Του Κώστα Παπαθεοδώρου
Και τώρα τι θα απογίνουμε χωρίς τους… βαρβάρους; «Ήσαν μια κάποια λύσις». Η κεντρο-αριστερά έκλεισε (τυπικά τουλάχιστον) τον κύκλο του αυτισμού της και πλέον δεν έχει καμία δικαιολογία ώστε να μην κάνει αντιπολίτευση.
Θα αναδιοργανωθεί ώστε να αντιμετωπίσει τη σκόρπια κυβέρνηση που έχει χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα και τον αμήχανο Κ. Μητσοτάκη που αντιλαμβάνεται ότι εξυφαίνεται η εκπαραθύρωσή του από την πρωθυπουργία;
Για τον ΣΥΡΙΖΑ στον οποίο κυριαρχούν οι απισχνασμένες μορφές του παρελθόντος, είναι νωρίς να εξαχθούν συμπεράσματα αλλά για το ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει δικαιολογία. Έχουν περάσει κοντά 2 μήνες αφότου επανεκλέχτηκε ο Ν. Ανδρουλάκης και το αποκαλούμενο «Συντονιστικό Κέντρο» που συνέστησε δεν έχει συνεδριάσει ούτε μια φορά.
Οι δε παρεμβάσεις του προέδρου του ΠΑΣΟΚ είναι επουσιώδεις, άνευρες και… ξύλινες. Καμία επαφή και σχέση με την κοινωνία και τα προβλήματα του λαού. Απλές αναγκαστικές αναφορές για το στεγαστικό, τα ένσημα και την υγεία που «τα Δελτία των 8» τις εμφανίζουν ως σφοδρές πολιτικές κόντρες μεταξύ κυβέρνησης και…αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Στην υπόλοιπη αυτοπροσδιοριζόμενη Αριστερά, τηρείται στάση αναμονής. «Βλέπουμε και κάνουμε» είναι η τακτική.
Στο μεταξύ, ο χρόνος περνάει και η χώρα διαλύεται. Οι δημόσιοι οργανισμοί καταρρέουν, οι θεσμοί τσαλακώνονται και οι «ραντιέρηδες», απομυζούν ότι απέμεινε…
Πρόσφατα βρέθηκα στο εξωτερικό και σκοπίμως πέρασα από Σούπερ Μάρκετ. Για παράδειγμα το ίδιο πακέτο μακαρόνια στην Ιταλία κοστίζει 59 λεπτά, στη Γερμανία, 95 και στην Ελλάδα 1,20 ευρώ.
Στράφι πήγε η επιστολή Μητσοτάκη στην Ούρσουλα! Η ακρίβεια τσακίζει κόκκαλα. Οι δε αυξήσεις στους μισθούς που διατυμπανίζει πλέον μόνος και εκ καθήκοντος, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος- καθώς οι άλλοι έχουν κρυφτεί- δεν καλύπτουν ούτε καν τον πληθωρισμό!
Όλοι βλέπουν ότι «ο βασιλιάς είναι γυμνός», αλλά κανένας δεν μπορεί (ή και δεν θέλει), να αντιπαρατεθεί με την κυβέρνηση. Ίσως για τα κόμματα της Αριστεράς, προέχει η εξόντωση του συγγενούς εχθρού και όχι η ανατροπή του αντιπάλου.
Έστω, ας είναι και έτσι, καθότι το σενάριο της ανικανότητας είναι χειρότερο καθώς θα εξασφαλίζει μακροημέρευση στη Ν.Δ.
Ακούω και κάποιους ψιθύρους περί της συγκρότησης «Λαϊκού Μετώπου» έναντι της Δεξιάς. Θεωρώ ότι είναι απολύτως προσχηματικοί και πάντως… επετειακοί!
Στην ουσία δεν μπορούν να παράξουν πολιτικό αποτέλεσμα καθώς έχει τρωθεί η εμπιστοσύνη των πολιτών στα κατεστημένα κόμματα.
Αν πραγματικά «οι 7 πολιτικοί νάνοι», επιθυμούν να διαμορφώσουν εναλλακτική κυβερνητική πρόταση, οφείλουν να ξεκινήσουν από τη βάση με άρθρωση κοινωνικών πρωτοβουλιών και παρεμβάσεων.
Σε συλλόγους, φορείς και κινήματα. Συνδικαλισμός και συνεταιρισμοί. Εκεί όπου μπορεί να υπάρξουν εστίες αντίδρασης και αντίστασης. Και στη νεολαία, που έχει γυρίσει προκλητικά την πλάτη στον ξύλινο λόγο και τους επαγγελματίες της πολιτικής.
Αλήθεια ποιος από τους σημερινούς πολιτικούς ταγούς, μπορεί να συνομιλήσει με τα παιδιά μας που διαθέτουν τόνους περγαμηνών και δεξιοτήτων;
Ποιος μπορεί να μιλήσει μαζί τους για την Τεχνητή Νοημοσύνη, τη Βιομηχανική, τη Βιοηθική, τη ρομποτική;
Πομπωδώς η Κυβέρνηση είχε ανακοινώσει προ 4ετίας πρόγραμμα επιστροφής εγκεφάλων (Brain Regain). Από τότε κανένας δεν ασχολήθηκε και από πρόσφατη αναζήτηση διαπίστωσα πως ούτε 500 νέοι επιστήμονες δεν επέστρεψαν.
Ένα σημαντικό εργαλείο- Το Ταμείο Ανάκαμψης- ξοδεύεται δίχως όραμα και εθνικό σχέδιο.
Σύμφωνα με την τελευταία επίσημη λίστα, οι 100 μεγαλύτεροι τελικοί αποδέκτες των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης «μοιράζονται» περίπου 16,45 δισ. Ευρώ.
Και επιπλέον, προβλήματα δεν εντοπίζονται μόνο στο σχεδιασμό καθώς πληθαίνουν οι ενδείξεις αλλά και οι παρατηρήσεις της Ε.Ε. ότι η εκταμίευση πόρων από το Ταμείο Ανάκαμψης καθυστερεί δραματικά και πάντως πολύ μικρή σχέση έχει με το πόσα χρήματα φτάνουν πραγματικά στην αγορά.
Με άλλα λόγια, η Ελλάδα αντί να επιταχύνει στην απορρόφηση των κονδυλίων, φαλτσάρει και μένει πίσω.
Και μέσα σ` όλα αυτά διαπίστωσα ότι ακόμη και στις μέρες μας γίνονται θαύματα! Διάβασα μια δημοσκόπηση που δίνει αυξημένα ποσοστά στη Ν.Δ.
Ο θεός είναι μεγάλος…