“Όρος ειμί της αγοράς”

Toυ Βασίλη Κόκκα

Στή Δημοκρατία είναι ανεκτίμητη ή αξία τής προσωπικής στάσης τού καθένα μας απέναντι στά πράγματα.Από αρχαιοτάτων χρόνων….  Αυτή ή πεποίθηση εκφράζεται εμφατικά στή διακήρυξη ” όρος ειμί τής αγοράς” πού αναγράφεται σέ αρχαίο ομιλούντα λίθο τής Πνύκας!

Ό πολίτης πού τή διαβάζει,έτσι όπως είναι γραμμένη σέ πρώτο πρόσωπο,επί τόπου αναλαμβάνει τό μερίδιο τής πολιτικής ευθύνης πού τού αναλογεί καί λαμβάνει τήν προσήκουσα στάση.Στέκεται όρθιος σάν τό λιθάρι τής Αγοράς,γίνεται όρος τής δημοκρατικής της λειτουργίας,όριο καί φύλακας απέναντι σέ κάθε απόπειρα κατάλυσης της.Καθίσταται προιστάμενος τού βίου του αντί νά ανέχεται νά υφίσταται τά δεινά του!Στέκεται όρθιος αντί νά σκύβει τό κεφάλι καί νά φιλάει κατουρημένες ποδιές…

Αυτό ακριβώς έκαναν χθές εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας σέ όλη τήν Ελλάδα.
Ήταν μία κραυγή συλλογική,ανάμεσα σέ λυγμικό θρήνο καί αγωνιώδη προτροπή.
Διέφυγε από μονομερείς σημάνσεις,δέν εκπορευόταν από κανένα κόμμα,δέν ήταν ιδιοκτησία κανενός καί δέν χάρισε τό μονοπώλιο τής έκφρασης πουθενά.

” Τινάχθηκε σάν μαύρο πνεύμα ή τρομερή μας ή λαλιά ” κατά πως μάς παρότρυνε στά νιάτα του ό Διονύσης Σαββόπουλος…. Γι αυτό καί έπεσε σάν αστροπελέκι στούς κυβερνώντες.
Ήταν ένας σεισμός μήπως καί ραγίσει ό πολιτικός νάρθηκας στόν οποίο έχει καθηλωθεί ό τόπος μας καί βρεί μία κάποια ανταπόκριση τό πικρό παράπονο γιά μία άσπρη μέρα. Όλος αυτός ό κόσμος μέ τή βουβή απελπισία,ξύπνησε τόν παλμό μιάς καμπάνας ή οποία, άν καί θαμμένη,φαίνεται ότι δέ χάθηκε ποτέ! Γιά ν’απελευθερωθούν από τή σκλαβιά τους οί θεσμοί! Γιατί ή πικρή αλήθεια είναι ότι κάθε θεσμός πού θέλει πραγματικά νά κάνει τή δουλειά του,νοιώθει πάνω από τό κεφάλι του τή Δαμόκλειο σπάθα ενός σάπιου καί απόλυτα διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος….Γιά νά αποδοθεί Δικαιοσύνη!

Γιατί δέν υπάρχει κράτος δικαίου….Αυτό πού υπάρχει είναι μία υποδουλωμένη υπόσταση σέ μία δράκα ολιγαρχών πού βρίσκονται σέ αγαστή συνεργασία μέ ένα άρρωστο πολιτικό σύστημα,κανοναρχούν στά Μ.Μ.Ε. καί χρησιμοποιούν τή διανόηση τού τόπου σέ ρόλο ταπεινού υπηρέτη….Έχει χαθεί από τή δημόσια συμπεριφορά ή συνείδηση τών ορίων!!!

Άς τό συνειδητοποιήσουμε όλοι.Ή πατρίδα μας δέν μπορεί άλλο νά παραπέμπει τό μέλλον της σέ διαρκή σύνοδο ακριβής αυταπάτης καί φτηνών εξαπατήσεων όπως κάνει συστηματικά πλέον τό μαυρομιχαλέικο δοβλέτι τού Κ.Μ. ! Τό αύριο αφορά όλους μας.

Δέν υπάρχει πιά καμιά δικαιολογία.Όλοι πλέον γνωρίζουν ότι στά ώτα τών ” αρίστων”
ή καμπάνα τής πολιτικής βούλησης δέν έχει ηθικό τόνο…. Εξ ού καί ή πρωτοφανής κυριακάτικη κοσμοπλημμύρα στίς πλατείες καί στούς δρόμους καί ή οργή καί ή αγανάκτηση όταν αμφισβητούνται καί καταπατώνται τά θεμελιώδη.  ” ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΕΝ Ο ΑΥΤΟΣ ΕΙΜΙ ΚΑΙ ΕΞΙΣΤΑΜΑΙ ” κατά πως θάλεγε καί ό Περικλής τόν 5ο π.Χ. αιώνα…..