Ήταν μόνος του ο Τράγκας;

Του Τάκη Ψαρίδη

Είναι τουλάχιστον φαιδρές και ανιστόρητες οι «αναλύσεις» που αποφαίνονται πως η δέσμευση της περιουσίας του Τράγκα αποτελεί «μια βαριά ήττα για το λαϊκισμό στη χώρα μας».

Οι «αναλύσεις» αυτές προέρχονται κυρίως από άτομα που διαπρέπουν στον χώρο του ακροκεντρώου μητσοτακισμού και διακατέχονται από το αντισύριζα σύνδρομο.  Τα άτομα αυτά εξομοιώνουν με τον «λαϊκισμό» το κίνημα των αγανακτισμένων στο οποίο ως γνωστόν, επι Πασόκ στην κυβέρνηση, συμμετείχε και η ΝΔ του κου Σαμαρά, έχοντας μάλιστα στην πρώτη γραμμή τους ακροδεξιούς σημερινούς υπουργούς του κου Μητσοτάκη.

Βεβαίως, μπορεί ο Τράγκας κατά καιρούς να προσποιήθηκε τον «αγανακτισμένο», όμως κανείς δεν πίστευε ότι ήταν ο «Ρομπέν των Δασών» της ελληνικής δημοσιογραφίας, ότι ήταν προστάτης των φτωχών και αδυνάτων.

Ούτε καν οι πιο φανατικοί οπαδοί του δεν το πίστευαν, ένα συνονθύλευμα ακροδεξιών, ελληναράδων, αντισυστημικών αλά Τράμπ, αντιεμβολιαστών και συνωμοσιολόγων, που καμία απολύτως σχέση δεν είχαν και δεν έχουν με οτιδήποτε το λαϊκό και την αριστερά. Απλώς όλοι αυτοί ικανοποιούσαν τα πιο χυδαία τους ένστικτα απολαμβάνοντας τον Τράγκα να καθυβρίζει δήθεν το σύστημα και αυτούς τους οποίους κατήγγειλε, δηλαδή εκβίαζε, έως να τους «τα πάρει».

Οτιδήποτε το αντισυστημικό δεν σημαίνει ότι είναι και λαϊκό, όπως για παράδειγμα ο τραμπικός λαϊκισμός που αποτελεί την πιο χυδαία έκφραση του αμερικανικού καπιταλισμού. Το ίδιο και ο Τράγκας, σπλάχνο των σπλάχνων της Δεξιάς, αποτελεί την πιο χυδαία έκφραση της συστημικής ενημέρωσης. Δεν φιλοξενήθηκε τυχαία απ όλους τους μεγάλους και σοβαρούς ενημερωτικούς σταθμούς της χώρας. Αυτοί τον εξέθρεψαν, τον έκαναν διάσημο και ουσιαστικά αυτοί  στήριξαν την εκάστοτε «αγανάκτηση» του.

Είναι προφανές ότι η αμύθητη περιουσία του Τράγκα δεν έγινε από τον Λαό ούτε με την στήριξη της αριστεράς. Για να μην εκτίθενται λοιπόν οι αναλυτές του ακροκεντρώου μητσοτακισμού ως εμπαθείς και παντελώς ανιστόρητοι, θα έπρεπε πριν «αναλύσουν» να σκεφτούν.

Ήταν μόνος του ο Τράγκας; Γιατί οι μεγάλοι μιντιάρχες έδιναν μικρόφωνο στον Τράγκα; Μήπως οι διαπλοκές τους ωφελούνταν από την «αγανάκτηση» του; Ποια πολιτικά πρόσωπα τον στήριζαν; Ποιοι μεγάλοι επιχειρηματίες εκβιάστηκαν και «λάδωναν» τον Τράγκα για να μην μιλήσει; Τι ήθελαν να αποκρύψουν; Αυτή είναι η κατεύθυνση προς την οποία θα έπρεπε να στρέψει τις έρευνες του ένα σοβαρό κράτος. Προς το παρόν η δέσμευση της περιουσίας του Τράγκα είναι απλώς μια στάχτη στα μάτια..