Οι εσμοί, η οσμή και οι …ισμοί

Toυ Γιάννη Πανούση

Ζητούνται υλικά

για ανακαίνιση θλιμμένων προσώπων

και επτασφράγιστων στομάτων

 

Γιώτα Τριανταφυλλοπούλου Κόμη,

Με τη Μέθοδο του υλοτόμου

 

Αστέρες διάττοντες κι ‘αστεράκια’ μιάς νύχτας, λαοπρόβλητοι κι απόβλητοι πολιτευτές, γάτες και ποντικοί των ΜΜΕ, μάγοι και μάγκες της προπαγάνδας, κενόδοξοι και άδοξοι παρατρεχάμενοι,αριστεροί στη θεωρία και αρεστοί στην πράξη, συν-ασθενείς και συνοδοιπόροι, αυτοαναγορευόμενοι ηγέτες και χειροκροτητές- κολαούζοι,εχθρικά φίλοι και φιλικά εχθροί [στις πολιτικές συμμαχίες αναφέρομαι], πολυμήχανοι και τυχοδιώκτες, λάτρεις του ιδεολογικού καμπαρέ και σαλτιμπάγκοι του πολιτικού τσίρκου, μυθομανείς και παραμυθατζήδες, όλοι αυτοί οι ανθρωπολογικοί τύποι συναποτελούν και συγκροτούν τον πολιτικό χυλό της χώρας, αναμεμειγμένοι μ’έναν τρόπο που πολύ δύσκολα μπορείς να διακρίνεις και να ξεχωρίσεις το ποιόν, το πραγματικό πρόσωπο του καθενός.

Επειδή όμως τον τελευταίο καιρό πολλά λέγονται για τη σχέση ‘ανθρώπων και ιδεών’  πιστεύω ότι δεν υπάρχουν ελαττωματικές ιδέες αλλά μόνον ελαττωματικοί άνθρωποι, οι οποίοι καίνε κάθε ιδέα, καλλιεργώντας ‘κοινωνικά ρομάντζα’ και σπέρνοντας κοινότοπες δογματικές αερολογίες. Άκαμπτες απόψεις από άκαπνους διανοούμενους ούτε αλλάζουν, ούτε ερμηνεύουν τα κακά των καιρών. Απλώς τα ‘χρησιμοποιούν ‘προς ίδιον όφελος.

Δεν φαίνεται να κληρονομήσαμε τίποτα από τους ένδοξους  που τους επικαλούμαστε μόνο για τον τουρισμό κι όχι για την παιδεία] προγόνους μας. Ούτε τη φιλοσοφία και τον τρόπο ζωής, ούτε την αξία της γνώσης, ούτε την κανονιστική ρύθμιση της συμπεριφοράς. Κι έτσι παραμένουμε ένα ίζημα της Ιστορίας, ένα ποτάμι του οποίου γνωρίζουμε την πηγή αλλά δεν είμαστε καθόλου βέβαιοι ότι θα βρει τον τρόπο να φτάσει στη θάλασσα.

Από τον πολιτικό ενθουσιασμό στην εθνική μελαγχολία καμπόσα Μνημόνια διχαστικού λόγου δρόμος.

Υπάρχει άραγε φάρμακο θεραπείας; Δεν γνωρίζω. Πιστεύω όμως ότι με τα τρία Μεγάλα ΟΧΙ  ίσως κάτι μπορεί ν’αλλάξει.

-ΟΧΙ άλλα κροκοδείλια δάκρυα για την άνοδο της Ακροδεξιάς [σε ποσοστά] από την πίσω σκάλα και αιδήμων σιωπή για την άνοδο πολλών ‘αριστερών’ [στο αστικοκαπιταλιστικό χρήμα] με ασανσέρ

-ΟΧΙ άλλος πολιτισμικός φόβος για τους πρόσφυγες και μετανάστες και άφοβη άνανδρη/υπόγεια σπίλωση των πολιτικών αντιπάλων [ή και των ανυπότακτων ημετέρων]

-ΟΧΙ άλλοι εύκολοι αφορισμοί, ανιστόρητοι δογματισμοί,εντυπωσιασμοί, επικοινωνισμοί, λαϊκισμοί, ψεκασμοί, ψευτοσυμβολισμοί, βυζαντινισμοί.

Χορτάσαμε από πολιτικούς οι οποίοι ‘’δηλώνουν ό,τι θέλουν’’ και ‘’θέλουν ό,τι δηλώνουν’ ’[χωρίς κατά βάθος να γνωρίζουν ‘’τι ποιούν’’]. Μας περισσεύουν [και περιττεύουν] οι νεόκοποι υποψήφιοι για την εξουσία. Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να εμπιστευθούμε ρομαντικούς ανθρώπους που δεν προέρχονται από εσμούς και δεν υπηρετούν …ισμούς.

Πού θα τους βρούμε; Μα είναι πλάι μας κι απλώς περιμένουν να τους προσέξουμε και να τους τιμήσουμε για την όλη στάση ζωής τους [κι όχι για την πίστη τους στον Αρχηγό και τις κωλοτούμπες τους στις Βασικές μας τις Αρχές].

ΥΓ. ’Τις νύχτες ξαπλώνει κι ονειρεύεται

ανθρώπους που παραμένουν άνθρωποι’

[Θ.Βοριάς, Νυχτερινές επιπλοκές]