Του Ιωάννη Δαμίγου
Περίμενα από εσάς, την πρώτη γυναίκα Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που εκλέχθηκε σε αυτή τη θέση για πρώτη φορά στην ιστορία μας, κάτι που θα δικαιολογούσε την προσμονή, μιας άλλης διαφορετικής και θετικής σύγχρονης τοποθέτησής σας, σε σημαντικά θέματα, που προβληματίζουν τον λαό και που δεν μπορεί, παρά να σας είναι γνωστά (και θα έπρεπε). Εις μάτην.
Δεν θα καταπιαστώ με κάποιον μακρύ κατάλογο προβληματικών θεμάτων της χώρας, θα αναφερθώ μόνο σε τέσσερα πολύ σημαντικά, κυρία Πρόεδρε.Θα ξεκινήσω από το εργατικό νομοσχέδιο, που ήδη θα γνωρίζετε λεπτομέρειες του περιεχομένου νόμου και τις συνέπειές του, στην εργατική τάξη, που έχει “εξάρτηση” από τον μισθό της. Κατ’ επέκταση σε όλη την Ελληνική κοινωνία, που αποτελεί συνεχόμενο κρίκο, της οικονομίας. Θα περίμενα κάποια θαρραλέα και καυστικά σχόλια, από εσάς, για αυτό το νομοσχέδιο ντροπή, που “λαμβάνει χώρα” επί των ημερών σας και αμαυρώνει και την δική σας εικόνα, γιατί δεν είστε μια απλή παρατηρητής, είστε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Κι όμως, καμία αναφορά σας, έστω και με κάποιον τρόπο, ίσως καλυμμένο ή ακόμα και με υπονοούμενα, που να σημειώνει μια αναγκαία, πιστέψτε με, για τον εργαζόμενο, νύξη σας. Αλήθεια, δεν αισθανθήκατε κάποια ανάγκη σας, δεοντολογικά και θεσμικά, να μιλήσετε, με έναν δικό σας τρόπο, για μια κατάφορη αδικία, καταστροφική εις βάρος των εργαζομένων πολιτών σας;
Το επόμενο θέμα, είναι αυτό της υγείας, κυρία Πρόεδρε της Δημοκρατίας. Γνωστά τα τεράστια προβλήματα, στον χώρο της υγείας, γνωστός ο ατυχής και ανίκανος τρόπος αντιμετώπισης της πανδημίας (ή επιτηδευμένος), με τα άσκοπα πισωγυρίσματα και τις πρόσκαιρες “λύσεις”, χωρίς σχέδιο, με συνεχείς άστοχους περιορισμούς. Γνωστή και η έλλειψη προσωπικού Μ.Ε.Θ. Τραγικός ο απολογισμός των θυμάτων, που χάθηκαν, με ευθύνη αυτής της κυβέρνησης. Κι αυτό ένα μελανό στοιχείο, που συνέβη επί των ημερών σας, κυρία Πρόεδρε της Δημοκρατίας, ήταν πολίτες σας. Ουδέν σχόλιο, από μεριά σας. Έπρεπε;
Ένα άλλο θέμα, είναι αυτά που συμβαίνουν στην πολύπαθη παιδεία μας. Πέραν των πολλών γνωστών προβλημάτων και εδώ, θα έπρεπε να είχατε “ψελλίσει”, έστω, δυο λόγια για τα εικοσιπέντε χιλιάδες και πλέον μαθητούδια που θα μείνουν εκτός εκπαίδευσης για να αποτελέσουν πελατεία στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, εάν και εφόσον έχουν ικανότητα πληρωμής διδάκτρων (πράγμα δύσκολο). Επίσης, πάλι θέμα και τεράστιο εμπόδιο στην παιδεία μας, η αστυνόμευση των πανεπιστημίων, που δεν τύχατε την εποχή των σπουδών σας, από ένστολους. Πάλι κανένα σημάδι, κάποιας αναφοράς σας, κάποιας έμμεσης σημείωσής σας. Ούτε εδώ αισθανθήκατε την ανάγκη να πείτε μια πρόταση, που να διαφωνεί εν μέρει, έστω; Είναι η σπουδάζουσα νεολαία σας, κυρία Πρόεδρε της Δημοκρατίας.
Και ένα τελευταίο, κυρία Πρόεδρε της Δημοκρατίας, σχετικό με την βέβηλη συμπεριφορά και αντιμετώπιση, του ιερού βράχου της Ακρόπολης, από το Υπουργείου Πολιτισμού(;) Δεν έχετε άποψη ή γνώμη για το τι συμβαίνει στο παγκόσμιο μνημείο πολιτισμού, που ανήκει και σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο απανταχού; Και που η συμπεριφορά της υπουργού, είναι όμοια ιδιοκτησίας της; Προσβάλλοντας όλους μας αλλά και εσάς, που αυτό το παράδοξο συμβαίνει πάλι επί των ημερών σας; Και εδώ η σιωπή σας; Δέχεται ο πολιτισμός μας τέτοιου είδους σιωπές;
Δεν είστε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, χωρίς φωνή. Ή την φωνή σας την χρησιμοποιείτε, για την εκφώνηση των ξύλινων λόγων των επετειακών εορτών και των “κλισέ” βαριεστημένων ανακοινώσεων μόνο; Θυμάμαι την περιχαρή ανακοίνωσή σας, για την εύρεση χαμένου κασπώ,, από το βασιλικό ανάκτορο. Από όλα τα άλλα που έχουμε χάσει, μήπως βρήκατε κάτι, έστω το ελάχιστο; Ή μήπως αποτελείται και εσείς μέλος της κυβέρνησης των αρίστων, οπότε όλα είναι καλώς καμωμένα, άρα είναι και άριστα; Και κακώς περιμένουμε κάτι από εσάς, αν περιμένουμε. Η μέχρι τώρα στάση σας, δεν έχει προσφέρει το παραμικρό στην κοινωνία μας.
Ο θεσμικός σας ρόλος, εξαντλείτε με την παρουσία σας στην επίδειξη του οίκου Dior; Ή συνάδει με την φωτογράφησή σας στον φράχτη (στον Έβρο) της συνέχειας της ζωής; Θα σας χαρακτηρίσω με θάρρος, σαν άχρωμη, άοσμη και άγευστη, πολιτική οντότητα και παρακαλώ να με διαψεύσετε. Είστε η Πρόεδρος των εντυπωσιακών και κραυγαλέων λαθών. Πόσο άστοχο και προκλητικό, από μέρος σας;
Η ανώτερη θεσμική θέση σας, είναι ευκαιρία για μια θητεία προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο που υπηρετείται. Μη την μετατρέπεται σε μία θητεία δυσάρεστων συμβάντων που θα σημαδέψουν έναν ολόκληρο λαό, αλλά και το όνομά σας με αρνητική κριτική. Πράγμα που τώρα συμβαίνει, ανατρέψτε το. Είναι στις δυνατότητές σας. Αγνοώ όμως αν είναι στις προθέσεις σας.
Και αν δεν το έχετε καταλάβει, είναι η στιγμή που πρέπει να το αιτιολογήσετε, αγαπητή κυρία Πρόεδρε της Δημοκρατίας. Σας ευχαριστώ.