Toυ Ηλία Κανέλλη
Ο αντιρατσιστικός νόμος 4285/2014 επιτρέπει σε οποιονδήποτε θεωρήσει ότι μια αποστροφή του λόγου οποιουδήποτε είναι μισαλλόδοξος λόγος να προσφύγει στη δικαιοσύνη. Έτσι έκανε και ο ακτιβιστής των ανθρώπινων δικαιωμάτων, Παναγιώτης Δημητράς, που στέλνει στο εδώλιο τη συγγραφέα Σώτη Τριανταφύλλου, επειδή, μετά το τζιχαντιστικό έγκλημα στο Μπατακλάν, με τους 130 νεκρούς, για να περιγράψει το Ισλάμ ως πολιτικό πρόγραμμα, ως ιδεολογία εκβαρβαρισμού, χρησιμοποιεί, ανάμεσα σε άλλα επιχειρήματα, και μια φράση που αποδίδεται στον Μάρκο Πόλο.
Κατά τη συγγραφέα, ο μεγαλύτερος εξερευνητής του κόσμου πριν από τον Κολόμβο έχει γράψει ότι «φανατικός μουσουλμάνος είναι αυτός που σου κόβει το κεφάλι, ενώ μετριοπαθής είναι εκείνος που σε κρατάει για να σου κόψουν το κεφάλι». Ανήκει η φράση στον Μάρκο Πόλο; 150 παραλλαγές του βιβλίου με τα ταξίδια του υπάρχουν, άρα είναι δύσκολο να την επιβεβαιώσεις – το πιθανότερο είναι να μην το έχει γράψει ακριβώς έτσι, ούτως ή άλλως δεν είναι εύστοχη η παραπομπή σε μια προσωπικότητα του 13ου-14ου αιώνα για να τεκμηριώσεις ένα σημερινό πρόβλημα.
Πιθανή αστοχία; Στις κανονικές δυτικές χώρες, αστοχίες που επισημαίνονται κινητοποιούν το αναγνωστικό ενδιαφέρον και τροφοδοτούν το διάλογο. Μπορεί ο αναγνώστης να διαφωνεί με το πνεύμα του κειμένου, να θεωρεί ρατσιστικές τις απόψεις της. Δικαιούται να την ψέξει. Η διαφωνία καταγράφεται, ο ψόγος επίσης. Αλλά εδώ οι κανόνες της δημόσιας δημοκρατικής συζήτησης δεν ισχύουν. Στη γαλάζια μας χώρα, η διαφωνία πρέπει να παραπέμπεται στη δικαιοσύνη. Ο συγκεκριμένος μηνυτής, μάλιστα, καλεί τη μέρα της δικασίμου, και κόσμο να αποδοκιμάσει την κατηγορούμενη και να διαδηλώσει υπέρ της καταδίκης της! Εχει ξανασυμβεί, αντιστοίχως έπραξαν οι μηνυτές του γερμανού ιστορικού Χάιντς Ρίχτερ, που δικάστηκε μέσα στην παγκόσμια χλεύη κατά της χώρας μας (και αθωώθηκε) για την επιστημονική του ανάγνωση της Μάχης της Κρήτης!
Ζούμε μια τρέλα, αναμενόμενη από τη στιγμή που ο αντιρατσιστικός νόμος επιτρέπει τη διασταλτική ερμηνεία της μισαλλοδοξίας, δίνοντας τη δυνατότητα στον οποιονδήποτε να μετατρέψει τον δημόσιο λόγο σε δικαστική αρένα. Εύστοχα, η Αννα Διαμαντοπούλου επισημαίνει ένσταση που είχε διατυπωθεί στη Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή, σύμφωνα με την οποία η αόριστη διατύπωση του νόμου προσβάλλει «τον πυρήνα της συνταγματικά κατοχυρωμένης ελευθερίας της έκφρασης µε κίνδυνο να εκτεθούν σε διώξεις και να τιμωρηθούν πρόσωπα που διατυπώνουν έστω και µε οξύ ύφος ακόμα και επιστημονικές απόψεις».
Ο νόμος είναι στραβός και πρέπει να αλλάξει. Ελπίζω η γελοία δίκη της Τριανταφύλλου να πείσει τα πολιτικά κόμματα να ξαναδούν το ζήτημα.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ