Toυ Γιάννη Πανούση
Στη γλώσσα μας
το αριστερό μπακ ήταν σαν να είσαι αποθηκάριος
σε εταιρεία που έχει βάλει λουκέτο
Δ.Κατσαντώνης, Το καλοκαίρι που όλα άλλαξαν-μέρες του ‘74
Δεν φταίνε μόνον οι πολιτικές επιλογές [και ισορροπίες;] του Πρωθυπουργού για την υστέρηση πολλών υπουργών στην καλή[και χρηστή;] διακυβέρνηση.
Εξίσου υπ-αίτιο είναι και το οργανωτικό σχήμα του υπουργικού συμβουλίου.
Θεωρώ ότι η Κυβέρνηση έχει υιοθετήσει ένα πεπαλαιωμένο μοντέλο θώκων κι αρμοδιοτήτων που δεν επιτρέπει σε όσους θέλουν να διοικήσουν [κι όχι να αερολογούν] να είναι αποτελεσματικοί.
Καταθέτω μία εναλλακτική πρόταση.
1.Υπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ [συντονιστής του προγράμματος σταθεροποίησης] [Α’Αντιπρόεδρος]
2.Υπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ για θέματα Εθνικής ασφάλειας [Αστυνομία, πυροσβεστικό, λιμενικό, ΕΥΠ]
3.Υπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ για τη μεταρρύθμιση του Κράτους και της δημόσιας διοίκησης [Β’Αντιπρόεδρος]
4.Υπουργός Εσωτερικών, μετανάστευσης και κοινωνικής συνοχής
5.Υπουργός Πολιτισμού [τουρισμού,αθλητισμού,επικοινωνιών]
6.Υπουργός Οικονομικών και προϋπολογισμού
7.Υπουργός Δημόσιας υγείας, της υγείας και κοινωνικών υπηρεσιών
8.Υπουργός παραγωγικής Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης
9.Υπουργός Εξωτερικών και Ευρωπαϊκών υποθέσεων
10.Υπουργός ποιότητας ζωής [περιβάλλον,κατοικία,υποδομές,δίκτυα]
11.Υπουργός Εκπαίδευσης, έρευνας και νέων τεχνολογιών
12.Υπουργός εργασιακών σχέσεων, ασφάλισης και κοινωνικής αλληλεγγύης
13.Υπουργός Άμυνας και γεωστρατηγικής
14.Υπουργός συντονιστής Συνταγματικών αναθεωρήσεων και νομοθετικών αξιολογήσεων
Η παραπάνω πρόταση επιδέχεται πολλών επιμέρους τροπολογιών αλλά θέλω να πιστεύω ότι η βασική της σύλληψη είναι πιο σύγχρονη κι αντιμετωπίζει ορθολογικότερα [κι όχι μόνο συμβολικά] τις επικαλύψεις και τα κενά διαχείρισης.
Βέβαια τίποτα και κανένας θεσμός δεν μπορεί να πετύχει αν δεν τον υπηρετούν άξιοι άνθρωποι.
Αυτό όμως δεν είναι αρμοδιότητα του γράφοντος να κρίνει και να προτείνει….
