Toυ Γ. Λακόπουλου
Καλοκαίρι είναι, ζόρικα τα πράγματα, λέει και κανένα αστείο ο Πρωθυπουργός να χαλαρώσουν οι υπουργοί του στο υπουργικό συμβούλιο.
“Συμπληρώνουμε σήμερα έναν χρόνο παρά μία εβδομάδα στο τιμόνι της χώρας και σπάνια έχουν γίνει τόσα πολλά σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα” είπε την Τρίτη σε μια τηλεδιάσκεψη αγχωμένων ανθρώπων που δεν ήξεραν για την επόμενη φορά ποιος θα βρίσκεται και ποιος όχι καλωδιωμένος για το Μέγαρο Μαξίμου.
Αν έχει πράγματι τέτοιο ρεκόρ η κυβέρνηση είναι αρνητικό. Ποτέ άλλοτε δεν υπήρξαν σε τόσο λίγο διάστημα τόσες διαψεύσεις υποσχέσεων, κωλοτούμπες, αποτυχίες, σκάνδαλα, κομματισμός, φαυλότητα, βόλεμα ημέτερων, υποβάθμιση των θεσμών, ύφεση πριν την κρίση.
Ούτε “πολλές και καλοπληρωμένες δουλειές”, ούτε επενδύσεις, ούτε απογείωση- ούτε καν υλοποίηση όσων έλεγαν οι υπουργοί μέσα στην κρίση. Όπισθεν ολοταχώς σε όλα τα μέτωπα.
Μοιραία την ώρα που ο Πρωθυπουργός προσπαθούσε να διασκεδάσει την αγωνία των υπουργών του, το πιθανότερο ερώτημα στο συλλογικό τους υποσυνείδητο ήταν: Πού το πάει; Γιατί στρώνει το δρόμο;
Το τελευταίο διάστημα στο εσωτερικό της κυβέρνησης υπάρχει μια διάχυτη αίσθηση ότι κάτι αιφνιδιαστικό θα συμβεί.
Θα είναι ο ανασχηματισμός τον οποίο πλέον αναγγέλλουν οι υπουργοί, επιβεβαιώνει ο Πρωθυπουργός, μετά διαψεύδει ο Πρωθυπουργός και ξανα-αναγγέλλουν ο υπουργοί του;
Ή μήπως -εδώ είναι το θέμα- ετοιμάζεται να μπουμπουνίσει τις εκλογές που έχει κατά νου και απλώς περιμένει να περάσει η 7η Ιουλίου;
Η ημερομηνία δεν αφορά την επέτειο της νίκης του. Αυτή δεν μπορεί να γιορτάσει πλέον ούτε με το ζόρι.
Απλώς αν η κυβέρνηση συμπληρώσει χρόνο, μπορεί να προκηρύξει εκλογές -λόγοι για να ζητήσει τη διάλυση της Βουλής υπάρχουν- και να τις διενεργήσει η ίδια.
Στο Μέγαρο Μαξίμου δεν αντέχουν την εγκατάσταση υπηρεσιακού πρωθυπουργού και υπουργών, πάνω από τις κάλπες.
Βέβαια εκλογές μέσα στα μπάνια του λαού είναι ανήκουστες. Αλλά ο Πρωθυπουργός δεν έχει και πολλά περιθώρια. Όσο καθυστερεί το κόστος ανεβαίνει. Και η επικοινωνιακή ομπρέλα που τον καλύπτει δεν θα μπορεί να κρύβει την πραγματικότητα.
Η κατηφορική πορεία της οικονομίας επιταχύνεται και η πίεση που δέχεται στο μέτωπο των εθνικών θεμάτων για διάλογο με την Τουρκία είναι αφόρητη- αλλά θα τον κατέστρεφε. Ο Σαμαράς του διαμήνυσε να μη το διανοηθεί.
Ο χρόνος λοιπόν είναι εχθρός του. Αν αφήσει να κυλήσουν τα πράγματα ως το φθινόπωρο δεν ξέρει αν θα είναι σε θέση να κάνει εκλογές, αν επιστρέψει ο κορονοϊός. Τότε η κατασκευή “πήραμε πρώτοι μέτρα” δεν θα δουλεύει.
Καθώς θα συμπληρωθεί το τρίτο τρίμηνο του έτους θα είναι ορατή η οπισθοχώρηση της οικονομίας, όχι μόνο στους αριθμούς και στη ζωή των ανθρώπων.
Τα λεφτά από την Ευρώπη αργούν και δεν θα τα διαχειριστεί ο… Πισσαρίδης, αλλά ο Ντομπρόφσκις.
Επιπλέον ο Τσίπρας βγαίνει από το τούνελ των ομφαλοσκοπήσεων και θα είναι ισχυρός αντίπαλος πλέον που δεν θα αντιμετωπίζεται με κασέτες και παλιά κόλπα υποβάθμισης της πολιτικής.
Οι πολιτικοί παρατηρητές θεωρούν βέβαιο ότι αυτό το κυβερνητικό σχήμα δεν μπορεί να περπατήσει με τόσα αδιέξοδα, τόσες αποτυχίες και τόσα μέλη της να σέρνονται.
Τι τουριστική πολιτική να κάνει με τον Θεοχάρη και ποια σχολεία να ανοίξει με την Κεραμέως; Πoια αγροτική πολιτική να ασκηθεί με τον Βορίδη;
Με ποιο υπουργείο Εξωτερικών να ανοίξει κουβέντα με τους γείτονες και πόσο μπορεί αντέξει το κόστος της αντιθεσμικής συμπεριφοράς του Άδωνι;
Ο ανασχηματισμός απλώς θα φέρει νέα σύννεφα πάνω από την κυβέρνηση και νέες εντάσεις στην Κοινοβουλευτική Ομάδα η οποία την στηρίζει.
Και επειδή οι πρόωρες εκλογές τελικά είναι αναπόφευκτες, μια ψυχή που είναι να βγει…
Δείχνει απίθανο, αλλά κρατήστε το…
