Του Γ. Λακόπουλου
“Απόπειρα εναντίον μου με μαχαίρι…. Χτύπαγε τον αέρα…. Δεν ήμουν εκεί… Τον Συγ-χω-ρώ…”
Διονύσης Σαβόπουλος
Ας μου επιτραπεί να μιλήσω σε πρώτο ενικό. Δεν έχω συναντήσει ποτέ τον Πάνο Καμμένο. Ούτε τυχαία, ούτε θυμάμαι να διασταυρώθηκα μαζί του σε δημόσιο χώρο. Ειδικά από τότε που έγινε υπουργός και εγώ ζω κυρίως εκτός Ελλάδος.
Η μόνη «σχέση» μου μαζί του είναι η κριτική που ασκώ διαρκώς στην πολιτική του και οι κρίσεις μου για τη δημόσια συμπεριφορά του. Δεν προέκυψε ποτέ ότι υπήρξα ανακριβής στα πραγματικά περιστατικά που τον αφορούν. Οι απόψεις μου για τον τρόπο που πολιτεύεται είναι δικαίωμά μου. Και πάντως δεν είμαι ποτέ απρεπής ή υβριστικός στο πρόσωπό του. Κρίνω μόνο τη δημόσια παρουσία του.
Δεν μπήκα καν στον κόπο να διαπιστώσω αν ήταν ακριβείς οι πληροφορίες ότι την περίοδο που εργαζόμουν στο «Έθνος» δεν έχανε την ευκαιρία να επιτίθεται εναντίον μου σε συγκεκριμένους συνομιλητές του. Δεν έχει αξία άλλωστε. Ούτε με παραξένεψε. Δεν ισχύει όμως το ίδιο τώρα που τον άκουσα σήμερα, μετά τη συνεδρίαση με τους βουλευτές του, να λέει και τα εξής (http://anexartitoiellines.gr/post.php?post_id=7308) – μετά το 3ο λεπτό»
-«Το πρώτο εξάμηνο του 2018 εδόθησαν σε εφημερίδες οι οποίες χρωστούν τεράστια ποσά στις τράπεζες και το δημόσιο επιδοτήσεις άνω του 1,5 εκατ. ευρώ ενώ άλλα μέσα δεν πήραν. Είδα και δημοσιογράφους οι οποίοι είχαν δηλώσει από τον Ιούνιο ότι αποσύρονται, παλιούς σωματοφύλακες του κ. Ψυχάρη, όπως το κ. Λακόπουλο, που μαζί με τον κ. Παπαχρήστο και τον κ. Λάμψια, ήταν οι τρεις που επωφελήθηκαν περισσότερο από τα δάνεια του κ Ψυχάρη – του οποίου κατάσχεται η περιουσία- να επανέρχονται γιατί μύρισαν πάλι αίμα. Θα πρέπει αυτή η κυβέρνηση να στείλει ένα ξεκάθαρο μήνυμα και δια των τραπεζών, ότι η συνέχιση της χρηματοδότησης από την πλευρά της διαπλοκής, μέσων ενημέρωσης που έχουν ως μόνιμο σκοπό την εξυπηρέτηση της διαπλοκής, και το χτύπημα των υγιών πολίτικων δυνάμεων, δεν θα γίνει επιτρεπτή».
Άλλα αντ’ άλλων. Σε ό,τι με αφορά, αν δεν έχει τρικυμία εν κρανίω και αν δεν είναι θύμα κακής ενημέρωσης από τους συνεργάτες του, το μόνο που μπορώ να υποθέσω είναι ότι ενοχλήθηκε από το τελευταίο άρθρο μου στο «Ανοιχτό Παράθυρο” ότι “πρέπει να αποπεμφθεί από την κυβέρνηση, γιατί δεν νοείται υπουργός να στρέφεται κατά του Πρωθυπουργού και να τον απειλεί με ανατροπή”.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ασκώ αυτή την κριτική. Αν αυτή τη φορά έγινε αφορμή για την αναφορά του στο πρόσωπό μου είναι δικό του θέμα. Δεν έχω να απολογηθώ σε κανέναν, αλλά θα σημειώσω τα εξής:
Πρώτο: Δεν γνωρίζω με ποιο τρόπο «επωφελήθηκα από τα δάνεια του Ψυχάρη». Στον ΔΟΛ εργάσθηκα από το 1984 ως το 2006 που ανήκε στον Χρ. Λαμπράκη και ο Στ. Ψυχάρης ήταν διευθυντής μου. Όταν πήρε τον ΔΟΛ έφυγα. Επέστρεψα το 2010 όταν μάλλον δεν έπαιρνε δάνεια. Αλλά και να έπαιρνε εγώ είχα μόνο το μισθό μου. Όπως στον «Ελεύθερο Τύπο» της Αγγελοπούλου, στο «Έθνος» του Μάρη και οπουδήποτε αλλού εργάσθηκα. Μόνο το μισθό μου.
Δεύτερο: Δεν αντιλαμβάνομαι πως «επανέρχομαι γιατί μύρισα πάλι αίμα» ώστε “να μου στείλει μήνυμα η κυβέρνηση», όπως είπε. Τι μήνυμα ακριβώς; Ακόμη και αν της περνούσε από το νου της να στραφεί φραστικά εναντίον μου δεν θα μπορούσε. Ούτε με βαρύνει και επιπλέον θα έπεφτε ο ουρανός να την πλακώσει. Γιατί με τα κείμενά μου δεν κάνω τίποτε άλλο από το να στηρίζω την κυβέρνηση και τον Αλέξη Τσίπρα. Είμαστε και συμπατριώτες και τα λέμε καμιά φορά.
Υποστηρίζω την πολιτική του, χωρίς να έχω απολύτως καμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ, καμία εξάρτηση, καμία σύνδεση, καμία συνάφεια και οποιαδήποτε εκκρεμότητα, κανένα συμφέρον και γνωρίζω ελάχιστους προσωπικά. Απλώς αυτή είναι πολιτική μου θέση και αν αλλάξω γνώμη θα το καταθέσω. Κινούμαι πάντα στο πεδίο της ελευθερίας μου και δεν έχω συμπάθειες, ή αντιπάθειες για κανέναν εν ενεργεία πολιτικό. Κριτική ως πολίτης ασκώ. Άλλοτε επικρίνω και άλλοτε επαινώ. Δεν παραβιάζω το νόμο και τη δεοντολογία και δεν έχω να δώσω λογαριασμό σε κανέναν -πέρα από τη συνείδησή μου- και με κρίνουν όσοι με διαβάζουν…
Τρίτο: Η «απόσυρση» στην οποία αναφέρεται -σα να λυπάται που δεν ισχύει- είναι γνωστή στους αναγνώστες του ΑΠ. Έγραψα πράγματι ότι θα σταματήσω να γράφω -δεν αποσύρθηκα από πουθενά. Το έκανα διαμαρτυρόμενος αφ’ ενός για την κατάπτωση της δημοσιογραφίας. Αφ’ ετέρου σε ό,τι αφορά την κυβέρνηση για την ανοχή του Αλέξη Τσίπρα, ως Πρωθυπουργού και επικεφαλής της ελληνικής Κεντροαριστεράς στη συμπεριφορά του υπουργού Άμυνας – και του αναπληρωτή υπουργού Υγείας. Και στην ανοχή του Κ. Καραμανλή, ως φυσικού επικεφαλής της συντηρητικής παράταξης για τις τοποθετήσεις, στο όνομα της ΝΔ, των Γεωργιάδη και Βορίδη. Δεν έκανα καμία «συμφωνία απόσυρσης» με κανέναν και την παραβίασα. Δεν ήθελα να γράφω, δεν έγραφα, τώρα που θέλω γράφω.
Πολύ περισσότερο δεν «μύρισα κανένα αίμα», ούτε το έχω κάνει ποτέ. Αν η έννοια των λόγων του είναι ότι επιδιώκω να ωφεληθώ επειδή έρχεται η… ΝΔ – τι ομολογία από υπουργό!- είναι μακριά νυχτωμένος και δεν παρακολουθεί τα κείμενά μου. Αν υπάρχουν κάποιοι που θέλουν να μη γράφω -εκτός από τον ίδιο προφανώς- αυτοί ανήκουν στη ΝΔ. Αυτή είναι η «υγιής δύναμη» που «χτυπάω» εκτός από τον ίδιο;
Το συμπέρασμα είναι ότι κάπου τα έμπλεξε ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ. Αν, όπως προκύπτει από το λόγο του, με εντάσσει στη «χρηματοδότηση ΜΜΕ της διαπλοκής», δεν υπήρξα διαπλεκόμενος με καμιά έννοια και ως εκ τούτου -πολύ περισσότερο σήμερα που είμαι απλώς συνταξιούχος και δεν ανήκω σε κανένα ΜΜΕ.
Σε ό,τι με αφορά πάντως δεν θα σταματήσω να εναντιώνομαι στο ύφος της δημόσιας παρουσίας του και να θεωρώ ότι δεν νοείται διαφωνία υπουργού με τον Πρωθυπουργό. Υπουργός διαφοροποιημένος από την κυβέρνηση παραιτείται. Άλλως τον αποπέμπει ο Πρωθυπουργός που έχει την ευθύνη για την ενότητά της κυβέρνησής του και την προάσπιση του κύρους του αξιώματός του. Για τα υπόλοιπα σε κουβέντα να βρισκόμαστε…