Του Ιωάννη Δαμίγου
Θέλεις από το εορταστικό πνεύμα της ελαφρότητας , θέλεις από την σκέψη να παρασύρουν δήθεν, τόσο ο κος Ανδρουλάκης, όσο και ο κος Κασσελάκης, όπου σταθούν και όπου βρεθούν, δηλώνουν πως στρατηγικός τους στόχος είναι η νίκη στις ευρωεκλογές και η κατάκτηση της διακυβέρνησης αμέσως μετά. Κρυφογελά ο κος Κουτσούμπας …
Η ρηχότητα, ο λαϊκισμός και η υποτίμηση που επιδεικνύουν στους ψηφοφόρους, μονοδρομούν αποφάσεις για το αντίθετο μάλλον. Μόλις που συντηρούν αμφότεροι, τα ποσοστά τους , με περισσότερες των πιθανοτήτων, μειούμενα περαιτέρω. Στρατηγικές αστοχίες, υποστηρίζω.
Έπειτα από μακρόχρονα δεινά πάσης φύσεως, “επιτυχίες” του πιο οργανωμένου ποτέ καθεστώτος, δεν κατάφεραν το απολύτως φυσικό, να αποκομίσουν δηλαδή οφέλη φθοράς. Αντίθετα, είτε παραμένει στάσιμο το ΠΑΣΟΚ ΚΙΝΑΛ, είτε ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ παρουσιάζει σημαντικές απώλειες. Πως ξεστομίζουν τέτοια μυθεύματα, πως ανέχονται αυτές τις υπερφίαλές στρατηγικές αστοχίας οι ψηφοφόροι των, είναι ένα επιστημονικό ερώτημα μεταξύ άλλων, προς εξέταση. Δεν αποτελεί μια δήλωση εκ παραδρομής, εν τη ρύμη του λόγου, μα ανάγνωση γραπτών κατ’ επανάληψη. Και από τις δυο πολιτικές γραμμές, τόσο του ΠΑΣΟΚ ΚΙΝΑΛ, όσο και του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, αυτά που σημειώνονται αλίμονο, ίσως αποτελέσουν και πόρτες εξόδου και για τους δυο από ανάγκη προέδρους. Μια και κανείς από τους δυο δεν έχει την ικανότητα, ίσως και δυνατότητα, να προσθέσει ποσοστά, πόσο μάλλον και άξια λόγου. Οδός διαφυγής για τους ίδιους, μα και ευκαιρία καταμερισμού ψήφων, με το μεγαλύτερο μέρος των να κινείται επιτήδεια δεξιά. Όπως ακριβώς και εντέχνως είχε σχεδιαστεί από καιρό.
Στρατηγικές αστοχίες σκοπούμενες, που θα καθοδηγήσουν τους ψηφοφόρους σε δυο πλέον κόμματα, δημοκρατικούς και ρεπουμπλικάνους “όπως Αμερική”, που έλεγε και η παλιά διαφήμιση καλλυντικών.
Η αριστερά, περιορίζεται ακόμη περισσότερο, και πιθανό να αντιπροσωπεύεται από την Νέα Αριστερά σαν φορέα, ανιχνεύοντας τον χώρο που θα καταλάβει και που θα ορίσει την πολιτική της έκφραση, πιεζόμενη από το σταθερό σε γραμμή ΚΚΕ. Από τις έωλες αποφάσεις του χρόνου αποχώρησης, την καθυστέρηση, ακόμα και του τρόπου της, κατ’ εμέ, σπατάλησε την ευκαιρία του επίκαιρου της στιγμής. Φανέρωσε έλλειμμα οργάνωσης και ταχύτητας, γεγονός που άφησε πολύτιμο χρόνο αντίδρασης στον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ. Άλλη μια στρατηγική αστοχία, που είχε και έχει αρνητικές επιπτώσεις συλλογής υποστηρικτών. Που τώρα απαιτούνται σπουδαία και μεγάλα χειροπιαστά γεγονότα, καθώς οι πιο έμπειροι άρα και οι πιο σκεπτικοί, πείθονται δύσκολα. Το έργο αποδεικνύεται αρκετά επίπονο και χρειάζεται χρόνο αν, είδος πολυτελείας με την ταχύτητα των εξελίξεων και τις πολλές δυσάρεστες εκπλήξεις που θα προκύψουν για τους αδαείς.
Οι στρατηγικές αστοχίες δεν συγχωρούνται, την στιγμή μάλιστα που αυτές εξυπηρετούν πάντα την σκληρή δεξιά, μεταβαλλόμενη εμμέσως σε ακροδεξιά, μια και ελέγχει καλυπτόμενη τις δικές της σκοπούμενες, επικερδείς όμως, “αστοχίες”.