Του Γ. Λακόπουλου
Το μεσημέρι της Τετάρτης ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας αναχώρησε για τη Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες αφήνοντας πίσω του την εξής κατάσταση: τον υπουργό Άμυνας να τινάζει στον αέρα την κυβερνητική συνοχή, τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να παίρνει το μέρος του και τη χώρα χωρίς υπουργό Εξωτερικών -ώστε να αναλάβει ο ίδιος βεβιασμένα.
Το κερασάκι στη μισολιωμένη κυβερνητική τούρτα των ημερών, είναι ότι αντί να υποστεί συνέπειες για τη θεσμικά ανάρμοστη συμπεριφορά του ο Πάνος Καμμένος εξωθήθηκε σε παραίτηση ο Νίκος Κοτζιάς! Σα να τον είχαν προγράψει -για άγνωστο λόγο.
Ακόμη και η δήλωση του Πρωθυπουργού γεννά ερωτήματα. Ο Κοτζιάς είχε “διγλωσσία” και “προσωπική στρατηγική στην εθνική γραμμή της χώρας”; Αυτός “διατάρασσε την ομαλή πορεία της χώρας προς την οριστική έξοδο από την κρίση και τα μνημόνια”; Τι μπορεί να εννοεί ένας πρωθυπουργός όταν δηλώνει ρητά ότι “στέλνει μνήματα και προς το εσωτερικό και προς την κυβέρνηση του”; Σε ποιον τα στέλνει;
Ποιοι είναι οι παραλήπτες “στο εξωτερικό” και πώς συνδέονται με τους εντός; Τι άλλο από περίεργη ευθυγράμμιση με τον Καμμένο και αλλαγή οπτικής γωνίας είναι η φράση:”η Ελλάδα δεν πρόκειται ποτέ να αποδεχθεί την ένταξη της γειτονικής χώρας σε οποιοδήποτε διεθνή οργανισμό που η ίδια συμμετέχει, στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, με συνταγματική ονομασία Δημοκρατία της Μακεδονίας”; Ξέρει κάτι ο επίτροπος Γιοχάνες Χαν που έσπευσε να ζητήσει ” να διατηρηθεί η πολιτική κληρονομιά του Κοτζιά, ιδιαίτερα η συμφωνία των Πρεσπών”; Από ποιόν κινδυνεύει;
Όποιος καταλαβαίνει τι συμβαίνει, κερδίζει “χρυσούν ωρολόγιον”, που έλεγαν παλιά. Ιδίως όποιος καταλαβαίνει τη λειτουργία του Πρωθυπουργού που επιτρέπει τη δημιουργία καταστάσεων που είναι εμφανώς σε βάρος του. Θα δεχθεί να πάει άκλαυτος για χάρη του Καμμένου, που μάλλον θα ξεσαλώσει κι άλλο αφού έφαγε τον Κοτζιά;
Ήδη όλοι είχαν μείνει άναυδοι όταν έγινε γνωστό ότι ο υπουργός Αμυνας μετά το μπάχαλο που προκάλεσε στις ΗΠΑ, θα επισκεφθεί στις 29 Οκτωβρίου τη Μόσχα. Χωρίς να διευκρινίζεται αν αυτή η επίσκεψη έχει την έγκριση το Πρωθυπουργού. Θα ήταν περίεργο, αφού ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας επισκέπτεται τη Ρωσική πρωτεύουσα στις αρχές Δεκεμβρίου.
Αν υπάρχει ανάγκη κάποιος να προλειάνει το έδαφος, μετά τις πρόσφατες ελληνορωσικές διενέξεις-για συγκεκριμένο λόγο- αυτός θα ήταν ο καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός Εξωτερικών, με τους διπλωμάτες του υπουργείου. Πάντως όχι ο υπουργός Άμυνας, ιδίως αν υπάρχει κίνδυνος να αρχίσει να μιλάει, όχι εκ μέρους του Πρωθυπουργού, αλλά ως κυβερνητικός εταίρος -σε μια περίοδο που το δίπορτο μεταξύ Αμερικής και Ρωσίας είναι επικίνδυνο.
Περί κονδυλίων περίεργος λόγος
Θα περίμενε κανείς ότι παρά την ασύδοτη λειτουργία Καμμένου και τις ασυναρτησίες που πρόβαλε – και παρά την ευκολία με την οποία ο Πρωθυπουργός προσήλθε σε μια συνάντηση στην “έδρα” του υπουργού- αλλά και τις εκκλήσεις στο Υπουργικό Συμβούλιο να μην τον ανατρέψει, θα άρχιζαν διεργασίες εκτόνωσης.
Ο υπουργός Εξωτερικών έδειξε το δρόμο. Δεν μίλησε και απλώς σε συνεδρίαση κυβερνητικού οργάνου επισήμανε τις παραβιάσεις της κυβερνητικής πολιτικής, αλλά και της πολιτικής δεοντολογίας από τον υπουργό Άμυνας. Δεν είπε λέξη δημόσια. Αλλά ο Καμμένος μετέτρεψε μια αντιμαχία στο υπουργικό συμβούλιο για θέματα αρμοδιοτήτων, σε εγκαιροφλεγή βόμβα στον πυρήνα τη κυβέρνησης – με τις αναφορές στα… μυστικά κονδύλια του υπουργείου Εξωτερικών. Σε μια περιοδο που όλοι γνωρίζουν για τους ελέγχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης στ τη διαχείριση από το υπουργείο Αμυνας μέρους κοινοτικής συνδρομής στους πρόσφυγες .
Σοβαροί κυβερνητικοί παράγοντες -που γνωρίζουν την αξία που έχει η επιβίωση του Οικουμενικού Πατριαρχείου- μπαίνουν στον πειρασμό να αναζητούν το συσχετισμό ανάμεσα στην ανακίνηση θέματος με τα συγκεκριμένα κονδύλια της εξωτερικής πολιτικής και ε την διένεξη μεταξύ Φαναριού και Πατριαρχείου της Μόσχα.
Άλλοι δεν κρύβουν την απορία τους για την παρέμβαση του κυβερνητικού εκπρόσωπου. Ο Δημ. Τζανακόπουλος αντί να διαψεύσει απλώς τις πληροφορίες για όσα ειπώθηκαν στο υπουργικό συμβούλιο -αν δεν είναι ακριβή, όπως είπε- τα χρησιμοποίησε για να εξωθήσει έναν υπουργό σε παραίτηση: όχι αυτόν που δέχεται τα πυρά του ΣΥΡΙΖΑ αυτή την περίοδο, αλλά τον Νίκο Κοτζιά, που βγήκε από αυτή την υπόθεση – με το συμπάθιο- “και κερατάς και δαρμένος”. Αντί να γίνονται παρατηρήσεις στον Καμμένο που πολεμάει τη συμφωνία, την πληρώνει ο Κοτζιάς που την πέτυχε.
Κατά τα λοιπά ο πορτ παρόλ του Αλέξη Τσίπρα δεν αντελήφθη να συμβαίνει κάτι ιδιαίτερο στη συνεδρίαση. Είπε ότι απλώς “ήταν μια ανοιχτή πολιτική συζήτηση”. Τόσο ανοιχτή που άνοιξε την πόρτα σε ένα κορυφαίο υπουργό, με το πιο κρίσιμο χαρτοφυλάκιο αυτή τη περίοδο. Κάποιοι διερωτώνται αν έχασε το μέτρο, αν αυτοσχεδίαζε για λογαριασμό της γνωστής “φράξιας των σκληρών στου Μαξίμου”, ή εκτελούσε οδηγίες του Πρωθυπουργού όταν είπε ότι “το τρένο προχωρά, όποιος δε θέλει να φτάσει στον προορισμό και όποιος δυσφορεί στη διαδρομή, κατεβαίνει”. Βολή στο “δόξα πατρί”του Κοτζιά, για τον οποίο ήδη υπήρχαν πληροφορίες ότι έφυγε από το υπουργικό συμβούλιο προβληματισμένος από την πρωθυπουργική διαχείριση της αντιδικίας με τον Καμμένο.
Η παραίτησή του ήταν αναπόφευκτη και πολλοί ελπίζουν πλέον να είναι το ίδιο και η σιωπή του εφεξής. Ο Πρωθυπουργός δεν τον έβαλε απλώς στην ίδια μοίρα με το δράστη της εφόρμησης στο χώρο ευθύνης του, αλλά τον αποδοκίμασε κιόλας δια του εκπροσώπου του. Ο οποίος -σε μια πολύ κακή εμφάνιση- κάλυψε πάλι τον Καμμένο, λέγοντας “είπε ότι διατηρεί τη διαφωνία του αλλά δεν συμπλέει με τη ΝΔ”. Μόνο που το θέμα δεν είναι ότι συμπλέει ο Καμμένος με τη ΝΔ, αλλά ότι ΔΕΝ συμπλέει με την κυβέρνηση. Ο Τζανακόπουλος τον δικαιολογούσε λέγοντας ότι οι “πολυκομματικές κυβερνήσεις συζητούν και αποφασίζουν με πλειοψηφίες”. Μα δεν έχουν αποφασίσει ήδη για το Μακεδονικό και τη Συμφωνία των Πρεσπών;
Παιχνίδια με τη συμφωνία;
Το ερώτημα πλέον είναι πώς θα εξηγήσει ο ίδιος ο Πρωθυπουργός , πέρα απο τη δήλωσή του, την εξέλιξη που πήραν τα πράγματα. Ενώ άκουσε στο κόμμα του την κριτική για ανοχή στον υπουργό Άμυνας -που βρισκόταν εν αδίκω σε κάθε περίπτωση- άφησε ακάλυπτο και έχασε τον υπουργό Εξωτερικών -που είχε όλα τα δίκια με το μέρος του.
Ο Καμμένος είναι εταίρος, αλλά ετερόκλητος, ενώ ο Κοτζιάς είναι ομογάλακτος, και επικεφαλής πολιτικής κίνησης με κοινοβουλευτική εκπροσώπηση και στη Βουλή, όπως επισήμανε ο έμπειρος Βαγγέλης Αντώναρος. Και ίσως είναι ισχυρότερος κοινοβουλευτικά από τον Καμμένο,- τον οποίο φαίνεται ότι ακολουθεί μόνο ο ίσκιος του- με οτι σημαίνει αυτό, αν λάβουμε υπόψη τη φράση του: “Βαθιά να με θάψουν θέλησαν, ξέχασαν ότι είμαι σπόρος”.
Ακούγονται πολλά μετά την ταχύτητα που πήραν οι εξελίξεις. Κάποια από αυτά εστιάζουν στην αυτοκτονική λειτουργία Τσίπρα που αφήνει τον εαυτό του και την κυβέρνηση στη φθορά από τα καμώματα του Καμμένου. Ακούγεται όμως και κάτι που, αν είναι ακριβές δείχνει, ότι η κυβέρνηση θα καταστεί θύμα διαστροφικών σχεδιασμών: κάποιοι επιδιώκουν να παγώσει η Συμφωνία των Πρεσπών, ανεξάρτητα από τις εξελίξεις στα Σκόπια. Να μη έλθει σε αυτή τη Βουλή και να παραμένει ως εκκρεμότητα στη εκλογική διαμάχη, εκτιμώντας ότι έτσι μπορεί να μπει στη Βουλή ο Καμμένος.
Δηλαδή, αν η συμφωνία μετακινηθεί σε χρόνο μετά τις εκλογές , ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα αποδυναμωθεί προεκλογικά από τα δεξιά του, επειδή δεν θα μπορεί να πει κατηγορηματικά ότι δεν θα δεχθεί τη σύνθεση ονομασία με το όνομα Μακεδονία- κι έτσι θα ενισχυθεί το κόμμα του Καμμένου.
Τραγικό και μακάρι να μην ισχύει. Αν υπάρχουν πρόσωπα στον κυβερνητικό μηχανισμό που κάνουν τέτοιες σκέψεις και στην πλάτη του Πρωθυπουργού- ή αν τις ανέχεται όπως τα σχέδια Βαρουφάκη και Λαφαζάνη για την Ευρώπη, στην πρώτη κυβέρνηση του – τότε περνάει στο δικό του λαιμό η θηλιά του Καμμένου. Και κανείς δεν θα μπορεί να εξηγήσει γιατί από τροπαιούχος πρωθυπουργός θα οδηγηθεί σε ήττα για χάρη ενός πολιτικού σαν τον αρχηγό (;) των ΑΝΕΛ.
ΥΓ: Αρχίζει “ασύμμετρος” πόλεμος
Προφανώς ο Πρωθυπουργός δεν εκτίμησε σε ποιο τούνελ εισήλθε η κυβέρνηση του με την αντιθεσμική συμπεριφορά του υπουργού Άμυνας. Όταν στο υπουργικό συμβούλιο ο Κοτζιάς έθεσε το θέμα της συμπεριφοράς Καμμένου στην εξωτερική πολιτική, ο Καμμένος κατέφυγε σε μια γνώριμη πρακτική του: αντεπιτέθηκε με κατηγορίες για τα μυστικά κονδύλια του υπουργείου Εξωτερικών. Και όταν ο Κοτζιάς ζήτησε να τεθούν και τα κονδύλια της Άμυνας υπό κοινοβουλευτικό έλεγχο, έγινε φανερό ότι η σύγκρουση μπήκε σε δρόμο χωρίς επιστροφή.
Αλλά, όπως φαίνεται, τώρα αρχίζει ασύμμετρος πόλεμος. Η επίθεση στον Κοτζιά- που θα απαντήσει για όσους τον ξέρουν – θα συνεχιστεί. Ιστοσελίδα που συνήθως υποστηρίζει τον υπουργό Άμυνας παρουσίασε το θεμα ως εξής: “Αποπέμφθηκε ο Κοτζιάς για τους χειρισμούς του στο Σκοπιανό και τα μυστικά κονδύλια του υπουργείου του”. Και ανέφερε:
“Ο Πάνος Καμμένος μπροστά σε όλα τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου κατηγόρησε τον Νίκο Κοτζιά για κακοδιαχείριση των μυστικών κονδυλίων του ΥΠΕΞ. Ειδικότερα, του ανέφερε πως από το σύνολο των μυστικών κονδυλίων διοχετεύτηκαν αδικαιολόγητα 19 εκατομμύρια ευρώ. Ο υπουργός Άμυνας κατήγγειλε τον Νίκο Κοτζιά πως «βουτάει από τα μυστικά κονδύλια”….
Και συνέχισε: “Ο Πάνος Καμμένος όμως αναφέρθηκε και σε ένα δεύτερο σκάνδαλο αφορά σε διαγωνισμό για την έκδοση ταξιδιωτικών εγγράφων, ο οποίος κατέληξε σε μία εταιρεία που δεν πληροί τις απαραίτητες προϋποθέσεις και δεν διαθέτει το γνωστικό αντικείμενο. Την εταιρεία αυτή έχουν συστήσει δύο πολλοί γνωστοί πρώην πρέσβεις του Υπουργείου Εξωτερικών και ένας στρατηγός εν αποστρατεία της Ελληνικής Αστυνομίας. Πρόκειται για ένα σκάνδαλο μεγατόνων”.
Καλά ξεμπερδέματα. Αν είναι ακριβή αυτά, η κυβέρνηση δεν στέκεται….
