Του Τάκη Ψαρίδη
Αν η Ελευθερία του Τύπου ήταν γατάκι, τότε η είδηση πως η Ελλάδα κατρακύλησε στην 108 τελευταία θέση στην Ευρώπη (το 2021 ήταν στην 70) ακόμα πιο κάτω και από δικτατορικά καθεστώτα της Αφρικής και της Ασίας, θα κατέκλυζε τα κανάλια:
Ρεπορτάζ, δηλώσεις, αναλύσεις , σπουδαίοι δημοσιογράφοι θα μιλούσαν με δικηγόρους, θείες και ξαδέλφια, συγκλονιστικά ρεπορτάζ δρόμου -«τι νιώθετε που η χώρα μας είναι τελευταία στην Ευρώπη στην ελευθερία του τύπου», κλπ.
Αν η Ελευθερία του Τύπου, που σήμερα είναι και η παγκόσμια ημέρα της, ήταν γατάκι, το ΑΠΕ δεν θα λογόκρινε την είδηση για την ελληνική κατρακύλα, ο κος Θεοδωρικάκος θα ζητούσε εξηγήσεις από την αστυνομία γιατί δεν έχει διερευνήσει ακόμα την δολοφονία του δημοσιογράφου Καραϊβάζ.
O πρωθυπουργός της χώρας θα έκοβε κεφάλια για τις παρακολουθήσεις δημοσιογράφων απο την ΕΥΠ στην οποία προΐσταται προσωπικά, η Δικαιοσύνη δεν θα ασκούσε διώξεις στους δημοσιογράφους και στους εισαγγελείς επειδή έκαναν τη δουλειά τους στο σκάνδαλο Νοβάρτις, τα κανάλια δεν θα έκαναν κυβερνητική προπαγάνδα και δεν θα απέκρυπταν προκλητικά ειδήσεις και γεγονότα κατ’ εντολή του Μαξίμου.
Και κάποιοι ακροκεντρώοι θα ντρέπονταν που υμνολογούν τον «Μωυσή» ως φιλελεύθερο και …κεντρώο(!)
Όμως η Ελευθερία του Τύπου δεν είναι γατάκι, όσο και αν στην χώρα μας κλωτσοπατιέται καθημερινά και πιο βάναυσα και από τα δυστυχισμένα ζώα, μέσα σε ένα καθεστώς αμειβόμενης και εκκωφαντικής σιωπής...