Του Διονύση Τεμπονέρα
Να προκύψει μια κοινή, διαρκής συντονιστική Επιτροπή όσων κομμάτων του προοδευτικού χώρου επιθυμούν εμπλακούν στο διάλογο, με τη συμμετοχή-συμβολή των μεγαλύτερων κοινωνικών εκφράσεων (ΓΣΕΕ, Επιμελητήρια, Ενώσεις Καταναλωτών, αυτοδιοίκηση, Ινστιτούτα-Think Tanks, προσωπικότητες).
Οι ραγδαίες εξελίξεις των τελευταίων ημερών σε σχέση με την υπόθεση του εγκλήματος των Τεμπών δικαιώνουν όσους υποστηρίζουμε, ότι επιβάλλεται να υπάρξει κοινός, πολιτικός συντονισμός των αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων, σε όλα πια τα επίπεδα.
Είναι απίστευτο το γεγονός, ότι ο «διαγκωνισμός» ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ για το ποιος είναι στην πραγματικότητα η “αξιωματική αντιπολίτευση”(λες και αυτό δεν το ορίζει η λαϊκή ψήφος, όταν έρθει η ώρα των εκλογών) οδηγεί όχι σε ευτράπελα, αλλά σε μια ολοκληρωτική αποστροφή της κοινωνίας, που επενδύει όλο και περισσότερο στο «όλοι ίδιοι είναι».
Αυτό που παρατηρείται στους διαξιφισμούς των δύο κομμάτων, «σε ζωντανή μετάδοση», δεν έχει προηγούμενο. Ενώ η κοινωνία απλοϊκά λέει «βρείτε τα» τα δύο μεγαλύτερα κόμματα του προοδευτικού χώρου κινούνται σε αντίθετη κατεύθυνση, βάζοντας την υπαρξιακή κρίση που βιώνουν, πάνω ακόμα και από την αναζήτηση της αλήθειας, που είναι το ζητούμενο για τους συγγενείς των θυμάτων και για όλη την ελληνική κοινωνία. Φυσικά, χαμένοι είναι και οι δύο, καθώς το μόνο που επιτυγχάνουν είναι, να μεγαλώσει η απόσταση από τους πολίτες που κατέβηκαν κατά χιλιάδες στους δρόμους στις 26 Ιανουαρίου, αλλά και να αποδειχθεί πόσο μακριά είναι από τις λαϊκές αγωνίες.
Στο έγκλημα των Τεμπών δεν θα έπρεπε να χωρούν κομματικοί τακτικισμοί, μικροπολιτικές σκοπιμότητες, «καπελώματα» και ανέξοδοι ανταγωνισμοί. Πρόκειται για ένα διαρκές έγκλημα που έχει τρία σκέλη και σε αυτή την συζήτηση θα έπρεπε να περιορίζονται τα κόμματα: Στα αίτια της τραγωδίας, που πάνε αρκετά πίσω, στο έγκλημα πια της συγκάλυψης προκειμένου να έρθουν στο προσκήνιο οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί, αλλά και στην κατάσταση που είναι σήμερα ο σιδηρόδρομος και οι υπόλοιπες υποδομές, προκειμένου να μην επαναληφθεί αντίστοιχη τραγωδία στο μέλλον. Δυστυχώς, αυτά ελάχιστα συζητούνται στο δημόσιο διάλογο με ευθύνη κυρίως της κυβέρνησης, αλλά δυστυχώς και της αντιπολίτευσης που δεν αποφεύγει μεγάλα «αυτογκόλ».Unmute
Ή αλλάζουμε λοιπόν ως προοδευτικός χώρος ή βουλιάζουμε στην ασημαντότητα αφήνοντας το πολιτικό κενό, να το καλύψουν οι δυνάμεις της ακροδεξιάς.
Τι θα έπρεπε να κάνουμε;
Αν υπήρχε μια συντονιστική επιτροπή των αριστερών και προοδευτικών κομμάτων που συζητούσε, μέχρι τώρα:
-Θα υπήρχε μια κοινή στάση και μια πολιτική ώσμωση στον προϋπολογισμό με κοινές προτάσεις πολιτικής.
-Θα υπήρχε μία κοινή υποψηφιότητα του προοδευτικού χώρου για την Προεδρία της Δημοκρατίας.
-Θα υπήρχε πολιτικός συντονισμός μεταξύ των κομμάτων για μια ενιαία στάση στο έγκλημα των Τεμπών(πρόταση δυσπιστίας, προανακριτική, συζήτηση στη βουλή με μεγαλύτερη ένταση και αντίστοιχη πίεση προς την κυβέρνηση).
-Θα ενεργοποιείτο ξανά ο λαϊκός παράγοντας που ξεπέρασε τις κομματικές περιχαρακώσεις στις πλατείες και επιθυμεί να δει αντίστοιχες συνθετικές πρωτοβουλίες μέσα και έξω από τη βουλή.
-Θα υπήρχε τελικά «προοδευτική εναλλακτική λύση» με προοπτική κυβερνησιμότητας για τους πολίτες, κάτι που τώρα δεν υφίσταται, ενισχύοντας την αλαζονική συμπεριφορά μιας κακής κυβέρνησης.
Για όλους τους ανωτέρω λόγους απευθύνουμε έκκληση προς τα κόμματα και στις ηγεσίες, να λάβουν «ορατές» πρωτοβουλίες προς την κατεύθυνση αυτή, επαναφέροντας την πρόταση που έχουμε διατυπώσει από την επομένη των Ευρωεκλογών του 2024.
Προτείναμε:
1. Να προκύψει μια κοινή, διαρκής συντονιστική Επιτροπή όσων κομμάτων του προοδευτικού χώρου επιθυμούν εμπλακούν στο διάλογο, με τη συμμετοχή-συμβολή των μεγαλύτερων κοινωνικών εκφράσεων (ΓΣΕΕ, Επιμελητήρια, Ενώσεις Καταναλωτών, αυτοδιοίκηση, Ινστιτούτα-Think Tanks, προσωπικότητες).
2. Η Επιτροπή έχει ως αποκλειστικό στόχο την επεξεργασία προγραμματικής συμφωνίας των κομμάτων του προοδευτικού χώρου σε βασικούς άξονες πολιτικής(ακρίβεια-οικονομία-παραγωγική ανασυγκρότηση, δημοκρατικοί θεσμοί, στήριξη κοινωνικού κράτους, εξωτερική πολιτική-διεθνείς εξελίξεις).
3. Τα κόμματα συμμετέχουν στο διάλογο διατηρώντας την πολιτική και οργανωτική τους αυτοτέλεια. Η Επιτροπή δεν επεξεργάζεται ιδεολογικά ζητήματα, αλλά προγραμματικές προτάσεις και δράσεις μέσα και έξω από τη βουλή με σχέδιο και συντονισμένη δράση.
4. Η επίτευξη προγραμματική συμφωνίας θα καταλήξει σε δεσμευτικό προεκλογικό πρόγραμμα, που μπορεί υπό προϋποθέσεις, να οδηγήσει σε εκλογική συμπόρευση των κομμάτων του προοδευτικού χώρου.
5. Τα πρόσωπα και οι ρόλοι ακολουθούν και καθορίζονται μέσα από ανοικτές δημοκρατικές διαδικασίες στον κατάλληλο χρόνο, μακριά από εγωισμούς και περιχαρακώσεις.
Για να προκύψει προοδευτική διακυβέρνηση στον τόπο, ουσιαστική πολιτική αλλαγή και ελπίδα, χρειάζεται πολιτικό σχέδιο και ενσυναίσθηση του χρέους κάθε αριστερού και προοδευτικού πολίτη.
Τα κόμματα φαίνεται να αποτυγχάνουν.
Η κοινωνία πρέπει να έχει το λόγο.
(Ο Διονύσης Τεμπονέρας είναι δικηγόρος)
ΑΠΟ ΤΟ DNEWS