Του Τάκη Ψαρίδη
Τώρα κατάλαβε αυτό που βοούσε από την πρώτη στιγμή. «Η ηγεσία δεν μπορεί να προχωρήσει έτσι. Δεν μπορεί να δώσει πολιτική λύση. Χρειάζεται αλλαγή και εγώ θα συμβάλλω σε αυτή την προσπάθεια αλλαγής» είπε ο κος Πολάκης στην Πολιτική Γραμματεία.
Επί πολλά χρόνια αποτέλεσε, εν γνώσει του και με πλήρη συνείδηση, το κύριο εργαλείο στα χέρια του αντισύριζα μετώπου για την απαξίωση του Σύριζα και της αριστεράς, βάζοντας πάνω απ’ όλα το «εγώ» του και την «λεβεντιά» του.
Ολοκλήρωσε το πολιτικό έργο του φορτώνοντας στον Σύριζα ένα πολιτικό ψώνιο που απλώς ήθελε να γίνει πρωθυπουργός με οποιοδήποτε κόμμα και που κανονικά θα έπρεπε να είναι ένας ωραίος παίχτης σε ριάλιτι σόου.
Είναι γενικώς παραδεκτό ότι χωρίς την «γραμμή» Πολάκη και δεδομένης της καταστροφικής σιωπής του Τσίπρα, ο «Στέφανος της Ελλάδας» δεν θα μπορούσε ποτέ να περάσει στην βάση του Σύριζα. Τον υποστήριξε θερμά παρά τις επανειλημμένες «θέσεις» και συμπεριφορές του που έδειχναν πως όχι μόνο είναι ακατάλληλος, αλλά και πως ξευτιλίζει την αριστερά.
Τώρα ο «στρατός» του, που τον είχε πείσει να λατρέψει τον Κασσελάκη, τον ξελάτρεψε αστραπιαία, ήδη έχει ξελατρέψει και τον ιστορικό ηγέτη του κόμματος και πλέον ο δρόμος είναι ανοιχτός ώστε ο μοναδικός έντιμος και λεβέντης πολιτικός στον κόσμο να γίνει αυτός ο αρχηγός.
Και καλά τα πονηρά και καιροσκοπικά στελέχη που στηρίζουν όλα αυτά δήθεν στο όνομα της ενότητας. Λογικό είναι. Όμως αυτοί οι «πιστοί» που βρίσκονται στο έλεος των τεραστίων «εγώ» των λατρεμένων τους, (από την πρώτη στιγμή είχαμε πει πως δυο τόσο τεράστια «εγώ» δεν χωράνε στο ίδιο δωμάτιο) και που με ταχύτητα αστραπής λατρεύουν πότε τον έναν και πότε τον άλλον, καταλαβαίνουν πως όλα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με την αριστερά και ότι δεν τίθεται θέμα πολιτικής αλλά σοβαρότητας και αξιοπρέπειας;
