηματά προέκυψε ως αξίωση της κομματικής βάσης που στοιχήθηκε με τη αρθρογραφία του Κ. Λαλιώτη και του Μιλτ. Παπαϊωάννου, αλλά και του Παύλου Γερουλάνου -που αμφισβήτησε το δικαίωμα της προέδρου του ΠΑΣΟΚ να αποφασίσει ή να εισηγηθεί τη διάλυση του κόμματος που την ανέδειξε για να το ανασυντάξει και όχι να μετάσχει τη κατάργηση του. Ο Λαλιώτης ειδικότερα πρότεινε τη   μεταφορά της απόφασης στην κομματική βάση με το αίτημα της επανίδρυσης.

Αυτή η στρατηγική που καθιστά τη Γεννηματά εγγυήτρια της μη διάλυσης του ΠΑΣΟΚ θα ενισχύσει την απήχησή της στην κομματική βάση και θα δημιουργήσει ισχυρές συσπειρώσεις στο πρόσωπό της.  Κατ’ ουσίαν είναι μια επιλογή που θίγει τον έτερο ισχυρό υποψήφιο από το ΠΑΣΟΚ  Νίκο Ανδρουλάκη -που τάσσεται υπέρ της υπέρβασης του Κινήματος με τη δημιουργία νέου σχήματος, με διαφορετικό όνομα και σύμβολα.

 

Πλήττει επίσης την υποψηφιότητα του Γ. Καμίνηπου προσπαθεί να πλασαριστεί ως υποψήφιος που εκπροσωπεί ένα μέρος του εκτός οργάνωσης ΠΑΣΟΚ, λόγω της υποστήριξής του από το Κίνημα σε δυο αυτοδιοικητικές αναμετρήσεις.

Εκ παράλληλου όμως η επιλογή της Γεννηματά -να μην θιγεί η υπόσταση του ΠΑΣΟΚ-  αναμένεται να κλιμακώσει την ένταση στις σχέσεις της με τον Σταύρο Θεοδωράκη που επιμένει στη συγκρότηση ενός εντελώς νέου κομματος εξ αρχής. Θεωρεί ότι δεν πρέπει να θυμίζει σε τίποτε να σημερινά σχήματα, απορρίπτοντας ακόμη και τους όρους  Κεντροαριστερά και Σοσιαλδημοκρατία – υπέρ του “Ανοικτού Κέντρου”.

Από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ  η επιμονή του επικεφαλής του Ποταμιού στην εξ αποστάσεως ψηφοφορία θεωρείται πρόσχημα, είτε για να αποχωρήσει από την κούρσα, είτε για να μην αναγνωρίσει εκ των υστέρων το αποτέλεσμα. Ή και να αποχωρήσει από τις διεργασίες για τον “νέο φορέα” με τη δικαιολογία ότι δεν αποτελεί νέο σχήμα.

Η ίδια απόφαση αναμένεται να επιδεινώσει τις όχι και πολύ καλές σχέσεις του ΠΑΣΟΚ με τον Νίκο Αλιβιζάτο, στο οποίο καταλογίζεται ότι ενώ το ΠΑΣΟΚ ως κεντρικός άξονας αυτής της προσπάθειας και κατά κάποια τρόπο και “εντολοδότης “ του είχε αποσαφηνίσει εξ αρχής ότι δεν θα δεχθεί την εξ αποστάσεως ψήφο – για να μην διακινδυνεύσει ενδεχόμενο φιάσκο, όπως συνέβη με τη ΝΔ- συνέχισε τις διεργασίες με αργούς ρυθμούς.  Του προσάπτουν επίσης ότι κάποια στιγμή προσπάθησε να παγιδεύσει τη  Γεννηματά μετατρέποντας τη” σύναξη των υποψήφιων” σε όργανο αποφάσεων.

Η ενδεχομένη εκτροπή  από  το σχεδιασμό για το νέο φορέα  πάντως, θα είναι καταστροφική για τον… Γ. Παπανδρέου, ο οποίος δεν εκπροσωπείται επισήμως στο πάνελ των υποψήφιων,  για να μην αναλάβει δεσμεύσεις. Η επιδίωξή του είναι να πάει στις εκλογές με τον φορέα, να εκλεγεί βουλευτής και  εν συνέχεια να αποχωρήσει με όσους από την “αίρεση” του καταφέρουν να εκλεγούν.

Η εκλογική κατάρρευση της προσπάθειας για τον νέο φορέα βλάπτει και τον… Κυριάκο Μητσοτάκη:  Ήλπιζε ότι θα βρει ένα μετεκλογικό δεκανίκι, για να διαμορφώσει κοινοβουλευτική αυτοδυναμία και φυσικά δεν θέλει την ύπαρξη του ΠΑΣΟΚ, η φυσιογνωμία και το ιστορικό φορτίο του οποίου το καθιστά αντίπαλό του.

Θίγει όμως και τον Αλέξη Τσίπρα που δεν διατρέχει κίνδυνο από το νέο φορέα -το αντίθετο θα έλεγε κανείς- αλλά με το ΠΑΣΟΚ στις κάλπες μπορεί δημιουργηθούν τάσεις επαναπατρισμού ψηφοφόρων που είχαν καταφύγει στον  ΣΥΡΙΖΑ μετά την ακύρωση των χαρακτηριστικών του  Κινήματος από τις ηγεσίες του.