Του Νίκου Λακόπουλου
Ο Γιάνης Βαρουφάκης, όπως όλα δείχνουν θα είναι στη Βουλή με ένα απίθανο κόμμα και απροσδόκητους πιθανούς βουλευτές που μαζεύει από δεξιά κι αριστερά όπως ο φιλελεύθερος Τάκης Μίχας, ο σκιτσογράφος Στάθης, ο Ανδρέας Ρουμελιώτης, η Πάολα και ο Ψαραντώνης.
Στόχος η Τραπεζοδουλοχρεοκρατία και ημερομηνία λήξης του κόμματος το 2025. ” Ό,τι κάνουμε μέχρι το 2025, γιατί, παιδιά, χαθήκαμε”. Θάλεγε κανείς πως είναι ένα κόμμα με θέσεις, αλλά κυρίως με προθέσεις!
“Ένα κίνημα συνεύρεσης από διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες στη βάση ενός μίνιμουμ κοινού προγράμματος που στόχο έχει τη σταθεροποίηση, γιατί αντίθετα με κάποιους συντρόφους μας της Αριστεράς που θεωρούν, όπως το 1929, ότι η κατάρρευση του καπιταλισμού είναι καλό πράγμα γιατί θα έρθει ο σοσιαλισμός, εμείς πιστεύουμε ότι η άτακτη κατάρρευση του καπιταλισμού μόνο τον ναζισμό ενισχύει”.
Ο Γιάνης Βαρουφάκης έχει τον τρόπο του να τραβάει σαν μαγνήτης τα μέσα ενημέρωσης και να κάνει αναλύσεις που μοιάζουν με προφητείες: “Δύο είναι τα τινά. Η μία είναι να μας πετάξουν έξω, η άλλη είναι να μην μας πετάξουν. Και στις δύο περιπτώσεις θα είμαστε καλύτερα απ’ ό,τι είμαστε σήμερα”.
” Όσον αφορά την Ευρώπη, εμείς είμαστε το μοναδικό ευρωπαϊκό κόμμα, δηλαδή όλες μας οι αποφάσεις, το πρόγραμμά μας, οι υποψήφιοι βουλευτές, εγκρίνονται από τα 135.000 μέλη, εκ των οποίων μόνο οι 10.000 είναι Έλληνες. Οι άλλοι 125.000 είναι μη Έλληνες”.
Οι νέες του αποκαλύψεις -με μια συνέντευξη στο Ποντίκι είναι πως ο Χουλιαράκης ήταν …πράκτορας της Τρόικας και η ιδέα του εισβολής στο Νομισματοκοπείο δεν ήταν του Λαφαζάνη, αλλά του…Φλαμπουράρη.
“Είδες, η προσωπική μου τραγωδία είναι ότι πέρασε στη Βουλή ο φασίστας Σαλβίνι το παράλληλο σύστημα πληρωμών που είχα σχεδιάσει για άλλο λόγο. Το αντέγραψαν και πέρασαν στη Βουλή. Αλλά δεν το χρησιμοποιούν, όπως ήθελα εγώ να το χρησιμοποιήσω για να δημιουργήσω δημοσιονομικό «χώρο» για να πληρώσουμε κι έναν φτωχό άνθρωπο, να μην μας εκβιάζει ο Ντράγκι για να μείνουμε στην ευρωζώνη, για να προχωρήσουμε τη ριζοσπαστική και προοδευτική ευρωπαϊστική μας πολιτική. Αυτός το χρησιμοποιεί για να διαλύσει την Ευρώπη”.
Άρα υπήρχε το σχέδιο!
Η άποψή του κόμματος για την κρίση με την Τουρκία και την ΑΟΖ είναι μάλλον κουφή:
” Θυμάσαι που κάποτε λέγαμε «το Αιγαίο στα ψάρια του»; Τώρα λέμε «οι υδρογονάνθρακες στα έγκατα της γης». Πρώτον, έχουμε κλιματική καταστροφή, ε, νομίζω ότι πρέπει να την πάρουμε λίγο σοβαρά. Καταστροφή θα είναι να αρχίσουν τώρα εξορύξεις στα Γιάννενα για παράδειγμα, με καταστροφή πλήρη της γης. Θυμάμαι, περνούσα με το αυτοκίνητό μου στο Τέξας σε μια πανέμορφη έρημο και αναγκαζόμουν να κλείνω τα παράθυρα γιατί βρώμαγε. Με όλα αυτά τα από κάτω που σπάνε τα πετρώματα. Στα Γιάννενα, στην Ήπειρο πόσο θα κρατήσει αυτό; Δέκα χρόνια; Μετά θα φύγουν όμως, θα έχουν αφήσει μια μαύρη τρύπα εκεί”.
Η δημιουργία του Μετώπου Ευρωπαϊκής Ανυπακοής – ΜέΡΑ25, που αποτελεί «το ελληνικό πατριωτικό μέτωπο των υπεύθυνα ανυπάκουων ευρωπαϊστών του πρώτου στην ιστορία δι-εθνικού πανευρωπαϊκού κινήματος για τον εκδημοκρατισμό της Ευρώπης και της κάθε χώρας ξεχωριστά – του DiEM25» είναι αναμφίβολα πάντως ενδιαφέρουσα ιδιαίτερα αν η Μέρα25 μπει στη Βουλή.
Πρόκειται για ένα κόμμα που θα θυμίζει ό,τι απέμεινε από το Όχι -που δεν έχει άλλον εκφραστή, τις ωραίες εποχές που στη Βουλή υπήρχαν άνθρωποι που κυκλοφορούσαν με τις κάλτσες και βουλευτές με μπλουζάκια των Ramones και εικόνες από …βόμβες μολότοφ.
Ένα κόμμα που συγκινεί κοντά στους διακόσιες χιλιάδες ψηφοφόρους, λίγο αναρχικό, λίγο καταστασιακό, λίγο δεξιό κι αριστερό, ουτοπικό, χιμαιρικό, σουρεαλιστικό που αντανακλά την βασική άποψη του Γιάνη Βαρουφάκη: πως η πολιτική είναι ένα σόου που δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Μονάχα να πούμε ένα “ουάου” -το βασικό φώνημα του κόμματος που σε καμιά περίπτωση δεν είναι μια δυσάρεστη παρουσία. Αν μη τι άλλο, το κόμμα έχει χιούμορ κι έτσι μπορεί να κάνει την νέα Βουλή λιγότερο ανιαρή και πιο πολύ ενδιαφέρουσα.
Είναι κι΄αυτό ένα κέρδος, αν ο Βαρουφάκης δεν είναι υπουργός Οικονομικών και μπορεί να φοράει χαβανέζικα πουκάμισα και να λέει “ουάου”- να λέει πως θα το κάνει Κούγκι -χωρίς να μπορεί να το κάνει. Γιατί τελικά τι θα μείνει από αυτή την ένδοξη πορεία, την “άνοιξη” του 2015 και της πρώτη φορά Αριστεράς;
Mονάχα το ότι ο Τσίπρας δεν φόρεσε τελικά γραβάτα, το ντύσιμο του Βαρουφάκη και το σακ-βουαγιάζ του Τσακαλώτου μαζί με την ανάμνηση της Ζωής να φωνάζει για το επονείδιστο χρέος, να απειλεί ότι θα συλλάβει τον Στουρνάρα και να απαγορεύει τις συσκευές της Ζήμενς!
Και η ταινία του Γαβρά που όλοι περιμένουν με ενδιαφέρον: ο Βαρουφάκης δεν ανήκει στο κόσμο της πολιτικής, αλλά του σινεμά. Ο πρώτος- ίσως μετά τον Ανδρέα Παπανδρέου- που κατανόησε ότι δεν έχει σημασία τι λες, αλλά τι φοράς όταν το λες.
