“Σύντροφος, συντρόφισσα” 

Του Ιωάννη Δαμίγου

Ποτέ δεν έφταιξαν οι λέξεις, οι σχηματισμένες από αυτές έννοιες, που άλλωστε άνθρωποι τις έχουν επινοήσει ώστε να μπορούν να έρθουν σε επικοινωνία μεταξύ των. Η γλώσσα μας, ίσως από τις πληρέστερες σε περιγραφή και εκδήλωση αισθημάτων, περίπλοκων εννοιών κρυστάλλινης αποτύπωσης, μα τόσο απογοητευτικά ανενεργή τελευταία, καταλήγει σε παραπλανητική χρήση από ανθρώπινη άγνοια ή υπερβολή. Προφανώς σκόπιμα, προς αλλοίωση και προσπάθεια ερμηνείας κατά το δοκούν, με προσδοκία την ασυνεννοησία ή και διαστρέβλωση επικοινωνίας, προσβλέποντας σε παραθυράκια δικαιολόγησης. 

Η λέξη και η έννοια λόγου χάρη, του πολιτικού χαιρετισμού που εκφωνείται κυρίως σε αριστερής ή προοδευτικής τάσης συνάξεις, “συντρόφισσες και σύντροφοι”. Που απευθύνεται σε πολλούς συγκεντρωμένους για τον ίδιο προφανώς σκοπό, αλλά πολύ πιθανό άγνωστους μεταξύ των. Ένας αόριστος και γενικός χαιρετισμός, που χρησιμοποίησε στα δημόσια κοινά  ο Ανδρέας Παπανδρέου, αν και ο χαιρετισμός ανήκει από παλιά στο ΚΚΕ. Η στιβαρή ερμηνεία του συντρόφου, πέρα από το κοινό και λιτό φαγητό (συν+ τροφή) στην πλαγιά ενός βουνού, λόγω της σκληρής επιβίωσης από το συνεχές κυνήγι των εθνικοφρόνων, ήταν και αυτή της προσφοράς θυσίας της ίδιας του της ζωής, προκειμένου  να σώσει έτσι την ζωή συναγωνιστών του. 

Ιερή λοιπόν και ειδικού βάρους η λέξη σύντροφος, για να ξοδεύεται μεταξύ αγνώστων, που δεν έχουν κάτσει έστω στο ίδιο τραπέζι, πόσο μάλλον να είναι έτοιμοι να δώσουν και την ίδια τους την ζωή. Όταν μετά την διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, οι παραμένοντες “σύντροφοι” έχουν  αναφερθεί σε 5η φάλαγγα και σε αποστάτες, αποδίδοντάς αυτούς τους χαρακτηρισμούς σε χθεσινούς μόλις συναγωνιστές, που αποχώρισαν. Από το επιπόλαιο “σύντροφος”, πέρασαν στον μισητό “εχθρός”, τόσο μικρή η διαφορά, ένα τσιγάρο δρόμος. Σοβαρών νοημάτων λέξεις, σε απαίδευτων, τουλάχιστον, χείλη.

Ένα τελευταίο παράδειγμα γλωσσικής αστοχίας, η δήλωση του κου Κασσελάκη: “Είναι κοινωνική ανάγκη να κερδίσω τον Μητσοτάκη”. Εδώ μάλλον θα μιλά για παρτίδα τάβλι (κερδίσω). 

Σεβασμός στις λέξεις που φέρουν έννοιες, προσοχή για την σωστή χρήση των, μήπως στο τέλος, πράγμα δύσκολο, καταφέρουμε να  συνεννοηθούμε στα απαραιτήτως βασικά. Άλλως, ζαριές “συντρόφια” ….