Toυ Γ. Λακόπουλου
Σύντομη επανάληψη προηγουμένων. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με προφανή σύσταση των επικοινωνιολόγων του, κατά τα λεγόμενα στη ΝΔ, σφαγίασε κάποιον που ενδιαφερόταν για μια θέση στα ψηφοδέλτια της κόμματος στον Πειραιά. Επειδή ο πατέρας του δήλωσε ότι τον χρίζει διάδοχό του.
Έτσι παρότι ο Γιάννης Τραγάκης έλεγε ότι «είχε ενημερώσει τον πρόεδρο», ο γιος του αποκλείσθηκε με τη δικαιολογία ότι δεν υπήρξε απόφαση κομματικού οργάνου για την υποψηφιότητά του. Κάποιοι σχολίαζαν ειρωνικά εκείνες της ημέρες: σαν αυτή που υπήρξε όταν ο Κυριάκος χρίσθηκε υποψήφιος για την έδρα του πατέρα του στη Β Αθήνας; Κακίες…
Θα μπορούσε να πιστώσει κανείς στον πρόεδρο της ΝΔ ότι βάζει κανόνες και κριτήρια για να μην τον φέρνουν προ τετελεσμένων οι πολιτευόμενοι. Ούτε να στήνονται υποψηφιότητες από «κληρονόμους εδρών» πίσω από τη πλάτη του. Αλλά τα πράγματα τον διαψεύδουν: ο ίδιος χρίζει υποψήφιους πίσω από την πλάτη των υπολοίπων. Οι πληροφορίες που δημοσιεύονται το αποκαλύπτουν.
Μετά τα ρεπορτάζ του έγκυρου ΄Αρη Ραβανού – στο «Βήμα»- και άλλων εφημερίδων για την προεπιλογή υιών, θυγατέρων και ανεψιών που κάνουν ήδη προεκλογικό αγώνα, χωρίς καμία προγενέστερη κομματική απόφαση, ένα ρεπορτάζ του Γιώργου Σιαδήμα στην Real Νews την περασμένη Κυριακή τινάζει τον αέρα τις δικαιολογίες για τα όργανα. Ερήμην τους, εξελίσσονται μεθοδεύσεις για επικράτηση του νεομητσοτακισμού. Κανείς ως τώρα δεν διέψευσε τίποτε.
Κατά την αποκάλυψη, σε μια σύσκεψη κεκλεισμένων των θυρών –ήτοι κρυφά από τους άλλους- ο γραμματέας της κοινοβουλευτικής ομάδας της ΝΔ Κώστας Τσιάρας ανακοίνωσε σε 50μελή ομάδα ότι θα ενταχθούν στα ψηφοδέλτια. «Ουσιαστικά είστε υποψήφιοι. Έχετε περάσει την τελική διαδικασία από το Μητρώο Στελεχών, αλλά όπως είναι φυσικό ανακοινώσεις δεν μπορούν να γίνουν». Τα εισαγωγικά είναι του ρεπορτάζ. Τσιμουδιά από την Πειραιώς.
Το μυστικό βρίσκεται στο «Μητρώο Στελεχών». Για όσους παρακολουθούν τα εσωτερικά της ΝΔ πρόκειται για μια ακόμη απόδειξη ότι με το Μητρώο ο Κυριάκος επιχειρεί να θέσει υπό έλεγχο την επόμενη Κοινοβουλευτική Ομάδα, να χτίσει προσωπικό κόμμα και με όσους περισσέψουν να δημιουργήσει ένα… ΙΧ κράτος -με την τοποθέτησή τους σε δημόσια αξιώματα.
Πάρα τη δικαιολογία στην περίπτωση Τραγάκη, ότι πρέπει να προηγηθεί απόφαση κομματικού οργάνου για τους υποψηφίους, το «σύστημα Μητσοτάκη» δίνει, εν κρυπτώ, το πράσινο φως σε πρόσωπα της αρεσκείας του. Έτσι αποκτούν προβάδισμα έναντι άλλων υποψήφιων. Πουθενά δεν ανακοινώθηκε ότι εγκρίθηκε μια φουρνιά υποψηφίων.
Το διαβόητο Μητρώο για το οποίο υπήρξαν και ενστάσεις για παραβίαση των προσωπικών δεδομένων, τελεί υπό την προσωπική διαχείριση του προέδρου της ΝΔ και στη συνέντευξή Τύπου της Θεσσαλονίκης ήταν αποκαλυπτικός.
«Ο καθένας μπορεί να κάνει αίτηση και να αξιολογηθεί αντικειμενικά, ανάλογα με τις δυνατότητές του και το τι μπορεί να προσφέρει στην παράταξη και στον τόπο. Έχουμε κάνει παραπάνω από 1.300 συνεντεύξεις ανθρώπων, οι οποίοι δεν θα είχαν σκεφτεί, ενδεχομένως, στο παρελθόν, να προσεγγίσουν έναν πολιτικό οργανισμό».
Η «αξιολόγηση» γίνεται από τον ίδιο και ανθρώπους της εμπιστοσύνης του. Από ό,τι προκύπτει, δεν αναζητούν πρόσωπα με παραταξιακή ένταξη και πολιτικά ενδιαφέροντα, αλλά ορεγόμενους …. «καριέρα στην πολιτική». Η ένταξη στο Μητρώο τους δρομολογεί για θέση υποψήφιου βουλευτή, ή κρατικού στελέχους.
Το παίρνει επάνω του προσωπικά ο ίδιος. «Αυτούς που διστάζουν, που έχουν μια άλλη καριέρα, αυτούς οι οποίοι πρέπει να πεισθούν ότι πρέπει να βάλουν πλάτη στη συλλογική προσπάθεια, αυτούς πρέπει να προσελκύσουμε. Και ένα σημαντικό κομμάτι του χρόνου μου αναλώνεται ακριβώς σε αυτήν την προσπάθεια».
Η ιδέα μοιάζει με τον διαβόητο «open-goverment» του Γ. Παπανδρέου. Ο τότε πρωθυπουργός ζητούσε …βιογραφικά ενδιαφερομένων για να καταλάβουν θέση στον κρατικό μηχανισμό. Αλλά τα έκρινε ο ίδιος με ένα συγκεκριμένο συνεργάτη του- χωρίς περιθώριο αμφισβήτησης ή ένστασης. Αφού άφησε παράλυτο το κράτος για οκτώ μήνες, στο τέλος τοποθέτησε παντού ανθρώπους του.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίζεται πιο οργανωμένος. Συγκροτεί νωρίς τον προσωπικό μηχανισμό του και αρχίζει ήδη να τον επιβάλλει… διακριτικά. Μετά την υποκατάσταση της πολιτικής από το μάρκετινγκ, και της ιδεολογίας από την επικοινωνία, χρησιμοποιούνται επιχειρηματικές μέθοδοι και για έλεγχο του κόμματος, της Βουλής και του κράτους. Αυτό κι αν είναι «μεταρρύθμιση».