Γιατί οι εκλογές θα γίνουν τον Οκτώβριο και ποιος θα τις κερδίσει

Του Γ. Λακόπουλου

Ο προσανατολισμός του Αλέξη Τσίπρα να μην φέρει τις εκλογές νωρίτερα από τη συνταγματική λήξη της τετραετίας, δεν είναι απλώς διακήρυξη. Είναι ειλημμένη απόφαση με συγκεκριμένα κριτήρια. Κάποια από αυτά σχετίζονται με πολιτικούς υπολογισμούς για το επιδιωκόμενο από τον ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσμα.

Τα περισσότερα προκύπτουν από την ανάγκη να διασφαλιστεί ότι το 2019 θα εξελιχθεί σε έτος οριστικής μετάβασης της χώρας σε αναπτυξιακή τροχιά, την οποία συμμερίζονται και οι εταίροι για τους ιδίους λόγους. Εκ των πραγμάτων η γενική επιδίωξη και η κομματική στόχευση τέμνονται για συγκεκριμένους λόγους:

Πρώτο: Κατά την εκτίμηση όλων των εμπλεκόμενων πλευρών, σε μια χώρα με την παράδοση της Ελλάδας σε εκλογές στη μέση του οικονομικού έτους θα μπορούσαν να αποβούν καταστροφικές ως προς αυτόν τον κεντρικό στόχο της μεταμνημονιακής σταθεροποίησης και ανάπτυξης. Ιδίως αν το αποτέλεσμα επιβάλει και νέα προσφυγή στις κάλπες που θα γίνει με απλή αναλογική.

Δεύτερο: Κατά γενική εκτίμηση, αφού διαρρεύσουν εννέα μήνες του έτους, η ασκούμενη πολιτική θα διαμορφώσει στην οικονομία στοιχεία που δεν θα είναι απλώς ενθαρρυντικά για την πορεία της χώρας, αλλά θα επιτρέψουν στη κυβέρνηση να προβεί σε νέες παρεμβάσεις υπέρ όσων έχουν πληγεί περισσότερο από τη κρίση -και σ’ αυτό θα έχει τη σύμφωνη γνώμη των θεσμών.

Τρίτο: Μέχρι τον προσεχή Σεπτέμβριο θα υπάρξει αλληλουχία θετικών εκθέσεων ευρωπαϊκών οργάνων και διεθνών οργανισμών -άρα και πολύ καλύτερη αντιμετώπιση από τις αγορές και αυτά τα στοιχεία που θα προσμετρηθούν στις εκλογές υπέρ της κυβέρνησης.

Τέταρτο: Η κυβέρνηση προετοιμάζει εντυπωσιακές εξελίξεις σε κρίσιμα θέματα που αφορούν τη καθημερινότητα των πολιτών όπως είναι: η ρύθμιση των κόκκινων δάνειων – με γενναίο κούρεμα, οι 120 δόσεις στις οφειλές προς την Εφορία και τα Ταμεία, η άρση των περισσότερων περιορισμών που επέβαλαν στην εργασιακή νομοθεσία τα Μνημόνια, η πλήρης κατάργηση των κάπιταλ κοντρόλς, το αφορολόγητο, η μείωση του ΦΠΑ κλπ. Αυτό το μπαράζ θα αμβλύνει δραστικά την επιρροή της προπαγάνδας “να φύγει ο Τσίπρας” την οποία εστιάζει η ΝΔ. Γιατί να φύγει και ποιος να έλθει;

Πέμπτο: Κατά τις εκτιμήσεις κυβερνητικών παραγόντων, αλλά και πολιτικών παρατηρητών, η λύση στου Μακεδονικού θα εμπεδωθεί σύντομα στη συνείδηση των πολιτών ως καλύτερη δυνατή εξέλιξη για την Ελλάδα και θα απομονώσει τις ακροδεξιές και εθνικιστικές ομάδες που δημιούργησαν νοσηρή ατμόσφαιρα με τη συνδρομή της ΝΔ.

Από αυτή τη άποψη αναμένεται ότι η Συμφωνία των Πρεσπών θα μετατραπεί σε ισχυρό χαρτί στα χέρια του Αλέξη Τσίπρα, του οποίου η υποψηφιότητα για το Νόμπελ, μαζί με τον Ζόραν Ζάεφ είναι πλέον επίσημη και ενισχύει το προφίλ του διεθνώς- εν αντιθέσει με τον Μητσοτάκη που βρίσκεται σε ευρωπαϊκή καραντίνα.

Έκτο: Η αποσύνδεση των εθνικών εκλογών από τις ευρωεκλογές αλλάζει εντελώς το σκηνικό στην αναμέτρηση για την Ευρωβουλή, ειδικά αν επιστρέψει και η λίστα στην ανάδειξη των ευρωβουλευτών. Ότι οι ευρωεκλογές θα συμπέσουν πάντως με τις αυτοδιοικητικές εκλογές θα λειτουργήσει ως πρόσθετη δυσχέρεια της ΝΔ να πάρει καλό αποτέλεσμα τις Ευρωεκλογές -λόγω της τοπικής πολυδιάσπασης που τη μαστίζει.

Σε κάθε περίπτωση ανατρέπονται πλήρως οι σχεδιασμοί του του Κυριάκου Μητσοτάκη. Χωρίς το δέλεαρ “τη Δευτέρα θα είμαστε κυβέρνηση” θα πληρώσει το λογαριασμό για την πολιτική που του επέβαλε η ομάδα Σαμαρά στο Μακεδονικό και τα συλλαλητήρια.

Στο κυβερνητικό στρατόπεδο υπάρχει εμπεριστατωμένος υπολογισμός ότι η παραδοσιακή χαλαρότητα της ψήφου στις ευρωεκλογές θα αποδυναμώσει τον επικεφαλής της ΝΔ εντός του κόμματός του, καθώς τα ποσοστά του σε μια πραγματική κάλπη θα υπολείπονται δραματικά του κλίματος που καλλιεργεί με τις δημοσκοπήσεις.

Υπάρχουν ήδη εσωκομματικές ενδείξεις ότι η αμφισβήτηση του θα φτάσει ως το αίτημα να πάει η ΝΔ στις εθνικές εκλογές με άλλον επικεφαλής και τα στρατόπεδα των Σαμαρικών και Καραμανλικών ετοιμάζονται για αναμέτρηση επ’ αυτού. Υπάρχουν πολλά στοιχεία ότι η στήριξη της εθνικιστικής γραμμής από τη ΝΔ δημιούργησε ωσμώσεις με την Ακροδεξιά και το μεγαλύτερο μέρος των ψηφοφόρων που διεκδικούσε- με τις επιλογές και τη ρητορική στης στο Μακεδονικό- θα καταλήξει στην κάλπη της Χρυσής Αυγής και άλλων ακροδεξιών σχημάτων.

Η ίδια η χαλαρότητα της ψήφου των ευρωεκλογών θα στερήσει από τη ΝΔ ψηφοφόρους που θα στηρίξουν το Ποτάμι, ως θύμα των μεθοδεύσεων του Μητσοτάκη σε βάρος του Σταύρου Θεοδωράκη. Επιπροσθέτως οι “Σημιτικοί” του Κινάλ που θα σπεύσουν την κάλπη της ΝΔ προκειμένου να “φύγει ο Τσίπρας” δεν θα μετακινηθούν, αφού και τη Δευτέρα ο Τσίπρας θα είναι Πρωθυπουργός.

Έβδομο: Κυβερνητικοί παράγοντες εκτιμούν ότι η περίοδος ως τον Οκτώβριο πέραν του ότι θα αποδειχθεί παραγωγική για τη χώρα και θα ενισχύσει τη κυβερνητική παράταξη, θα αναδείξει και το όφελος από το διαζύγιο με τον Καμμένο συσπειρώνοντας την ευρύτερη Δημοκρατική Παράταξη στον Τσίπρα.

Οι διεργασίες για τη Νέα Κεντροαριστερά με τον ΣΥΡΙΖΑ ως κεντρικό κορμό και τον Πρωθυπουργό ως φυσικό της εκπρόσωπο, στερούν δυνητικούς συμμάχους από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, που ήδη βρίσκεται χωρίς προγραμματική ατζέντα και με εσωκομματικά και ενδοπαραταξιακά ρήγματα, παρά την προπαγάνδα ότι “συσπείρωσε τη Δεξιά”. Το αντίθετο συμβαίνει.

Με βάση αυτή την ανάληψη και τα νέα δεδομένα που τελούν υπό διαμόρφωση, ο Τσίπρας θα πάει στις κάλπες του φθινοπώρου με περισσότερα όπλα στη φαρέτρα του. Αντίθετα ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ακόμη και αν διασωθεί από τις συνέπειες της χαμηλής επίδοσης στις ευρωεκλογές, θα προσθέσει δίπλα στην απογοητευτική δημόσια παρουσία του, τον τελικό απολογισμό της ήττας του σε όλα τα πολιτικά μέτωπα ως τώρα και την διαπίστωση ότι μένει “με άδεια χέρια” που θα αναδείξει αυτό που ψιθυρίζουν όλοι: “Ο Βασιλιάς είναι γυμνός”.