Του Γ. Λακόπουλου
Για όσους ακολούθησαν τον Ανδρέα Παπανδρέου και στρατεύθηκαν με το ΠΑΣΟΚ την εποχή που ήταν γνήσιο λαϊκό ριζοσπαστικό κίνημα με σοσιαλιστική ιδεολογία, όσα συνέβαιναν επί των ημερών του Γ. Παπανδρέου και Βαγ. Βενιζέλου, προκαλούσαν θλίψη και τους γύρισαν την πλάτη. Αλλά όσα συμβαίνουν με τη Φώφη Γεννηματά προκαλούν αγανάκτηση.
Δεν ενταφιάζονται απλώς οι ιδέες και οι πολιτικές του ΠΑΣΟΚ μαζί με το όνομα, τα σύμβολα, την ιστορία του και τον ιδρυτή του, αλλά διασύρεται η έννοια της πολιτικής. Οδηγούνται στο μαρτύριο του αυτό-εξευτελισμού και της ντροπής, όσοι έχουν επιλέξει να μην αλλάξουν κόμμα. Εν γνώσει τους ότι μένουν σε ένα κόμμα με πρόβλημα ηγεσίας.
Ας μιλήσουμε έξω από τα δόντια – όπως προτιμούν όλοι οι παλαιοί του ΠΑΣΟΚ. Η Γεννηματά μπήκε στην πολιτική πολύ καθυστερημένα και με μόνο εφόδιο το όνομα του πατέρα της. Ως τότε ήταν απλώς “τραπεζική υπάλληλος” – διορισθείσα πριν καν αποφοιτήσει. Ο Θ. Πάγκαλος ισχυρίζεται, ότι επρόκειτο για αργομισθία- και δεν τον έβαλε ποτέ στη θέση του.
Έκτοτε δεν έδειξε να διαθέτει τίποτε περισσότερο. Αντίθετα κατάφερε να αποδυναμώσει στο συλλογικό υποσυνείδητο αυτό το όνομα. Κατάφερε επίσης να διαλύσει δυο κόμματα σε ένα χρόνο.
Εξαφάνισε το ΠΑΣΟΚ διαπράττοντας το μεγαλύτερο πολιτικό ανοσιούργημα της Μεταπολίτευσης. Και διέλυσε εις τα εξ ων συνετέθη το δικό της μόρφωμα -που διοικεί κατ’ ουσίαν ο μεθοδικός Κώστας Γείτονας, αλλιώς δεν θα υπήρχε καν.
Μετά τον Σταύρο Θεοδωράκη της γύρισε την πλάτη και ο αξιοπρεπής Θανάσης Θεοχαρόπουλος. Της έμεινε όμως η Καϊλή που διέσωσε από τη βουλιμία του Μητσοτάκη. Και το “ζουλάπι” που έλεγε ο μακαρίτης Τάσος Σεχιώτης.
Γιατί διαλύθηκε το Κινάλ; Άλλοι λένε από έλλειψη πολιτικών προσόντων της Φώφης, άλλοι εξ αιτίας του χαρακτήρα της. Τώρα πάντως πάει να στήσει και τρίτο κόμμα- απολύτως ΙΧ. Αυτό δεν θα χρειαστεί να το διαλύσει η ίδια. Θα το κάνουν οι ψηφοφόροι.
Αντέχει όμως η “συμμαχία των κληρονόμων”. Της απέμεινε ο Γ. Παπανδρέου που βαρύνεται με τη διάσπαση του ΠΑΣΟΚ που τον έκανε Πρωθυπουργό. Τώρα για να γίνει βουλευτής, τραβάει τον εξευτελισμό του στα άκρα- με τη Φώφη να του κουνάει το δάκτυλο γιατί …δεν επαναλαμβάνει ό,τι του λέει. Έναν άνθρωπος δεν έχει δίπλα του να τον συνεφέρει;…Τελικά στη πολιτική ο καθένας έχει το τέλος που επιλέγει…
Ο Δον Κιχώτης και οι Σάντσο Πάντσα
Η Φώφη αυτές τις μέρες μαγειρεύει νέο κόμμα. Μπορεί μάλιστα να έχει και νέο όνομα. Και επιπλέον σκέφτεται να το στολίσει με τον…πράσινο ήλιο ως σήμα. Η πολιτική ασέλγεια στην ιστορία του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου δεν έχει τέλος. Και οι άνθρωποι που βρέθηκαν δίπλα του – ο Λαλιώτης, ο Σκανδαλίδης ο Κρεμαστινός, ο Παπαϊωάννου ο Τσούρας, ο Λιβάνης, ο Κακλαμάνης και τόσοι ακόμη- το καταπίνουν.
Η Γεννηματά θα πάει να μιλήσει στη γενέτειρα του Παπανδρέου για τα εκατό χρόνια και τη γέννηση του- θυμίζοντας τον Σάμιουελ Γκόλντουιν: “Εμφανίσθηκε στην κηδεία για να είναι σίγουρη ότι πέθανε”. Και ο Γ. Παπανδρέου θα πάει για τον ίδιο το λόγο στη Πάτρα, χωρίς το φόβο μήπως βγει από τον τάφο του κανένας από τους προγόνους του και τον πάρει στο κυνήγι…
Συνείδηση μηδέν. Κοροϊδεύουν και οι δυο τον κόσμο. Ο ένας τίναξε στον αέρα το το κόμμα του Ανδρέα Παπανδρέου – και τη χώρα- και αφού το χρεοκόπησε το εγκατέλειψε και η άλλη το εξαφάνισε. Αλλά σπεύδουν να τον “τιμήσουν”- η κυρία μάλιστα θα του πάει και χαιρετίσματα από τον Κυριάκο.. Και μετά απορούν γιατί βρίσκονται στο περιθώριο…
Η Γεννηματά δεν έχει καν αίσθηση για αυτή την κατάσταση και οργανώνει φαντασιακές εκστρατείας προς τη νίκη. Σαν καρικατούρα του εγχωρίου δον Κιχώτη, με μια χούφτα Σάντσο Πάντσα δίπλα της. Ακόμη και κάποιοι νεαροί που βρήκαν ρόλο επί των ημερών της έγιναν ομοιώματα των δακτυλοδεικτούμενων που την περιβάλλουν.
Αυτό δεν θα ενοχλούσε κανέναν. Τόση είναι, που θα έλεγε και Μανόλης Αναγνωστάκης. Το πρόβλημα είναι ότι στην απελπισία της οδηγεί στην εξαχρείωση και τους άλλους, που την ακολουθούν ή τη ανέχονται ως “αρχηγό”- όπως ο Βενιζέλος, ή ο Καμίνης.
Οι επιλογές της στην πολιτική πράξη συνιστούν πιθηκισμούς σε ό,τι επιλέγει ο Μητσοτάκης. Και ο λόγος της -το κείμενο που της γράφουν τέλος πάντων- συναγωνίζεται τον Γεωργιάδη και τον Ψαριανό..
Φτύσιμο ή δροσούλα;
Στη τελευταία σύναξη των υπομονετικών που ονομάζεται “Κεντρική Επιτροπή” έδωσε ρέστα, πολιτικής αφασίας, αλαζονείας και ύβρεων: “Έχουμε πόλεμο με τον Τσίπρα και την παρέα του”. Χαρακτήρισε τον Πρωθυπουργό “τυχοδιώκτη νεοκομμουνιστή”. Και είπε: “Είναι προοδευτικός ο υποστηρικτής του Μαδούρο και των ισχυρών;”. Με κάτι τέτοια πολιτεύεται από καιρό. Είναι πολιτικός λόγος αυτό; Πότε άλλοτε επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ χρησιμοποίησε τέτοιο λεξιλόγιο;
Αν Γεννηματά ήταν στην πολιτική παλιότερα θα ανήκε σ’ αυτούς που έλεγαν τον Ανδρέα Παπανδρέου υποστηρικτή του Γιαρουζέλσκι, υποχείριο των σοβιετικών, ή παλιότερα πράκτορα των Αμερικανών.
Ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ, με δυο εκλογικές νίκες πίσω του, όταν ο Φλωράκης, ο Κύρκος και ο Μητσοτάκης τον οδηγούσαν στο Ειδικό Δικαστήριο, μιλούσε πολιτικά. Δεν τους έβριζε. Ο Σημίτης όταν τον διέσυρε η ΝΔ δεν κατέφευγε σε τέτοιες διατυπώσεις.
Η Γεννηματά, που δεν έχει δικό της πολιτικό λόγο, κάνει πρότυπο τον Λοβέρδο, που είπε “ συμμορίτη” τον εκλεγμένο Πρωθυπουργό, επειδή κάνει νόμιμη έρευνα για την υπουργική θητεία του – αυτονόητη αφού υπάρχουν μαρτυρίες- ένας εισαγγελέας. Και αποστηθίζει σκουπίδια που γράφουν κάποιοι συμπλεγματικοί. Πάντως πολιτικά δεν μιλάει.
Έφτασε στο κατάντημα να προσφέρει κάλυψη, αν δεν υποκίνησε κιόλας, στην Καϊλή που έστειλε μια κατάπτυστη επιστολή στον επικεφαλής των Ευρωσοσιαλιστών Μπούλμαν, γιατί “είναι προσβλητικό” ότι πρότεινε για Νόμπελ τον “υποστηρικτή του Μαδούρο”. Τα ισοπεδώσαμε όλα. Είναι προσβλητικό ότι η σοσιαλιστική Ευρώπη προτείνει για Νόμπελ τον Έλληνα Πρωθυπουργό. Ο Δικαιόπολις του Σαββόπουλου θα έλεγε: “Τώρα με χειρουργεί η αλλήθωρη νεολαία, μια τσογλανοπαρέα που κάνει κριτική”.
Η ίδια η Γεννηματά, άλλωστε, έλεγε -με διερμηνεία φυσικά- στην ίδια ευρωομάδα, ότι στην Ελλάδα υπάρχει… πρόβλημα Δημοκρατίας. Χωρίς να αντιλαμβάνεται γιατί από τα 189 μέλη της πήγαν μόλις εφτά να την ακούσουν.
Η “αρχηγός” του Κιναλ, ταμπουρωμένη πίσω από το νέο “λουκ” της, δείχνει να μην έχει αίσθηση της πραγματικότητας που την καταπίνει και κοροϊδεύει εαυτούς και αλλήλους. “Έχω μπέσα” τους είπε στην ΚΕ, παρότι όλοι ξέρουν ότι είναι η βασική της έλλειψη από πολιτική άποψη. Ενδεχομένως έχει και ταλέντο στη ζωγραφική. Πολιτικά προσόντα δεν έχει. Και καθαρό λόγο.
Το έδειξε εκεί μπροστά τους λέγοντας ότι στη συμφωνία των Πρεσπών αποφάσισε μόνη της την απόρριψη ενώ οι υπόλοιποι ήταν υπέρ στο Πολιτικό συμβούλιο, γιατί “Δεν υπάρχει 5-1. Το όργανο ήταν διορισμένο. Δεν ανταποκρινόταν στη πλειοψηφία του κόμματος”. Το “όργανο” που η ίδια διόρισε δεν της έκανε όταν δεν ήταν πειθήνιο.
Τώρα το καταργεί, όπως κατάργησε και τη εκλεγμένη Κεντρική επιτροπή του ΠΑΣΟΚ και τους λέει αλαζονικά: “Επέλεξα να κάνω συνέδριο και εκλογή οργάνων” – υπάκουων προφανώς. Δεν τους δουλεύει. Τους φτύνει. Και το δέχονται σαν δροσούλα.
