Από τα τείχη της Ιεριχούς στα τείχη της Γάζας

Του Απόστολου Λουλουδάκη 

…libertà va cercando, ch’è sì cara,come sa chi per lei vita rifiuta… [«Αναζητά την ελευθερία, που είναι τόσο πολύτιμη, όπως γνωρίζει εκείνος που για χάρη της αρνείται τη ζωή»]– Δάντης, Θεία Κωμωδία, Καθαρτήριο 



Ο Χάιντεγκερ μας είχε προειδοποιήσει ότι, ενώ αν και ο άνθρωπος υπάρχει στην α-λήθεια, μπορεί κάλλιστα να περιπέσει στην αν-αλήθεια: να υιοθετήσει μια τετριμμένη, ρηχή ή παραπλανητική κατανόηση, η οποία χάνει την ιδιαιτερότητα των πραγμάτων.

Επειδή λοιπόν η παγκόσμια κοινή γνώμη ασχολείται με τα τραγικά γεγονότα που συμβαίνουν στην Μέση Ανατολή, θα λέγαμε ότι αυτά είναι ένα καθεστώς εδώ και χιλιάδες χρόνια. 

Η ιστορία αυτή ξεκινά γιατί ο Αβραάμ αποκόπηκε οικειοθελώς από την πατρίδα του, από τους ομοίους του, από την ίδια την φύση. Ο μονοθεϊσμός του είναι αλλοτρίωση και τυφλή αποδοχή προσταγών, των οποίων η ηθική επιτακτικότατα και ο αποχρών λόγος είναι εξ ολοκλήρου απροσπέλαστα, εξωτερικά ως προς τον ίδιο. Έτσι ο ιουδαϊσμός ενσαρκώνει αυτήν την εγκατάλειψη του πλέον ενδόμυχου στοιχείου του ανθρώπου, «χάριν μιας άλλοθεν υπερβατικότητας». Είναι, κατά συνέπειαν, η αντίθεσή στο ελληνικό ιδεώδες της «ενότητας με την ζωή». Συγκεκριμένα, η έννοια της μοίρας είναι στον Αβραάμ αντιθετική προς την μοίρα των αρχαίων Ελλήνων. Εξ ου και το αξιοσημείωτο γεγονός ότι η ιουδαϊκή ευαισθησία, παρά την χιλιετή κατάδυσή της στον κόσμο της οδύνης, δεν παράγει τραγικό δράμα.
Γιατί το τελευταίο έχει για άξονα μια ορισμένη ελληνική σύλληψη του νόμου  και της ποινής, σύλληψη βασισμένη στην μοναδικά αγωνιστική σχέση που είχε ο Αθηναίος άνθρωπος προς τον εαυτό του, προς την φύση και προς τους θεούς.

Στα πρώτα στάδια της ιστορικής τους πορείας ήταν οργανωμένοι σε φυλές και περιπλανιούνταν σε αναζήτηση βοσκοτόπων. Η περιοχή από την οποία ξεκίνησαν ήταν η νότια περιοχή της Μεσοποταμίας. Ωστόσο η περιοχή που θα αποτελέσει το λίκνο του πολιτισμού τους ήταν η Παλαιστίνη. Την περιοχή αυτή εγκατέλειψαν και εγκαταστάθηκαν στην Αίγυπτο για διακόσια περίπου χρόνια, έως ότου μετά από πολλές περιπέτειες επανήλθαν και οργανώθηκαν σε ενιαίο κράτος.

Τα σημερινά γεγονότα στη λωρίδα της Γάζας, είναι μία επανάληψη σ’ αυτό που περιγράφεται στην Παλαιά Διαθήκη για την κατάληψη της Ιεριχούς με τα περίφημα τείχη της που είχαν κτίσει οι κάτοικοι της, αφού το 1995 ήταν το Ισραήλ που έχτισε έναν ηλεκτρονικό φράχτη και ένα τσιμεντένιο τείχος γύρω από τη Λωρίδα της Γάζας, ώστε να μην υπάρχει αλληλεπίδραση μεταξύ των διαιρεμένων παλαιστινιακών εδαφών.Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη, όταν οι Ισραηλίτες μπήκαν στη Χαναάν, ο Ιησούς του Ναυή έστειλε από τη Σαττείν [Η Σαττείν ήταν αρχαία και περιοχή στην πεδιάδα της Μωάβ. Ο λαός του Ισραήλ, πριν μπει στη Χαναάν, είχε εγκατασταθεί στην κοιλάδα της Μωάβ, στην Σαττείν.Εκεί άρχισε να πορνεύεται με τις Μωαβίτισσες και τις Μαδιανίτισσες. Αυτές τους προσκάλεσαν να συμμετάσχουν στις θυσίες των θεών τους και λάτρεψαν το Βάαλ. Ο Κύριος οργίστηκε πάρα πολύ με τους Ισραηλίτες που πήραν μέρος στη λατρεία του Βάαλ και άρχισε να θανατώνει τους Ισραηλίτες. Τότε ο Φινεές, γιος του Ελεάζαρ, πήρε ένα δόρυ και μ’ αυτό σκότωσε ένα Ισραηλίτη, που είχε φέρει στο στρατόπεδο μια Μαδιανίτισσα. Τότε σταμάτησε η συμφορά του Κυρίου ανάμεσα στους Ισραηλίτες. Αυτοί που πέθαναν από τη συμφορά ήταν 24.000, όπως διαβάζουμε στο βιβλίο της παλαιάς Διαθήκς , Αριθμοί 25,1-17],  κρυφά δύο κατασκόπους, με την εντολή να πάνε να δουν την περιοχή και ειδικά την πόλη της Ιεριχώ. Αυτοί έφτασαν στην Ιεριχώ, στο σπίτι μιας γυναίκας πόρνης, που ονομαζόταν Ραάβ (Ραχάβ) και διανυκτέρευσαν εκεί.

Οι κάτοικοι της πόλης τους πήραν είδηση και ειδοποίησαν το βασιλιά. Αμέσως ήρθαν στο σπίτι της Ραάβ στρατιώτες του βασιλιά και της ζήτησαν να τους παραδώσει τους ξένους επειδή ήταν κατάσκοποι. Η γυναίκα είχε κρύψει καλά τους δυο άντρες και έστειλε τους στρατιώτες του βασιλιά προς άλλη κατεύθυνση.

Η Ραάβ είπε,  κατά την Παλαιά Διαθήκη, στους δύο άντρες ότι είναι σίγουρη, πως ο Κύριος θα παραδώσει στους Ισραηλίτες όλη τη χώρα και πως οι κάτοικοι της Ιεριχώ και όλη της περιοχής, έχουν μάθει τα κατορθώματα που έκανε ο Κύριος στους Ισραηλίτες από τότε που φύγανε από την Αίγυπτο και τους έχει καταλάβει πανικός. Ακόμη η Ραάβ τους ζήτησε όταν καταλάβουν την πόλη, να δείξουν στην ίδια, στους γονείς της και στ’ αδέρφια της, την ίδια καλοσύνη, που έδειξε και κείνη σ’ αυτούς. Οι δύο άντρες της το υποσχέθηκαν και τότε η γυναίκα τους κατέβασε με σκοινί, από κάποιο παράθυρο, έξω από το τείχος της πόλης. Μετά οι δυο άντρες αφού κρύφτηκαν στα βουνά για τρεις ημέρες, πέρασαν τον Ιορδάνη και ήρθαν στον Ιησού του Ναυή, στον οποίο και διηγήθηκαν όλα όσα τους είχαν συμβεί (Ιησούς του Ναυή 2,1-24).
[Όπως τώρα στην περιοχή της Δυτικής Όχθης οι μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ είχαν μεγάλες επιτυχίες, μετά την αποκάλυψη πως ο γιος του ηγέτη Σεΐχη Χασάν Γιούσεφ, Μοσάμπ, ήταν κατάσκοπος του Ισραήλ για περισσότερα από 10 χρόνια, μέχρι που έφυγε για την Καλιφόρνια το 2007. Πλέον γράφει βιβλίο για την ζωή του με τίτλο Son of Hamas, ενώ ο πατέρα του τον έχει αποκηρύξει δημόσια και τον έχει περιγράψει ως προδότη.]

Όταν τα τείχη της Ιεριχώς σωριάστηκαν, τότε οι Ισραηλίτες επιτέθηκαν στην πόλη και την κατέλαβαν. Όλοι οι άνθρωποι, άνδρες και γυναίκες, καθώς και τα ζώα της πόλης παραδόθηκαν στη σφαγή.
Τότε ο Ιησούς του Ναυή έδωσε εντολή στους δύο άνδρες, που είχαν κατασκοπεύσει τη χώρα, να πάρουν τη Ραάβ και τους συγγενείς της και τα υπάρχοντά της και να τους τους πάνε σε ασφαλές μέρος έξω από το στρατόπεδο των Ισραηλιτών. Ύστερα έβαλαν φωτιά στην πόλη κι έκαναν στάχτη ότι βρισκόταν μέσα σ’ αυτήν. Η Ραάβ και οι συγγενείς της εγκαταστάθηκαν ανάμεσα στους Ισραηλίτες (Ιησούς του Ναυή 6,20-25).Έγινε η σύζυγος του Σαλμών, γιου του αρχηγού της φυλής Ιούδα του Ναασσών  Ήταν μητέρα του Βοόζ, συζύγου της Ρουθ και πρόγονη του βασιλέα Δαβίδ (Ρουθ 4, 20).Στην Καινή Διαθήκη αναφέρεται ως μία των προπατόρων του Ιησού Χριστού.
Στο κατά Ματθαίον 1,4-6 που  αναφέρεται ως Ραχάβ διαβάζουμε:
…Σαλμὼν δὲ ἐγέννησε τὸν Βοὸζ ἐκ τῆς Ῥαχάβ· Βοὸζ δὲ ἐγέννησε τὸν Ὠβὴδ ἐκ τῆς Ῥούθ· Ὠβὴδ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἰεσσαί·  Ἰεσσαὶ δὲ ἐγέννησε τὸν Δαβὶδ τὸν βασιλέα.Δαβὶδ δὲ ὁ βασιλεὺς ἐγέννησε τὸν Σολομῶντα ἐκ τῆς τοῦ Οὐρίου…κλπ

Ιστορικά ο θάνατος του βασιλιά Σολομώντα σήμανε τη διάσπαση του ενιαίου ισραηλιτικού βασιλείου (922 π.Χ.). Δέκα από τις δώδεκα φυλές του ισραηλιτικού έθνους, δημιούργησαν το βόρειο βασίλειο του Ισραήλ και οι υπόλοιπες δύο, του Ιούδα και του Βενιαμίν, το νότιο βασίλειο του Ιούδα με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ. Η ασύνετη πολιτική των περισσοτέρων βασιλέων ενθάρρυνε επιθέσεις γειτονικών λαών και μαζί με την ηθική κατάπτωση οδήγησε γενικά σε αποσταθεροποίηση και αποδυνάμωση των βασιλείων.Το βασίλειο του Ισραήλ καταλύθηκε από τους Ασσυρίους το 722 π.Χ. και την ίδια τύχη είχε αργότερα και το βασίλειο του Ιούδα με την υποταγή του στους Βαβυλώνιους το 586 π.Χ.. Τότε, η πρωτεύουσα Ιερουσαλήμ υπέστη σοβαρές καταστροφές, ο Ναός του Σολομώντα λεηλατήθηκε και κάηκε, ενώ πολυάριθμοι αιχμάλωτοι οδηγήθηκαν σε εξορία στη Βαβυλώνα γεγονός που έμεινε γνωστό ως βαβυλώνια αιχμαλωσία και κράτησε 48 χρόνια (586-538 π.Χ.).

Το γεγονός ότι οι Βαβυλώνιοι εγκατέστησαν τους εξόριστους σε οριοθετημένες περιοχές, στις οποίες υπήρχε μέχρις ενός σημείου η δυνατότητα αυτοδιαχείρισης, βοήθησε ώστε σε σύντομο χρονικό διάστημα να αποκτηθούν κάποια δικαιώματα ιδιοκτησίας και να πραγματοποιηθούν παραχωρήσεις πολιτικού χαρακτήρα που βοήθησαν στη διατήρηση της φυσικής και πνευματικής συνέχειας αλλά και της εθνικής ταυτότητας.Αλλά τότε ποιοι σώζουν τους Εβραίους από την Βαβυλωνία Αιχμαλωσία; Οι σημερινοί τους εχθροί!  Οι Πέρσες. Γιατί με την επικράτηση της περσικής κυριαρχίας (538-332 π.Χ.) στη Συρία και την Παλαιστίνη και την κατάλυση του Βαβυλωνιακού κράτους, οι αιχμάλωτοι ιουδαίοι, με διάταγμα του Πέρση βασιλιά Κύρου Β’, γνωστός κοινώς ως Κύρος ο Μέγας και Κύρος ο Πρεσβύτερος, που ήταν ο ιδρυτής της Αχαιμενιδικής Αυτοκρατορίας, της πρώτης Περσικής Αυτοκρατορίας,  [ διάδοχος του υπήρξε ο Δαρείος ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ανήκε στη δυναστεία των Αχαιμενιδών και ήταν μακρινός ξάδελφος του Κύρου, που ανακηρύχθηκε βασιλιάς ως Δαρείος Α’,  γνωστός από την εισβολή του στην Ελλάδα και την μάχη του Μαραθώνα],  ήταν ελεύθεροι πλέον να επιστρέψουν στις εστίες τους. Με διαταγή επίσης του Κύρου Β’, παραδόθηκαν όλα τα ιερά σκεύη του Ναού στους επαναπατριζόμενους, οι οποίοι μετά την επιστροφή τους έχτισαν και πάλι τείχη στην Ιερουσαλήμ και ανοικοδόμησαν κατά το δυνατό την πόλη και το Ναό.

Επειδή υπάρχει ο ισχυρισμός ότι εκεί πάντα ζούσαν και  μόνο επί Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας αργότερα βρέθηκαν εκτός Παλαιστίνης δεν ήταν δηλαδή κάτι που ιστορικά τους συνέβη για πρώτη φορά,  γιατί περιγράψαμε τι έγινε πριν την  περσική κυριαρχία,  εν συνεχεία ακολούθησε η υποταγή τους στους Έλληνες και τέλος στους Ρωμαίους. Έτσι το 70 μ.Χ., έπειτα από εξέγερση των Εβραίων εναντίον των Ρωμαίων,  ο Τίτος, γιος του Αυτοκράτορα Βεσπασιανού,  κατέστρεψε την Ιερουσαλήμ  Ο Ιώσηπος λέει ότι 1.100.000 άνθρωποι πέθαναν, γιατί η Ιερουσαλήμ ήταν «γεμάτη από κατοίκους», πλήθη μεγάλα που είχαν έρθει «από όλη τη χώρα» στην Ιερουσαλήμ για το Πάσχα. (Ιώσηπος «Πόλεμοι των Ιουδαίων» VΙ, θ΄ 3,4). Από τότε και έπειτα οι Εβραίοι δεν υπάρχουν πια ως ανεξάρτητη και συγκροτημένη πολιτική οντότητα και με την πάροδο του χρόνου διασκορπίζονται στα πέρατα του τότε γνωστού κόσμου. Ένα 5% του τότε πληθυσμού έμεινε στην Ιουδαία [Παλαιστίνη]. Η καταστροφή της Ιερουσαλήμ σηματοδοτεί την Εβραϊκή Διασπορά.

Τα σημερινά γεγονότα στη Γάζα, συνδέονται με την πρόσφατη ιστορία γιατί το Ισραήλ ειδικά με τους πολέμους του 67 και 73 καθιέρωσε σύνορα,  που αν και δεν είναι de jure, δυστυχώς η διεθνής κοινότητα δεν αντιδρά ως προς τα κατεχόμενα εδάφη (παρόμοια περίπτωση με την Κύπρο του 74 και όχι μόνο) αφού επί προεδρίας Τραμπ τα κατεχόμενα εδάφη των υψιπέδων του Γκολάν έχουν αναγνωριστεί από τις ΗΠΑ μονομερώς ως εδάφη του Ισραήλ. Για να καταλάβουμε το Παλαιστινιακό ζήτημα  όπως έχει εξελιχθεί σήμερα, πρέπει να δούμε την γεωπολιτική της Μέσης Ανατολής μετά την πτώση του Σάχη και την επικράτηση του Ισλαμικού  Σιιτικού θεοκρατικού καθεστώτος στο Ιράν το 1979.Γιατί ανατράπηκε το δόγμα  GTI της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, όπου τα γράμματα αναφέρονται στις χώρες Greece, Turkey,  Iran δηλαδή Ελλάδα, Τουρκία, Ιράν. Βασικό στοιχείο του δόγματος αυτού ήταν η πλήρης αμυντική συνεργασία των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων με τις ένοπλες δυνάμεις τριών βασικών χωρών μελών του ΝΑΤΟ της νοτιοανατολικής Ευρώπης που επιχειρησιακά εκτεινόταν στη νοτιοδυτική Ασία καλύπτοντας κυρίως το νότιο και νοτιοδυτικό υπογάστριο του τότε Συμφώνου της Βαρσοβίας.

Στο υπουργείο εξωτερικών των ΗΠΑ, υπήρχε ειδικό  τμήμα που έφερε την επωνυμία “US State Department Bureau for Greek, Turkey, and Iran”, που συντόνιζε και επόπτευε τις εξωτερικές σχέσεις των ΗΠΑ με τις παραπάνω χώρες.Μετά τον πρώτο πόλεμο του Κόλπου, η επιρροή των ΗΠΑ καθίσταται κυρίαρχη στη Μέση Ανατολή και ο George H.W. Bush θέλει να οικοδομήσει έναν μονοπολικό κόσμο, λιγότερο απειλητικό για τα αμερικανικά συμφέροντα. Απαραίτητο βήμα για τις φιλοδοξίες του αμερικανού προέδρου ήταν η διευθέτηση της σύγκρουσης μεταξύ του Ισραήλ και των Αράβων γειτόνων. Έτσι θα οργανώσει με τη βοήθεια της τότε ΕΣΣΔ τη διάσκεψη της Μαδρίτης τον Οκτώβριο του 91, φέρνοντας κοντά το Ισραήλ και τις αραβικές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Συρίας, της Ιορδανίας, του Λιβάνου και των Παλαιστινίων. Το Ιράν, του οποίου την αυξανόμενη επιρροή θέλουν όλοι να εξουδετερώσουν, δεν θα προσκληθεί. 

Ο  Ισραηλινός πρωθυπουργός Γιτζάκ Ράμπιν, με προτροπή των ΗΠΑ, θα ξεκινήσει ένα διάλογο με τους Παλαιστίνιους με απώτερο όμως σκοπό αυτών των επαφών ήταν η εξουδετέρωση της επιρροής των Ιρανών. Επειδή οι ηγέτες της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν, που ένιωσαν ότι απειλούνται, οργάνωσαν ένα μέτωπο αντίστασης ενάντια στο Ισραήλ και τις ΗΠΑ με αφορμή την μη επίλυση του Παλαιστινιακού ζητήματος, και προετοιμάστηκαν για ένα πυρηνικό πρόγραμμα,  στο εργοστάσιο εμπλουτισμού ουρανίου Fordow, χτισμένο βαθιά κάτω από ένα βουνό, στα 80 με 90 μέτρα,  για να προστατεύονται από τις βόμβες των ΗΠΑ ή του Ισραήλ, υπάρχει και το εργοστάσιο εμπλουτισμού ουρανίου στο Natanz , που η Τεχεράνη επιμένει ότι το πυρηνικό της πρόγραμμα είναι για μη στρατιωτικούς σκοπούς, μάλιστα ο Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ εξέδωσε φετβά το 2010 που απαγορεύει τα πυρηνικά όπλα.

Ιστορικά το Ιράν το 1957,  επί Σάχη είχε ξεκινήσει με την βοήθεια των ΗΠΑ το πυρηνικό του πρόγραμμα, υπό την αιγίδα του προγράμματος Αϊζενχάουερ Ενέργεια για Ειρήνη.Το Ιράν αντιλαμβανόμενο ότι οι ΗΠΑ θέλουν να το περιθωριοποιήσουν γεωπολιτικά, σύμφωνα με αμερικανούς διπλωμάτες οι ΗΠΑ ακόμα φέρουν το άγος της κατάληψης της Πρεσβείας τους στην Τεχεράνη το 1979, που έληξε με τη διακήρυξη του Αλγερίου που υπογράφτηκε στις 19 Ιανουαρίου 1981 και η οποία, μεταξύ άλλων, προέβλεπε πως οι ΗΠΑ δεν θα αναμιγνύονταν στρατιωτικά ή πολιτικά στις εσωτερικές υποθέσεις του Ιράν, αποφάσισαν πέρα της ενεργοποίησης του πυρηνικού προγράμματος, να δημιουργήσουν το τόξο της Αντίστασης κατά του Ισραήλ, χρηματοδοτώντας στο Λίβανο την Σιιτική Χεζμπολάχ που σχηματίστηκε με αφορμή την ισραηλινή επέμβαση στο Λίβανο το 1982, ενώ η επίσημη ίδρυσή της ως πολιτική οργάνωση έγινε το 1985 και στην Παλαιστίνη τις σουνιτικές Χαμάς, είναι το ακρώνυμο του πλήρους ονόματός της που σημαίνει Ισλαμικό Κίνημα Αντίστασης, που ιδρύθηκε το 1987 και την Ισλαμική Τζιχάντ,  που ιδρύθηκε με έδρα τη Ραμάλα το 1981.

 Ουσιαστικά αυτό που βλέπουμε να συμβαίνει είναι ότι το Ιράν αναζητά περισσότερο ζωτικό χώρο εργαλειοποιώντας την θρησκεία, δηλαδή δημιουργώντας ένα θρησκευτικό αλυτρωτισμό που τελικός στόχος είναι ο έλεγχος της Ιερουσαλήμ. Η Τεχεράνη έτσι παρά τον οικονομικό αποκλεισμό της και εκμεταλλευόμενη τον πόλεμο στη Συρία, κατόρθωσε να βρίσκεται στη Μεσόγειο ξανά μετά από τους Περσικούς πολέμους και την Ανταλκίδειο Ειρήνη, δηλαδή δίπλα στα σύνορα με το Ισραήλ, αφού έχει βάσεις πλέον στη Συρία, πράγμα αρνητικό για τα ζωτικά συμφέροντα του Ισραήλ και των ΗΠΑ. 

Το Ιράν χρησιμοποιεί την Δύναμη Κουντς (Κουντς σημαίνει Ιερουσαλήμ) η οποία είναι η πτέρυγα επιχειρήσεων στο εξωτερικό του Ιρανών Φρουρών της Επανάστασης,  που δείχνει ακριβώς τον τελικό τους στόχο.Όταν λοιπόν το 2014 πάλι, η Χαμάς αιφνιδίασε τον ισραηλινό στρατό εξαπολύοντας επιθέσεις στο έδαφός της από τη Γάζα μέσω ενός δικτύου σηράγγων κάτω από το τείχος. Οι δύο πλευρές κατέληξαν σε μια σύγκρουση 50 ημερών καθώς το Ισραήλ ξεκίνησε χερσαίες επιχειρήσεις στη Γάζα για να καταστρέψει τις σήραγγες.

Σε απάντηση, ο ισραηλινός στρατός στράφηκε στην τεχνολογία, πιστεύοντας ότι έτσι θα μπορούσε να κρατήσει την Χαμάς στο τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης που είχε δημιουργήσει στη Γάζα, αποκλείοντας την να μπορεί να ενεργεί στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον του. Άρχισε να εργάζεται σε ένα σύστημα που ονομάζεται «Obstacle» (Εμπόδιο) που θα μπορούσε να βοηθήσει στην ανίχνευση των σηράγγων και αργότερα παρουσίασε το σύστημα του φράχτη στα σύνορα. Ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ εκείνη την εποχή, Μπένι Γκαντζ, είπε ότι το φράγμα έβαλε ένα «σιδερένιο τείχος» γύρω από τη Γάζα, προστατεύοντας τους Ισραηλινούς από τους μαχητές της Χαμάς, παραβαίνοντας όμως το διεθνές δίκαιο, όπως και το περίφημο αντιπυραυλικό σύστημα, Iron Dome, τους προστάτευε από τις ρουκέτες κόστους 38 δις δολάρια. 

Παράλληλα η αμερικανική διπλωματία προσπαθούσε να συνεχίσει την πολιτική αποκλεισμού του Ιράν πράγμα που κατόρθωσε εν μέρει, μέσω των Συμφωνιών του Αβραάμ. Το όνομα της συμφωνίας παρέπεμπε στο γεγονός ότι και ο Ιουδαϊσμός και το Ισλάμ είναι αβρααμικές θρησκείες. Ήταν μία από τις σημαντικότερες διπλωματικές πρωτοβουλίες του Ντόναλντ Τραμπ. Γι’ αυτό και είχε αναθέσει το χειρισμό της στον γαμπρό του Τζάρεντ Κούσνερ.

Οι συγκεκριμένες συμφωνίες αντανακλούσαν εκτός των άλλων και την ιδιαίτερη σχέση του Τραμπ με τον Νετανιάχου αλλά και την αντίληψη για την επίλυση του Μεσανατολικού που ουσιαστικά θεωρούσε ότι ήταν ένα θέμα αποκατάστασης σχέσεων ανάμεσα στο Ισραήλ και τα αραβικά κράτη και όχι ένα θέμα επίλυσης του Παλαιστινιακού, αφού δεν αναφέρονται στους παράνομους εποικισμούς, κάτι που φάνηκε και από τον τρόπο που η κυβέρνηση Τραμπ ήταν διατεθειμένη να δεχτεί μια λύση στη βάση της προσάρτησης μεγάλου μέρους και της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης εκ μέρους του Ισραήλ.

 Αφορούσε μια νέα προσέγγιση για το Μεσανατολικό όπου το κλειδί δεν θα ήταν πια κάποιου τύπου επίλυση του Παλαιστινιακού αλλά μια προσπάθεια να εξομαλυνθούν οι σχέσεις του Ισραήλ με τις χώρες του Περσικού Κόλπου, στον ορίζοντα και μια αντι-ιρανικής συμμαχίας.Αλλά η Μέση Ανατολή δεν ήταν πλέον ο προνομιακός χώρος των ΗΠΑ. Γιατί η Σαουδική Αραβία του πρωθυπουργού και διαδόχου Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν, επέλεξε να ομαλοποιήσει τώρα ξανά τις σχέσεις της με την Τεχεράνη την ώρα που το Ιράν ανακοίνωνε τον εμπλουτισμό του ουρανίου του σε επίπεδο 84% (εμπλουτισμός 90% οδηγεί σε πυρηνικά όπλα) υπογραμμίζει το χάσμα εμπιστοσύνης που επικρατεί ανάμεσα στην κυβέρνηση Μπάιντεν και το Ριάντ.

Αυτό που σίγουρα δεν καλωσόρισαν οι ΗΠΑ ήταν η ταυτότητα του διαμεσολαβητή που έκανε δυνατή την επιτυχή κατάληξη των διμερών διαπραγματεύσεων, οι οποίες ξεκίνησαν στη Βαγδάτη το 2021. Η Κίνα  την τελευταία εικοσαετία έχει διευρύνει συστηματικά την οικονομική και εμπορική παρουσία της σε αμφότερες τις ακτές του αραβο-περσικού κόλπου. Την τελευταία, δε, δεκαετία η Κίνα έχει προωθήσει όχι μόνο την εμβάθυνση της στρατιωτικής της συνεργασίας με το Ιράν, αλλά έχει διευρύνει το ευρύτερο περιφερειακό της αποτύπωμα σε θέματα ασφάλειας, αποκτώντας δύο στρατιωτικές βάσεις στην Αραβική (Gwadar στο Πακιστάν) και την Ερυθρά Θάλασσα (Djibouti).

Η εξομάλυνση των ιρανο-σαουδαραβικών σχέσεων θα διευκολύνει την υλοποίηση αυτής της θεμελιώδους προτεραιότητας της κινεζικής εμπορικής γεωπολιτικής, ενώ θα μειώσει ουσιωδώς το πολιτικό ρίσκο των εξαγωγών υδρογονανθράκων από τον Περσικό Κόλπο.Αυτό θα ισχύσει φυσικά στον βαθμό που και η Τεχεράνη θα απόσχει από την εργαλειοποίηση της σαουδαραβικής σιιτικής μειονότητας που αναλογεί στο 40% του πληθυσμού της κύριας πετρελαιοπαραγωγικής επαρχίας του Βασιλείου της Σαουδικής Αραβίας.Σε ενεργειακό επίπεδο η συμφωνία επανομαλοποίησης σηματοδοτεί την απόφαση της Σαουδικής Αραβίας να κλείσει μια πολύ σημαντική εστία τριβών στο εσωτερικό του ΟΠΕΚ, που θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να διευκολύνει, και με ιρανική συνδρομή, την πλήρη ένταξη της Ρωσίας στο καρτέλ των πετρελαιοεξαγωγικών κρατών.

Η πρόσφατη στοχοποίηση από την Χαμάς της Ασκελόν έθεσε  ένα πιεστικό ζήτημα για το Ισραήλ,  που είναι η διατήρηση της ασφάλειας στα λιμάνια πετρελαίου και στα ευρύτερα θαλάσσια ύδατα ώστε οι εισαγωγές να μπορούν να πραγματοποιηθούν χωρίς κίνδυνο για εγκαταστάσεις και ανθρώπινες ζωές. Γιατί το  Ισραήλ διαθέτει τρεις τερματικούς σταθμούς εισαγωγής αργού: σε Ασκελόν και Χάιφα στη Μεσόγειο και στο Εϊλάτ στην Ερυθρά Θάλασσα.Το Ασκελόν, ο σημαντικότερος από τους τερματικούς σταθμούς εισαγωγής πετρελαίου, διακινεί περίπου 180.000 βαρέλια την ημέρα, από τα 220.000 βαρέλια που εισάγει το Ισραήλ. Είναι κοντά στη Γάζα και έκλεισε λίγο μετά την επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου. Κανένα φορτίο με αργό πετρέλαιο δεν έχει εισαχθεί μέσω του τερματικού σταθμού της Ερυθράς Θάλασσας στο Εϊλάτ από το 2020, όπως δείχνουν τα στοιχεία της Kpler, ένας παγκόσμιος πάροχος δεδομένων εμπορευμάτων και αγοράς, ενώ οι ροές στη Χάιφα ήταν κατά μέσο όρο περίπου 40.000 βαρέλια την ημέρα.Η Χάνα Άρεντ το 1948, με το ξέσπασμα του πολέμου μεταξύ Αράβων και Ισραηλινών έγραφε:

«Οι νικητές Εβραίοι θα ζουν περικυκλωμένοι από έναν εντελώς εχθρικό αραβικό πληθυσμό, ταμπουρωμένοι πίσω από τα σύνορα, υπό διαρκή απειλή, μόνιμα απασχολημένοι με τη φυσική τους αυτοάμυνα σε τέτοιο βαθμό ώστε να καταπνιγούν όλα τα άλλα ενδιαφέροντα και όλες οι άλλες δραστηριότητες. Η ανάπτυξη της εβραϊκής κουλτούρας θα πάψει να αποτελεί έγνοια ολόκληρου του λαού, οι κοινωνικοί πειραματισμοί θα απορριφθούν σαν άχρηστες πολυτέλειες, η πολιτική σκέψη θα εστιαστεί στη στρατιωτική στρατηγική, η οικονομική ανάπτυξη θα καθορίζεται αποκλειστικά από τις ανάγκες του πολέμου».

Ο Κάρλ Μαρξ στο νεανικό του έργο  «Εβραϊκό Ζήτημα » ζητούσε πολιτική ισότητα και ανθρώπινη χειραφέτηση για τους Εβραίους τότε. Το έργο, που έγραψε το φθινόπωρο του 1843, αποτελεί κριτική σε δύο γραπτά του Μπρούνο Μπάουερ και συγκεκριμενοποιεί πρώτον, την ανθρώπινη χειραφέτηση ως κοινωνική χειραφέτηση και, δεύτερον, αναλύει με τρόπο ολοκληρωμένο τη σχέση μεταξύ πολιτικού κράτους και κοινωνίας πολιτών, στην πραγματικότητα κατήγγειλε και έθετε την υπέρβαση τους ως προϋπόθεση της χειραφέτησης, τις εγκόσμιες αξίες των Εβραίων εμπόρων, τραπεζιτών και τοκογλύφων, και πιο ειδικά τον εγκόσμιο θεό τους, το χρήμα. Οι κυβερνήσεις του δυτικού κόσμου έχουν κατατάξει την Χαμάς ως τρομοκρατική οργάνωση αλλά δεν  αναφέρουν  ότι η Χαμάς αποδέχεται την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους που θα περιλαμβάνει τουλάχιστον τα εδάφη που κατείχαν οι Παλαιστίνιοι το 1967,  μετά την αλλαγή του Καταστατικού της το 2017.

Επίσης διαδίδουν ότι η Χαμάς δεν εκπροσωπεί τον Παλαιστινιακό λαό γιατί αγνοούν την ιστορική συμφιλίωση: Χαμάς, Φάταχ και 12 παλαιστινιακών οργανώσεων που υπέγραψαν συμφωνία στο Αλγέρι πέρυσι το 2022 για συντονισμό του αγώνα για μία ελεύθερη Παλαιστίνη. Μάλιστα τον Γενάρη του 23 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ζήτησε από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης να γνωμοδοτήσει για νομικές συνέπειες της 55χρονης κατοχής των παλαιστινιακών περιοχών από το Ισραήλ.Επίσης καλό είναι να ξέρουμε ότι  υπάρχει η Σύσταση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 12ης Ιουλίου 2023 προς το Συμβούλιο, την Επιτροπή και τον Αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για το Παλαιστινιακό ζήτημα.

Μεταξύ άλλων αναφέρει:…να υποστηρίξουν την πρωτοβουλία της Παλαιστινιακής Αρχής, που εγκρίθηκε από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, να ζητηθεί συμβουλευτική γνώμη από το Διεθνές Δικαστήριο σχετικά με τις νομικές συνέπειες της κατοχής των παλαιστινιακών εδαφών από το Ισραήλ· να εκφράσουν την ανησυχία τους για την απόφαση της ισραηλινής κυβέρνησης να επιβάλει κατασταλτικά μέτρα κατά του λαού, της ηγεσίας και της κοινωνίας των πολιτών της Παλαιστίνης, όπως η παρακράτηση κεφαλαίων και η εφαρμογή μορατόριουμ στα κατασκευαστικά σχέδια στη ζώνη Γ, ως απάντηση στο αίτημα της Γενικής Συνέλευσης για συμβουλευτική γνωμοδότηση του Διεθνούς Δικαστηρίου · να στηρίξουν τις προσπάθειες για τον τερματισμό της ατιμωρησίας για εγκλήματα που διαπράχθηκαν στα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά εδάφη ·  …λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ειδική Εισηγήτρια των Ηνωμένων Εθνών για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα παλαιστινιακά εδάφη που βρίσκονται υπό κατοχή από το 1967(10) και διάφορες ισραηλινές, παλαιστινιακές και διεθνείς οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων εξέδωσαν πρόσφατα εκθέσεις που καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η ισραηλινή κυβέρνηση καταπατά και θεσμοθετεί διακρίσεις εις βάρος των Παλαιστινίων σε διάφορους τομείς, όπως η επιβολή του νόμου, οι οικοδομικές άδειες, η ελεύθερη κυκλοφορία και η οικονομική δραστηριότητα· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι Παλαιστίνιοι και οι Ισραηλινοί έποικοι δικάζονται σε διαφορετικά δικαστήρια και βάσει διαφορετικών νόμων για τα ίδια αδικήματα· λαμβάνοντας υπόψη ότι το διαχωριστικό τοίχωμα που κατασκευάστηκε από το Ισραήλ στη Δυτική Όχθη είναι παράνομο·…να συνεχίσουν να υπογραμμίζουν ότι οι ισραηλινοί εποικισμοί στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη είναι παράνομοι βάσει του διεθνούς δικαίου· να ζητήσουν να δοθεί αμέσως τέλος στην πολιτική εποικισμού, τα σχέδια επέκτασης, την έξωση οικογενειών Παλαιστινίων και την κατεδάφιση των σπιτιών τους, καθώς αποτελούν μείζον εμπόδιο στη βιωσιμότητα της λύσης των δύο κρατών και την επίτευξη βιώσιμης ειρήνης και ασφάλειας επιτόπου, συνιστούν δε παραβιάσεις της Τέταρτης Σύμβασης της Γενεύης…να τηρήσουν την υποχρέωση για πλήρη και αποτελεσματική εφαρμογή της ισχύουσας ενωσιακής νομοθεσίας και των διμερών ρυθμίσεων που ισχύουν για τα προϊόντα τα οποία προέρχονται από εποικισμούς, μεταξύ άλλων διασφαλίζοντας την εξαίρεσή τους από το προτιμησιακό τελωνειακό καθεστώς και τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας του εν λόγω καθεστώτος· να διασφαλίσουν ότι η αρχή της νομικής διαφοροποίησης μεταξύ του εδάφους του κράτους του Ισραήλ και των κατεχόμενων από το 1967 εδαφών εφαρμόζεται με συνέπεια στο πλήρες εύρος των διμερών σχέσεων της ΕΕ με το Ισραήλ και παρακολουθείται δεόντως, σύμφωνα με τις υφιστάμενες ενωσιακές πολιτικές, τη νομολογία του Δικαστηρίου της ΕΕ και την απόφαση 2334 (2016) του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, της 23ης Δεκεμβρίου 2016· να ζητήσουν την εκπόνηση ανεξάρτητης έκθεσης σχετικά με τα πρόσθετα μέτρα της ΕΕ όσον αφορά τα προϊόντα από εποικισμούς·  κη)να συνεργαστούν με την Παλαιστινιακή Αρχή https://www.europarl.europa.eu/doceo/document/TA-9-2023-0283_EL.html

Τέλος ενώ το ελληνικό Κοινοβούλιο ψήφισε ομόφωνα για την αναγνώριση της Παλαιστίνης ως Κράτος τον Δεκέμβριο του 2015,  ο τότε  Πρωθυπουργός Α. Τσίπρας είπε: να δούμε…https://www.middleeasteye.net/fr/news/greek-parliament-votes-unanimously-recognise-palestine-907522112