Αν ο Τσίπρας δεν φέρει στη Βουλή τον «φάκελο των δημοσκόπων» θα πέσει -πάλι- θύμα αυτοεκπληρούμενης προφητείας

Toυ Γ. Λακόπουλου

Με τρία όπλα στη διάθεσή του στο διάστημα  2016-19 ,ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατάφερε από το πουθενά να γίνει Πρωθυπουργός.

 Το πρώτο ήταν τα λάθη των κυβερνήσεων Τσίπρα -που αλλοίωναν την τελικά επιτυχή και πάντως ωφέλιμη για τη χώρα πορεία τους.

Το δεύτερο ήταν οι σχέσεις αλληλεξάρτησης που συνήψε ο Μητσοτάκης με ισχυρούς οικονομικούς και μιντιακούς παράγοντες, που τον κατέστησαν κυρίαρχο στο χώρο της ενημέρωσης: έκρυβαν τα ελαττώματα και τα ψεύδη του και έκαναν μπούλινγκ στον Τσίπρα.

Το τρίτο ήταν οι δημοσκοπήσεις, που «δικαίωναν» τα δυο πρώτα και τελικά λειτούργησαν ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία.

Η κυβέρνηση Τσίπρα έβαλε κανόνες στο τηλεοπτικό τοπίο- άσχετα αν το έκανε αυτοκτονικά για την ίδια, παραδίδοντας την τηλεόραση με το “δόγμα Παππά” σε όσους έχουν γερό πορτοφόλι» και νταραβεριζόμενη με τον Καλογρίτσα. Αλλά δεν έκανε τίποτε για τον πυλώνα των δημοσκοπήσεων.

Δεν έθεσε το πλαίσιο ώστε να απεικονίζουν το φρόνημα των πολιτών και όχι να το διαμορφώνουν. Να είναι επιστημονικό εργαλείο και όχι πολιτικό όπλο και προπαγανδιστικός μηχανισμός- πάλι για «όσους έχουν γερό πορτοφόλι».

Από πλευράς εκλογικού αποτελέσματος το 2019 οι δημοσκοπήσεις «έπεσαν μέσα». Όχι και τόσο όμως.  Η διαφορά ανάμεσα στα δυο μεγάλα κόμματα δεν ήταν χαώδης, όπως προέβλεπαν.  

Ο ΣΥΡΙΖΑ έμεινε πίσω οκτώ μονάδες γιατί έχασε από τη διάσπαση Βαρουφάκη- ενώ η ΝΔ ενσωμάτωσε τις ψήφους της Χρυσής Αυγής, του Καμμένου και του Θεοδωράκη τον οποίο και διέλυσε, ενώ τροφοδοτήθηκε και από  τη σημιτική συνιστώσα του Κινάλ.

Πάντως ο Τσίπρας δεν «ηττήθηκε στρατηγικά» και αθροιστικά η Δημοκρατική Παράταξη παρέμεινε κυρίαρχη. 

Μετά τις εκλογές, που έδωσαν πρόσθετες δυνατότητες στον Μητσοτάκη ως Πρωθυπουργό, οι δημοσκοπήσεις παρεμβαίνουν στο δημόσιο βίο με τον ίδιο τρόπο: σε συνδυασμό με τον μιντιακό βραχίονα της στήριξής του, τον εμφανίζουν οχι απλώς κυρίαρχο , αλλά και …φαινόμενο: είναι η μόνη κυβέρνηση στην Ιστορία χωρίς φθορά.

Με τις θηριώδεις διαφορές μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ, μεταξύ Μητσοτάκη και Τσίπρα, προκύπτει οτι οι πολίτες βρισκονται σε μόνιμο μαζοχισμό και αυτομαστιγώνονται: όσο πιο δύσκολη γίνεται η ζωή τους, όσο χειρότερα πάει η κυβέρνηση, όσο περισσότερο εκτίθεται ο Πρωθυπουργός, τόσο πιο αποφασισμένοι είναι να  ψηφίσουν «δαγκωτό Μητσοτάκη».

Ως αιτιολογικό προβάλει  το «κακό παρελθόν» και το «ασαφές παρόν» του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ο Πολάκης, η εσωστρέφεια και άλλοι παράγοντες, υπαρκτοί ή κατασκευασμένοι.

Μόνο που αυτή η εξήγηση είναι παιδαριώδης. Ότι τα πράγματα στον ΣΥΡΙΖΑ πάνε άσχημα, δεν είναι λόγος λατρείας για τον Μητσοτάκη και την αποτυχημένη κυβέρνησή του. Η τελευταία δημοσκοπική σοδειά σπάει κόκαλα: ο πρόσφατος ανασχηματισμός ερμηνεύθηκε από όλους ως “δεξιά στροφή”. Αλλά οι δημοσκόποι βρήκαν … ενίσχυση του Πρωθυπουργού στο Κέντρο. Αν κάνει τον Βορίδη και αντιπρόεδρο θα σαρώσει και την Κεντροαριστερά;

Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι οι δημοσκοπήσεις είναι τομέας εκτός δημοσίου ελέγχου. Το ΕΣΡ παραβιάζει το νόμο, αποφεύγοντας να ασκήσει τις αρμοδιότητες που του δίνει για την εποπτεία των εταιριών που κάνουν έρευνες κοινής γνώμης. Το αποτέλεσμα το βλέπουμε.

Το θέμα είναι αν το βλέπουν στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ  Και αν θα κάνουν αυτό που δεν έκαναν ως κυβερνηση: να φέρουν το θέμα στη Βουλή.

Να ζητήσουν εξηγήσεις και νομοθετική ρύθμιση για τρία συγκεκριμένα θέματα, που πρέπει να είναι διαφανή και υπό τον έλεγχο της Πολιτείας- για τις δημοσκοπήσεις που δημοσιεύονται. Επειδή το δημοσιευόμενο προϊόν τους δεν  προβλέπει τον εκλογικό προσανατολισμό των πολιτών, αλλά τον επηρεάζει.

Πρώτο, ποιος πληρώνει για μια έρευνα και πόσο. Δεύτερο, ποιος εγγυάται ότι διενεργείται με  επιστημονικούς όρους -ή αν… διενεργείται πράγματι. Τρίτο, ποιος ελέγχει αν τα ευρήματα που δημοσιεύονται, είναι πράγματι αυτά που προκύπτουν από την έρευνα.  

Επιπλέον η <εκτίμηση ψήφου> και η < αναγωγή> ΔΕΝ είναι δημοσκόπηση. Είναι η γνώμη του δημοσκόπου.

Αν ο Αλέξης Τσίπρας δεν βάλει το κόμμα του να αναδείξει αυτό το θέμα και να αξιώσει τον έλεγχο ματαιοπονεί. Η σύγκρισή του με τον Μητσοτάκη θα αποβαίνει δημοσκοπικά σε βάρος του.

Όσο και αν αποτυγχάνει η κυβέρνηση, ό,τι και αν προτείνει ο ίδιος, ο συνδυασμός  ΜΜΕ-Δημοσκοπήσεις θα τον εξουδετερώνει ενώπιον της κοινής γνώμης.

Τι δεν καταλαβαίνουν στην Κουμουνδούρου;