Οι επτά μήνες που συγκλόνισαν (κατέστρεψαν)  τη Χώρα

ΦΩΤΟ ANDREA BONETTI

Του Ηλία Κυριακάκη

Ηλίας-Κυριακάκης-150x150

Θα είναι ενδιαφέρον, μετά τη δίνη της εκλογικής περιόδου, να γίνει ένας ουσιαστικός απολογισμός των όσων καταστροφικών έγιναν για τη Χώρα και το Λαό της τους τελευταίους επτά μήνες. Θα διαπιστώσουμε όλοι πόσο πολλά ήταν τα 90 δισεκατομμύρια που πληρώσαμε ως «δίδακτρα», για να μάθουν να κυβερνούν οι υπουργοί και οι παρατρεχάμενοι του ΣΥΡΙΖΑ. Σε μια εποχή, μάλιστα, που η εκπαίδευση δεν είχε επιβαρυνθεί με 23% ΦΠΑ, που προβλέπει το τρίτο Μνημόνιο.

Από πού να αρχίσει και πού να τελειώσει κανείς την ανασκόπηση όσων έγιναν αλλά, κυρίως, όσων δεν έγιναν τους περασμένους επτά μήνες;

Από την Παιδεία, που ο αναμορφωτής της εβδομηνταπεντάχρονος κύριος Μπαλτάς άφησε με είκοσι χιλιάδες κενά και οι μαθητές, που θα επιστρέψουν στα σχολεία τους στις 11 Σεπτεμβρίου, θα βρουν τάξεις χωρίς δασκάλους και καθηγητές; Επειδή, δε, γινότανε και σοβαρή “ταξική” πάλη υπέρ των αδυνάτων, τα περισσότερα από αυτά είναι στα Δωδεκάνησα, στις Κυκλάδες και στα νησιά του Βορείου Αιγαίου. Εκεί που δεν υπάρχει καμία εναλλακτική λύση, με ή χωρίς το 23%. Και για να είμαστε βέβαιοι, ότι δεν θα χάσουμε το κελεπούρι, ως ανταμοιβή ο κ Τσίπρας, τοποθετεί τον κ Μπαλτά πρώτο στο υπόλοιπο Αττικής, ώστε να εκλεγεί στα σίγουρα και να “αναμορφώσει” την παιδεία ακόμη περισσότερο.

Από το Μεταναστευτικό και τον τρόπο διαχείρισης των δύστυχων προσφύγων από τη γραφική “κυρία Τασία”; Θεωρητικολογώντας απεράντως χωρίς να πράττει τίποτα, μέσα σε επτά μήνες, έκλεισε το στρατόπεδο της Αμυγδαλέζας και το μετέφερε στο Βοτανικό, αλλά μετέτρεψε σε στρατόπεδα και όλα τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Αιχμάλωτοι είναι πια όχι οι Μετανάστες, αλλά οι κάτοικοι τους. Αντίθετα, μέσα σε δέκα ημέρες η Υπηρεσιακή Κυβέρνηση κατάφερε να πάρει τα πρώτα 33 από τα υπεσχημένα 450 εκατομμύρια της Ε.Ε και χάραξε την πορεία για να αντιμετωπίσει στοιχειωδώς τα προβλήματα που δημιουργούν οι Μεταναστευτικές ροές.

Από την Επιχειρηματικότητα, που ο ΣΥΡΙΖΑ κατέστρεψε  δημιουργώντας μεταξύ άλλων και νεολογισμούς, όπως τον όρο  “Επιχειρηματική Μετανάστευση”; Και σήμερα, οι πρόσφυγες  έρχονται μαζικά, ενώ οι τελευταίες υγιείς Ελληνικές επιχειρήσεις μεταναστεύουν στο εξωτερικό. Μέσα στους τελευταίους έξι μήνες  έφυγαν ή σχεδιάζουν να φύγουν από την Ελλάδα, για να μετεγκατασταθούν όχι μόνο στη Βόρεια Ευρώπη  αλλά και στη Βουλγαρία και Ρουμανία, 60.000 επιχειρήσεις. Θα προσλαμβάνουν πλέον Βούλγαρους και Ρουμάνους υπαλλήλους, αφού θα λειτουργούν εκεί, αφήνοντας τους Έλληνες εργαζόμενους στη μιζέρια και την ανεργία.

Από την Οικονομία, που καταρρέει υπό το βάρος των Capital Controls, της υπερβολικής και άδικης φορολόγησης και της αδυναμίας των Τραπεζών να χρηματοδοτήσουν τις Ελληνικές επιχειρήσεις; Για να μην αναφερθούμε στο κόστος της ανακεφαλαιοποίησης τους, που θα πληρώσουμε πάλι εμείς, δίνοντας άλλα 25 δισεκατομμύρια, αφού τόσο εκτιμάται ότι θα στοιχίσει.

Από τον Τουρισμό στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, που αφανίστηκε τους τελευταίους επτά μήνες εξ αιτίας της πολιτικής των ¨”ανοιχτών θυρών” και του “όλοι οι καλοί χωράνε”, που εφάρμοσε ο ΣΥΡΙΖΑ; Χωρίς να εκτιμήσει κανείς από τους κυβερνώντες τις συνέπειες των πολιτικών αυτών στη μοναδική βιομηχανία, που απέμεινε στη Χώρα. Και σήμερα, οι μόνοι «τουρίστες», που έμειναν στα καθημαγμένα νησιά πια, είναι οι ταλαιπωρημένοι και άτυχοι Σύροι πρόσφυγες, που φτάνουν κατά χιλιάδες καθημερινά στις ακτές τους.

Παρ’ όλ’ αυτά, ο κ Τσίπρας επιμένει , «μπορούμε όταν πέφτουμε να σηκωνόμαστε και να συνεχίζουμε τη μάχη»  τονίζοντας ότι «στις 20 Σεπτεμβρίου ξεμπερδεύουμε με το παλιό». Δε μας  διευκρινίζει, όμως, αν με τη λέξη παλιό εννοεί τους δικούς του επτά καταστροφικούς μήνες ή τους ογδοντάχρονους παλαιωμένους στην ηλικία και στην νοοτροπία, Μπαλτάδες, Φλαμπουράρηδες και Θεωνάδες, που προωθεί στα ψηφοδέλτια του για να μας «σώσουν». Οι οποίοι, μετά απ’ το πρώτο άθλιο δείγμα διακυβέρνησης τολμούν να υπόσχονται  «ένα καλύτερο Μέλλον για όλους». Που κατά τα φαινόμενα- μακάρι να διαψευσθούμε-δεν θα προλάβει να δει κανείς από όλους αυτούς, αφού, για να επιστρέψει η Χώρα στην ομαλότητα υπό αυτές τις συνθήκες, θα απαιτηθούν πάνω από είκοσι χρόνια.