Του Γ. Τεκίδη
Σοφή μα και άκρως επίκαιρη η ρήση του Ισπανού φιλόσοφου, δοκιμιογράφου και ποιητή Σανταγιάνα ΄΄λαός που ξεχνά την ιστορία του, είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει. ΄΄
Η δική μας χώρα και ο πολύπαθος λαός μας έχει νωπές τις μνήμες της φρικαλέας ναζιστικής κατοχής. Μιας κατοχής που το κόστος της σε ανθρώπινες απώλειες και καταστροφή υποδομών, ανήλθε σε δυσθεώρητα ύψη. Μιας κατοχής που σημάδεψε την εθνική συλλογική μνήμη ανεξίτηλα και οδήγησε σύσσωμο τον Ελληνικό λαό διαχρονικά και πέρα από διαφορετικές ιδεολογικές διαδρομές και πολιτικές καταγωγές, πάντα σε δημοκρατικά πλαίσια, να βροντοφωνάξει ΄΄ ποτέ πια φασισμός΄΄.
Αυτά μέχρι πρόσφατα γιατί τώρα οι θιασώτες του ναζισμού, οι ιδεολογικοί απόγονοι των δια παντός στιγματισμένων από την ιστορία και την παγκόσμια συνείδηση, πρωταγωνιστών του περιβόητου Γ Ράιχ, σηκώνουν και πάλι κεφάλι όχι μόνο στη πατρίδα μας, αλλά και σε όλη την Ευρώπη και όχι μόνο. Σήμερα τα κατάλοιπα εκείνης της φρίκης επιδιώκουν τη ρεβάνς μετερχόμενοι σύγχρονες μεθόδους προπαγάνδας και δράσης και αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι σε συνθήκες κοινωνικής και οικονομικής κρίσης, σε συνθήκες που δημιούργησαν οι νεοφιλελεύθερες επικρατούσες πολιτικές, βρίσκουν απήχηση κυρίως στα πληττόμενα λαϊκά στρώματα.
Ο φτιασιδωμένος νεωτερικός φασισμός, δίχως να εγκαταλείπει στο παραμικρό τις παλιές παρακαταθήκες και στόχους του, σπεκουλάρει στις υπαρκτές πολιτικές και κοινωνικές αδυναμίες του πολιτικού συστήματος, στη λεηλασία του δημόσιου πλούτου που προηγήθηκε από τις γαλαζοπράσινες κυβερνήσεις, στη χρεοκοπία και την απελπισία των κοινωνικών ομάδων που μάτωσαν κυριολεκτικά από την οικονομική κρίση. Ακροδεξιές , χρυσαυγίτικες συμμορίες, συνεπικουρούμενες από θεομπαίχτες μητροπολίτες, ιερείς και μέλη παραθρησκευτικών οργανώσεων, με την ανοχή αλλά και συμμετοχή ενός υπολογίσιμου μέρους του πολιτικού προσωπικού της ΝΔ, υιοθετούν πρακτικές και μεθόδους που θυμίζουν έντονα την συμπεριφορά και δράση του προχουντικού παρακράτους. Η λεκτική και σωματική βία κατά όσων δεν συμφωνούν μαζί τους είτε πρόκειται για τα εθνικά θέματα, είτε για τα τρέχοντα κοινωνικά και οικονομικά, ακόμη και κυρίως για ζητήματα δημοκρατίας και ελεύθερης έκφρασης, είναι η καθημερινή τους πρακτική. Η δαιμονοποίηση και η απόδοση της ιδιότητας του ένοχου για όλα τα δεινά της χώρας, στον ξένο, τον διαφορετικό, τον έγχρωμο, τον πρόσφυγα, ζωντανεύει το ανατριχιαστικό Γερμανικό παρελθόν, λίγο πριν γίνει εκεί παντοδύναμο καθεστώς ο ναζισμός. Καθημερινές επιθέσεις σε ξένους και πρόσφυγες με ρατσιστικά κίνητρα, λαβαίνουν χώρα σε όλη την επικράτεια και μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις με την ανοχή η και το πιο θλιβερό με συμμετοχή και οργάνων της τάξης, όπως έδειξαν και τα τελευταία επεισόδια στην Αθήνα.
Όμως πιο δυσάρεστη και θλιβερή είναι η διαπίστωση, ότι με την στάση και συμπεριφορά της η αντιπολίτευση και κυρίως η ΝΔ υποβαθμίζουν η και ανέχονται την παρακρατική δράση των ενδεδυμένων με πολιτικό κουστούμι συμμοριών, αρκεί αυτή η δράση να στρέφεται ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα. Κοντόφθαλμο και αυτοκτονικό πολιτικά το φλερτ με την ιδέα να πέσει ο Τσίπρας και γαία πυρί μιχθήτω. Ο φασισμός συνυφασμένος με τη βία και την απανθρωπιά, εφόσον εδραιωθεί δεν κάνει διακρίσεις, ούτε καταχωρίζει σε δικούς μας και μη, τους άλλους, αλλά αφανίζει δια παντός ότι τον εμποδίζει να κάνει κόλαση τις κοινωνίες.
Κοντεύουν πέντε χρόνια από την μέρα που άρχισε η δίκη των εγκληματιών της ΧΑ. Το κατηγορητήριο αμέτρητες σελίδες με κακουργήματα, απόπειρες δολοφονιών, δολοφονίες και βιαιοπραγίες σε βάρος ντόπιων και ξένων συμπολιτών μας. Οι αποδείξεις και τα στοιχεία ενοχής τους συντριπτικά. Κι όμως αντί να ληφθούν έγκαιρα μέτρα για την περαίωση της δίκης σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα, με ευθύνη της πολιτείας και των εκάστοτε υπουργών δικαιοσύνης, αυτή διαιωνίζεται και το τέλος της είναι ακόμη άγνωστο.
Η ατέρμονη αυτή διαδικασία, οι παντός είδους καθυστερήσεις τις οποίες μετέρχεται ο υπόκοσμος που δικάζεται μαζί και οι συνήγοροι τους, έχουν εξοβελίσει από την επικαιρότητα αυτή την τόσο σημαντική για το δημοκρατικό μας καθεστώς δίκη και οι εγκληματίες υπόδικοι αποθρασυνόμενοι ασχημονούν, επιτίθενται λεκτικά κατά δημοσιογράφων και μαρτύρων κατηγορίας, απειλούν και χλευάζουν την ίδια την νόμιμη τάξη.
Σήμερα, τώρα εθελοτυφλούν και παίζουν κυριολεκτικά με τη φωτιά όσοι και όσες υποβαθμίζουν τον κίνδυνο άμεσης άλωσης κι αυτής ακόμη της στοιχειώδους αστικής δημοκρατίας, από την φασίζουσα ΄΄ιδεολογία΄΄ και πρακτική. Η δημοκρατία δείχνει αδύναμη και ανεκτική μπροστά στη επελαύνουσα φαιά απειλή. Τα κόμματα του λεγόμενου δημοκρατικοί τόξου, οι συλλογικότητες, ο πνευματικός κόσμος, η συντριπτική πλειοψηφία των δημοκρατικών πολιτών, επιτέλους θα αντιδράσουν στο ενδεχόμενο του ερχομού μιας ατέλειωτης νύχτας για την πατρίδα μας;
Οι καιροί ου μενετοί.