Του Κώστα Γκέτση/ Γνώμη Άρτας
Αντίο φίλε… Μας άφησες μεγάλη παρακαταθήκη σε όλα τα επίπεδα… Και γι’ αυτό σ’ ευχαριστούμε από βάθους καρδιάς…
“Μέρα Μαγιού μου μίσεψες / μέρα Μαγιού σε χάνω”, ήταν το αγαπημένο τραγούδι του Γιώργου που συχνά – πυκνά τραγουδούσαμε σε διάφορες συνάξεις και ήρθε η ώρα και η μοίρα, μέρα Μαγιού, να φύγει απ’ την ζωή, ταλαιπωρημένος απ’ την επάρατη νόσο… Δεν μπόρεσε να την υποτάξει, όπως με αυτοπειθαρχία και αισιοδοξία, είχε υποτάξει τις τόσες και τόσες δυσκολίες που παρουσιάστηκαν στην ζωή του…
Ο Γιώργος Παπαγεωργίου, άφησε την τελευταία του πνοή, την Κυριακή 14 Μαΐου, περί τις 9 το βράδυ, στο Νοσοκομείο Αττικόν, όπου είχε μεταφερθεί τις τελευταίες πέντε ημέρες, μετά από ηπατικό κώμα, στο οποίο είχε περιέλθει… Υπήρχαν εκτιμήσεις, πως με την θέληση που διέθετε, θα είχε την ψυχολογία να το ξεπεράσει, αλλά τελικά δεν τα κατάφερε…
Στις 23 Απριλίου, την ημέρα της ονομαστικής του εορτής, είχαμε μιλήσει για τις καθιερωμένες ευχές… Φαινόταν κάπως καταβεβλημένος, αλλά έδειχνε τόσο δυνατός και αισιόδοξος, που μέσα κι απ’ την πολύχρονη φιλία μας γνωρίζαμε, ότι τελικά θα τα καταφέρει. Κλείσαμε την συζήτηση, συμφωνώντας πως στο επόμενο ταξίδι στην Αθήνα, θ’ ανταμώσουμε να τα πούμε και όπως μου είπε, περίμενε το καλοκαίρι που θα ήταν απόλυτα καλά, να βρεθούμε στην Άρτα… Χάθηκαν κι αυτά, μιας και η υγεία του, πολύ ξαφνικά επιδεινώθηκε και ήρθε το κακό…
Η Άρτα χάνει ένα απ’ τα επίλεκτα στελέχη της, ίσως έναν απ’ τους λίγους ανθρώπους που έχουν νοιαστεί γι’ αυτή και τους πολίτες της και έχει κάνει τόσο σημαντικά πράγματα, τα οποία για να επιβεβαιωθεί ότι ήταν σημαντικά, συνάντησαν την αντίθεση και την δυσφήμιση των γνωστών ανόητων, που επιθυμούν να έχουν και λόγο στην τοπική κοινωνία. Μετά το 2007, που ο Γιώργος Παπαγεωργίου ανέλαβε υφυπουργός Υγείας, η Άρτα έβαλε τις βάσεις, να καταστεί υγειονομικά πανίσχυρη, αλλά ήρθε η συνέχεια, που ήταν η διάλυση και τίποτα άλλο… Το Νοσοκομείο Άρτας, με την έγνοια του Γιώργου Παπαγεωργίου, είχε καταστεί το καλύτερο επαρχιακό Νοσοκομείο της πατρίδας μας, με καλυμμένες όλες τις θέσεις ιατρών και σε μερικές περιπτώσεις, να υπάρχουν και περισσότεροι, για να μην προκύπτει κανένα πρόβλημα… Την ίδια περίοδο, ο Γιώργος Παπαγεωργίου, αγωνιζόταν με πάθος για να κατασκευαστεί το Κέντρο Αποθεραπείας Αποκατάστασης Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ατόμων με Αναπηρίες (ΚΑΑΚΥ ΑΜΕΑ), το οποίο έγινε ένα πραγματικό στολίδι, με την μείζονα κοινωνική αναφορά, ειδικά στους μη έχοντες… Ήταν υπερσύγχρονη μονάδα, η οποία στεγάζεται στο χώρο του παλιού Νοσοκομείου Άρτας και στοχεύε στην ποιοτική αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας για τους πολίτες του νομού και συνιστά έκφραση κοινωνικού πολιτισμού.
Τα εγκαίνια πραγματοποιήθηκαν στις 29 Αυγούστου 2009 και κατά την διάρκεια της ομιλίας του, ως ο αρμόδιος υφυπουργός Υγείας, έκανε με τα όσα είπε, κατάθεση ψυχής, για τον τόπο που υπηρετεί, αλλά και για την ευαισθησία του για τον άνθρωπο. Αναφερόμενος τότε, στο Κέντρο Αποθεραπείας, το χαρακτήρισε ως ορατό αποτέλεσμα του κυβερνητικού έργου που καθημερινά επιτελείται σε όλους τους τομείς και στο χώρο της υγείας. «Οι περίπου 350 νέες θέσεις εργασίας που δημιουργούνται στις μονάδες Υγείας της περιοχής ενισχύουν την τοπική κοινωνία και αποτελούν όχι μόνο ένα τεράστιο οικονομικό μέγεθος αλλά και μια καθοριστική παρέμβαση στην προσπάθεια ενίσχυσης της κοινωνικής συνοχής στην περιοχή μας» τόνισε ο κ. Παπαγεωργίου. Ο υφυπουργός Υγείας χαρακτήρισε ευλογία θεού την τιμή να εγκαινιάσει το σημαντικό αυτό έργο, ενώ ευχαρίστησε και όλους όσοι συνεργάστηκαν στη δημιουργία του έργου εντός των ορίων του χρονοδιαγράμματος.
Πολιτικός με την πραγματική έννοια του όρου, ο Γιώργος Παπαγεωργίου, είναι εκ των ολίγων, που μπόρεσε να μετατρέψει το αρνητικό κλίμα που είχε δημιουργηθεί εις βάρος του, ίσως και εξ αιτίας δικών του λαθών. Εκλέχτηκε βουλευτής σε ηλικία 39 ετών, στις εκλογές του Ιουνίου του 1989 και έκανε πραγματικό ρεκόρ συγκομιδής σταυρών, μιας και είχε ξεπεράσει τους 15.000 σταυρούς, ως πρωτοεμφανιζόμενος στην πολιτική ζωή της Άρτας. Η εκλογή του εκείνη, πέρασε διάφορες δοκιμασίες! Γιατί χρειάστηκε να επανεκλεγεί και το Νοέμβριο του 1989, αλλά και τον Απρίλιο του 1990. Μετά την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ο Γιώργος Παπαγεωργίου, δεν επανεκλέχτηκε, υφιστάμενος τότε σκληρή και πολλές φορές προβοκατόρικη κριτική!
Το λογικό θα ήταν να είχε αποχωρήσει απογοητευμένος. Όμως επειδή ήταν πραγματικός πολιτικός, αποφάσισε να επανέλθει νικητής και τροπαιούχος! Συζητούσαμε τότε την πορεία επανάκαμψης και με μεγαλείο ψυχής, που δεν συναντάς σε πολιτικό, ξεκίνησε με την τακτοποίηση των δικών του λαθών. Και η πορεία τον δικαίωσε. Επανεκλέγεται βουλευτής στις εκλογές του 2004 και με την εκλογή του, τοποθετείται επικεφαλής του τομέα Υγείας της Κ.Ο. της ΝΔ, για να επανεκλεγεί και το 2007 και ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, τον τοποθετεί υφυπουργό Υγείας, όπου έμελε να αποδώσει σημαντικό έργο και για την υγεία στην πατρίδα μας, αλλά και για την Άρτα… Τα προαναφέρουμε αυτά…
Μετά την ήττα της κυβέρνησης Καραμανλή και την παραίτησή του, στις κομματικές εκλογές για την ανάδειξη του νέου αρχηγού του κόμματος, τοποθετείται στην πλευρά της Ντόρας Μπακογιάννη, με την οποία συνεργάζεται, μέχρι και την τελευταία στιγμή της ζωής του. Τότε μάλιστα, το 2009, είχε κατέλθει και υποψήφιος βουλευτής Άρτας, με την Δημοκρατική συμμαχία…
Πραγματικός φίλος…Φεύγοντας απ’ τον πολιτικό Γιώργο Παπαγεωργίου, είναι επιβεβλημένο να σταθούμε στον άνθρωπο Γιώργο Παπαγεωργίου… Σπουδαίος άνθρωπος, με το βλέμμα στραμμένο στον άνθρωπο. Εκατοντάδες συμπολίτες μας, που είχαν κυρίως προβλήματα υγείας. Έτρεξε να βρει τις λύσεις, χωρίς να ζητάει ανταπόδοση… Σημαντικό πράγματα αυτό.
Ζήσαμε μαζί και καλές και κακές στιγμές… Όμως απ’ αυτές αποδείχτηκε ότι την έννοια του όρου φιλίας, την είχε πολύ ψηλά και σε κάθε περίπτωση, αποδεικνυόταν πραγματικός φίλος και στα καλά και τα κακά… Η υπερηφάνειά μου, που ο Γιώργος Παπαγεωργίου, με τίμησε με την φιλία του με την τριακονταετή φιλία του, είναι δεδομένη… Είναι πάρα πολλές οι στιγμές, που μπορούν να περιληφθούν σ’ αυτό το κείμενο του αποχαιρετισμού, αλλά ελλοχεύει ο κίνδυνος να αδυνατίσουν το σύνολό του και για τον λόγο αυτό, δεν το κάνουμε…
Μεγάλη άτυχη,η μονάκριβη κόρη του Ιωάννα, η οποία αποσπούσε το σύνολο των ενδιαφερόντων του… Ήταν πραγματικά η αδυναμία του και ο ίδιος καμάρωνε για τα βήματα προόδου που έκανε… Και έκανε βήματα, η Ιωάννα… Συζητούσαμε και γι’ αυτά… Δεν έδειχνε μόνο ενδιαφέρον για το δικό του παιδί, αλλά για όλα τα παιδιά του κόσμου. Μεγάλη ήταν η συγκίνησή μου, που κάθε χρονιά, τηλεφωνούσε για την γιορτή του Άγγελου… Όμως ένα είναι σίγουρο… Η Ιωάννα, θα δικαιώσει τον αγαπημένο της πατέρα. Και κάθε επιτυχία της Ιωάννας, θα έχει ευθεία αναφορά, εκεί πάνω… Εκεί που θ’ αναπαύεται η ψυχή του πατέρα της…
Δεν υπάρχουν λόγια,για να περιγραφεί η θλίψη όλων των πολιτών της Άρτας, με το άκουσμα της είδησης του χαμού του Γιώργου Παπαγεωργίου. Ακόμη και οι τύψεις έκαναν εμφάνιση, στις πολλές συζητήσεις, που έχουν γίνει μέχρι την ώρα αυτή, μετά το άγγελμα του θανάτου του Γιώργου Παπαγεωργίου…
Αντίο φίλε…Μας άφησες μεγάλη παρακαταθήκη σε όλα τα επίπεδα… Και γι’ αυτό σ’ ευχαριστούμε από βάθους καρδιάς…
