Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Ποτέ οι φοβίες δεν υπήρξαν καλός σύμβουλος για καμία αντιπολίτευση. Αν σταματήσει το ποδήλατο πέφτεις…
Η συνήθης φιλοκυβερνητική ορχήστρα στα ΜΜΕ παιανίζει την διπλωματική σοφία του Κυριάκου Μητσοτάκη, που εξημέρωσε τον Ερντογάν, πάνω από ένα πιάτο μελιτζάνες, με θέα το Βόσπορο.
Οι σολίστες της αναλύουν ότι ο Τούρκος πρόεδρος κατάλαβε ότι δεν τον συμφέρει να φοβερίζει μια χώρα που έχει πρωθυπουργό τον Μητσοτάκη και σπεύδει να τα βρει μαζί του.
Ο ίδιοι διατυμπάνιζαν ότι ο Κυριάκος τον είχε καταδικάσει σε «διπλωματική απομόνωση».
Έξω από το δωμάτιο της φιλο-μητσοτακικής συναυλίας η εικόνα αλλάζει.
Το τραπέζωμα, πέρα από τις σάλτσες – συναντίληψη, καλό κλίμα και τα συναφή- μόνο ανησυχία μπορεί να προκαλέσει.
Σε μια ανεπίσημη και απολύτως προσωπική συνάντηση ηγετών, καμία χώρα δεν δεσμεύεται σε τίποτε απέναντι στην άλλη.
Αλλά πάντα κάτι μένει. Εν προκειμένω ότι ο Ερντογαν εξασφάλισε την ελληνική “φιλία” χωρίς να πάρει πίσω τον αναθεωρητισμό του.
Οι απειλές, οι διεκδικήσεις, οι παραβιάσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων μας, οι αμφισβητήσεις των συνθηκών, ισχύουν πάντα από την πλευρά του ως “διαφορές”.
Απλώς εφεξής θα προβάλλονται περισσότερο ως “διμερή θέματα”, μεταξύ γειτόνων.
Ο Μητσοτάκης συνυπέγραψε αυτό το ιδιότυπο μορατόριουμ, αποσύροντας την καταγγελία της τουρκικής επιθετικότητας.
Ως αντάλλαγμα πήρε ένα προεκλογικό εργαλείο: να ισχυρίζεται στο εσωτερικό ότι διασφαλίζει την ειρήνη, σε περίοδο που όλοι φοβούνται τον πόλεμο.
Αλλά ο Ερντογάν πήρε κάτι καλύτερο: ελληνική πιστοποίηση για να παίξει το παιχνίδι του διαμεσολαβητή, που οργανώσει αυτή την περίοδο.
Με την Ελλάδα απέναντι, για παραβιάσεις του διεθνούς Δικαίου, δεν θα μπορούσε να κάνει στον ενδιάμεσο στο Ουκρανικό, που είναι κατ εξοχήν υπόθεση παραβίασης του διεθνούς Δικαίου.
Όταν κάνει τη δουλειά του θα επιστρέψει στη συνήθη επιθετική συμπεριφορά της “Γαλάζιας Πατρίδας”.
Και οι πέτρες ανησυχούν επειδή στο σκηνικό δεν υπάρχει να ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών- που μόλις προ έντεκα μηνών, άλλα έλεγε στον Τούρκο ομόλογό του στην ίδια πόλη.
Σαν να έχει δυο εξωτερικές πολιτικές η χώρα.
Δεν υπάρχει όμως ούτε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης – με τις προτεραιότητες που ο ίδιος θέτει αυτή την περίοδο: εκλογές για να φύγει η κυβέρνηση.
Η Κουμουνδούρου χωρίς καν να έχει ιδέα τι είπαν Μητσοτάκης- Ερντογάν έσπευσε να βρει συνάντηση “θετική”.
Η εικοσάλεπτη τηλε-ενημέρωση του Αλέξη Τσίπρα από τον Πρωθυπουργό, δεν άλλαξε αυτή τη γραμμή.
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δείχνει εγκλωβισμένος στην πολιτική του κατευνασμού, που προωθεί παλαιόθεν ένας κύκλος στελεχών του .
Η “σημιτική συνιστώσα” τον διευρύνει.
Ο Τσίπρας φρενάρει το ποδήλατο της αντιπολίτευσης και προσφέρει συναίνεση στη ΙΧ διπλωματία του Πρωθυπουργού.
Προφανώς φοβούμενος ότι θα κατηγορηθεί στο εσωτερικό του κόμματός του, εν όψει συνεδρίου.
Ποτέ οι φοβίες δεν υπήρξαν καλός σύμβουλος για καμία αντιπολίτευση. Αν σταματήσει το ποδήλατο πέφτεις…
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR