Του Μελέτη Ρεντούμη
Η ελληνική κυβέρνηση, βλέποντας ότι οι δημοσκοπήσεις όχι μόνο δεν την ευνοούν, αλλά αρκετές προμηνύουν αυτοδυναμία της ΝΔ στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, επιχειρεί την ύστατη προσπάθεια να κάνει άνοιγμα στην Κεντροαριστερά και στις λεγόμενες προοδευτικές δυνάμεις, μέσω της αναθεώρησης του Συντάγματος.
Πρόκειται για την ύστατη κίνηση του πρωθυπουργού στο να κινηθεί σε μία βάση ευρέων συναινέσεων, έτσι ώστε να καταφέρει να δημιουργήσει ένα πλειοψηφικό ρεύμα με στόχο την αποτροπή κατάληψης της εξουσίας από τη ΝΔ.
Βέβαια είναι αξιοσημείωτο το γεγονός, ότι παρά την τόσο σοβαρή θεσμική διαδικασία που καλείται να υπηρετήσει η Βουλή μετά από πρόταση της κυβέρνησης, το Μαξίμου με τους συμβούλους του, δεν έχουν καν καταλήξει στην επίσημη ατζέντα της αναθεώρησης, προσπαθώντας να την δημιουργήσει στην πορεία, αναλόγως δηλαδή της ανταπόκρισης που πρόκειται να βρει στην διαδικασία της διαβούλευσης από την αντιπολίτευση.
Πρόκειται λοιπόν για μία διαδικασία αυτοσκοπό, παρακάμπτοντας την σοβαρότητα των θεσμών και το πώς αυτοί επηρεάζουν την καθημερινότητα των πολιτών, με μόνο στόχο την παραμονή στην εξουσία και τον διεμβολισμό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με προτάσεις αριστερού χαρακτήρα που θα μπορούσαν να προκαλέσουν ρήγμα στην ΝΔ στον δρόμο ανάληψης της εξουσίας.
Σε κάθε περίπτωση, οι δύο βασικές προτάσεις που έχουν πέσει στο τραπέζι, είναι η απ’ευθείας εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από τον λαό, αν στις δύο πρώτες ψηφοφορίες δεν καταφέρει να εκλεγεί από την Βουλή με ενισχυμένη πλειοψηφία των 2/3, καθώς και ο περιβόητος διαχωρισμός Κράτους και Εκκλησίας, που είναι αμφίβολο με ποια μορφή θα έρθει ως πρόταση αναθεώρησης.
Θα πρέπει να τονίσουμε, ότι η κυβέρνηση αναζητά εναγωνίως μία διέξοδο, μέσα από κάποια συναίνεση και συμφωνία κυρίως με το Κίνημα Αλλαγής, δημιουργώντας έναν εν δυνάμει κυβερνητικό εταίρο, σε πιθανή αντικατάσταση των ΑΝΕΛ και του Πάνου Καμμένου.
Ένας λοιπόν εύσχημος τρόπος να το πετύχει αυτό η κυβέρνηση, είναι να το επιδιώξει μέσα από μία αναθεωρητική διαδικασία, η οποία θα μπορούσε να έχει σχεδόν σύγκλιση στα κορυφαία ζητήματα που θα θέσει η κυβέρνηση, με στόχο να διχάσει ακόμη περισσότερο το ΚΙΝΑΛ και να το κάνει να πάρει αποφάσεις που θα μπορούσαν να ευνοήσουν προεκλογικά τον ΣΥΡΙΖΑ, μειώνοντας την ψαλίδα της διαφοράς με τη ΝΔ.
Βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνούμε, ότι η όποια θεσμική διαδικασία, δεν είναι καθόλου εύκολο να τελεσφορήσει από την παρούσα Βουλή, αλλά όπως έχει διαμηνυθεί από την ίδια την κυβέρνηση, στόχος είναι οι μεθεπόμενες εκλογές να γίνουν με απλή αναλογική, έτσι ώστε όχι μόνο να προκύψει μία συγκυβέρνηση με προοδευτικό πρόσημο, όπως συνηθίζουν να λένε κυβερνητικοί αξιωματούχοι, αλλά και να περάσουν οι περισσότερες συνταγματικές αλλαγές, ώστε να φανούν πιθανές διαφορές με τη ΝΔ τονίζοντας την διαφορά μεταξύ προόδου και συντήρησης.
Όλα τα παραπάνω επιχειρήματα, αποτελούν σε μεγάλο βαθμό, ασκήσεις επί χάρτου από μία κυβέρνηση, που είναι εγκλωβισμένη σε μία οικονομία που δεν μπορεί να δανειστεί από τις ξένες αγορές, καταναλώνει ήδη το απόθεμα ασφαλείας από το 3ο Μνημόνιο και δεν δίνει καμία προοπτική όσον αφορά την ανάπτυξη της χώρας για το μέλλον.
Οι επόμενες εκλογές, θα δώσουν σίγουρα τα μηνύματα προς όλες τις κατευθύνσεις, έτσι ώστε να γίνει κατανοητό, αν τελικά επιβραβεύονται οι προγραμματικές θέσεις και το όραμα για μία αναπτυξιακή διακυβέρνηση, ή οι πάσης φύσεως πολιτικές δολοπλοκίες με μόνο στόχο την παραμονή στην εξουσία.
Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός.
