Του Ιωάννη Δαμίγου
Δεν ξέρω πόσες και αν φορές έχουμε φτάσει ή ξεπεράσει ποτέ αυτό το σημείο επίγειου κορεσμού από αλητεία, θανατηφόρα αλητεία όμως. Μετά από τους δυο παγκόσμιους πολέμους, εξακολουθούν και υπάρχουν σοβαροί τοπικοί, που απειλούν να μετατραπούν σε νέο, τον τρίτο, που δεν θα γίνει με πέτρες και ξύλα, δυστυχώς. Το ανθρώπινο γένος, το μόνο στον πλανήτη που παρουσιάζει, από της ύπαρξής του το ατελές, τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του μίσους, της πλεονεξίας και του φόνου μεταξύ άλλων, δοκιμάζει επίμονα κι επίπονα τα όρια του. Δεν διδάχτηκε, δεν παραδειγματίστηκε καν από την αλητεία, που βάπτισε πονηρά δημοκρατία όλα τα καθεστώτα, παρά τα εκατομμύρια των νεκρών για τα μόνο κέρδη και υπερκέρδη των λίγων και που αδικαιολόγητα και ανεξήγητα ακολουθεί απανταχού ο ξυπόλυτος όχλος. Κουτσοί στραβοί, τους σπρώχνουν όλους ακροδεξιά και μπάταρε η γη σε δεξιόστροφη πορεία χαμού.
“Και εμείς οι τρείς στον καφενέ, τσιγάρο πρέφα και καφέ …”, με παραδιαγωνισμούς παρατράγουδων( μέσα τραγουδάνε, αν, έξω βαράνε μετά μουσικής, αν), ποδόσφαιρο, μπάσκετ, θρησκευτικές εορτές, μνημόνια, εθνικές επετείους, βομβαρδισμούς αμάχων και συστάσεις για εγκράτεια. Οι παγκόσμιοι αλήτες, που ο Ηρώδης μπροστά τους ήταν πρόσκοπος, δεν βιάζουν, δεν εκπορνεύουν, παρά σαδιστικά δολοφονούν παιδάκια, μωρά, χωρίς την παραμικρή αναστολή, αψηφώντας ΟΗΕ, Διεθνή δικαστήρια, βιτρίνες δήθεν πολιτισμένων αλητών για τα μάτια των τυφλών από αδιαφορία και εφησυχασμό ανήμπορης πεπεισμένης συνείδησης. Είχε φύγει από χρόνια η ζωή από τις ράγες της, χωρίς σηματοδότηση, χωρίς προστατευτικές μπάρες και τώρα πλέον ούτε τρένα, ούτε πλοία, μήτε αεροπλάνα, ουδέ με την τεχνητή νοημοσύνη των υπανθρώπων κατασκευαστών της αιώνιας απάτης, απόμεινε ελπίδα καμιά έστω διόρθωσης. Απλώς οι αλήτες εκπαίδευσαν νέους σούπερ αλήτες, υπό την ανοχή των αδαών και αποχαυνωμένων περίπου ας υποθέσουμε πολιτών, σε μαζική παραγωγή κατακλύζοντας τις διοικητικές κατευθυντήριες θέσεις του ολέθρου.
Τη θέση των παλαιομοδίτικων βιβλίων κατέλαβαν οι “έξυπνες” οθόνες και αντικατέστησαν τους ποιητές εις μάτην με προγράμματα γραφής κατ’ εντολή παραγγελίας. Η επικοινωνία άλλαξε σε λαϊκίστικο διαγωνισμό προβολής του φαίνεσθαι και η ζύμωση των σχέσεων γίνεται με delivery .έως τριάντα λεπτών αναμονή. Τα πάντα έχουν παρασυρθεί από την ακραίως δεξιόστροφη πορεία του πλανήτη, με την σημερινή εικονική ελευθερία να πνέει τα λοίσθια, σε ραγδαία μετάλλαξη πνευματικής απομόνωσης και ομαδικής παράλυσης σε στυγνή ανεχτική ανελευθερία.
Έτσι θα λυθεί και η μεγάλη απορία για την ύπαρξη Κόλασης του θεού των αλητών επί γης, αποχαιρετώντας για πάντα την ουτοπία του για πάντα χαμένου Παραδείσου.