Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Η σύναξη στη Ζάλτσα έδειξε ότι πολιτεύεται όχι κατ’ εικόνα, αλλά σίγουρα κατ’ ομοίωσή του…
Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις. ‘Η χίλιες αμαρτίες. Και ασφαλώς χίλιες απορίες.
Η φωτογραφία διακινήθηκε – σε πολλές πόζες – από εικονιζόμενους. Φυσικά κι εδώ πρωταθλητής αναδείχθηκε ο Άδωνις, που έβαλε και λεζάντα: «Εις Πολλά Έτη Δέσποτα!».
Ακόμη και ο – εκ των συνδαιτημόνων – Τάκης Θεωδωρικάκος έδειχνε ευτυχής για τη μετατόπισή του από τον μαρξισμό – λενινισμό της ΚΝΕ, στα απολυτίκια της Ορθοδοξίας.
Οι επιλεγμένοι – πολιτικοί της ΝΔ, όχι από τους διαπρεπέστερους – προσκεκλημένοι του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος συνεόρτασαν μαζί του, ευτυχείς για την -ευλογημένη – δημοσιότητα της θέασης δίπλα σε εκπρόσωπο του Θεού επί της Γης.
Η θέα στον Κορινθιακό, η πισίνα με συνειρμούς κολυμβήθρας του Σιλωάμ, οι άνετοι χώροι, ο κήπος με τα πετεινά του ουρανού, υποκαθιστούσαν τον Παράδεισο.
Μόνο τα εδέσματα – στη φωτογραφία τουλάχιστον – δεν έδειχναν να ξεχωρίζουν: κοψίδια, όπως σε κοινή χασαποταβέρνα.
Όλα ήταν εορταστικά. Αλλά σε αντίθεση με την αίσθηση ότι ένας ιερωμένος οφείλει – και ο ίδιος το υπαινίσσεται – να ζει ασκητικά.
Ήγουν να μην σκανδαλίζει – ποικιλοτρόπως μάλιστα. Τα τοπικά ΜΜΕ ανέφεραν, ότι το εν λόγω «ησυχαστήριο» στη Ζάλτσα Βοιωτίας, προοριζόταν για κέντρο αποκατάστασης.
Αλλά με τις κατάλληλες ιερές προσαρμογές μετατράπηκε σε κέντρο θερινής αναψυχής του επικεφαλής της Ιεραρχίας.
Του σημερινού, όχι του εκάστοτε – αν κριθεί από την εξήγηση που έδωσε το περιβάλλον του, ότι ανήκει σε επιχειρηματία ανεψιό του, όχι στον ίδιο.
Έτσι έγινε χειρότερο: ο πρώτος τη τάξει ιεράρχης ξεκαλοκαιριάζει – ή έστω κάνει περιστασιακή χρήση – σε λουξ εγκόσμιες υποδομές που δεν του ανήκουν.
Επιπλέον φρόντισε – προφανώς η δημοσιότητα δεν προκλήθηκε ερήμην του – στα 85 του, να κάνει επίδειξη της θερινής διαμονής του σε συνδυασμό με την πολιτική ισχύ του.
Ήταν αυτονόητο ότι οι εκλεκτοί καλεσμένοι του θα διαφήμιζαν το τραπέζωμα από τη φύση τους ως πολιτικοί, σε προεκλογική περίοδο
Τον εξέθεσαν έτσι σε άλλους διεκδικητές της ψηφοσυλλεκτικής ευλογίας του.
Γιατί ο Γεωργιάδης και όχι και ο Βορίδης, η Δόμνα και η Κεραμέως, η Ζαχαράκη, ο Σκυλακάκης και ο εκ της γειτνιάζουσας Φθιώτιδας, Σταϊκούρας;
Γιατί ένας πρώην «άθεος κομμουνιστής» και όχι τόσοι θρησκευόμενοι του κυβερνητικού εκκλησιάσματος;
Ο φιλόδοξος, πρώην μητροπολίτης Θηβών και Λιβαδείας, Ιερώνυμος – κατά κόσμον Ιωάννης Λιάπης – είχε αναπτύξει από νωρίς συστήματα δημοσίων σχέσεων που θα τον έφερναν από το 1998 στην εκκλησιαστικό ρετιρέ.
Ατύχησε, επειδή βρήκε μπροστά του τον θυελλώδη Χριστόδουλο Παρασκευαΐδη. Τον διαδέχθηκε όμως άνετα δέκα χρόνια αργότερα, μετά την εκδημία του.
Έκτοτε διαμορφώνει προφίλ επιμελημένα διαφορετικό από τον «δημαγωγό» προκάτοχό του.
Η σύναξη στη Ζάλτσα έδειξε ότι πολιτεύεται όχι κατ’ εικόνα, αλλά σίγουρα κατ΄ ομοίωσή του…
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR