Για το άθλιο σκίτσο Χαντζόπουλου

Του Στέφανου Τζουμάκα

«Ἔξεστι Κλαζομενίοις ἀσχημονεῖν» !!

Η  Δεξιά η παράταξη της πολιτικής ανωμαλίας διαχρονικά, πλασάρεται ως  ευταξία και νομιμότητα.

Ο σκιτσογράφος Χαντζόπουλος, ως οσφυοκάμπτης κάνει συχνά σκίτσα ακροδεξιού και  γελοίου περιεχομένου.

Ο ιδιοκτήτης  της εφημερίδας  η Καθημερινή, ο εφοπλιστής Αλαφούζος ουδέποτε είχε τσίπα.

Ο Α. Παπαχελάς; Γιατί σιωπά; Περνάει κρίση ο Διευθυντής;

Ξεθαρρέψαν όλα τα οικτρά και γελοία ανθρωποειδή!

Συνέλαβαν σε ενέδρα, εκλεγμένο φοιτητή, ναι σε ενέδρα έξω από το σπίτι του, όπως ακριβώς μας την έστηνε, ο πραξικοπηματίας και μετά κατάδικος, ταξίαρχος Ιωαννίδης του ΕΑΤ ΕΣΑ.

Η απρέπεια απέναντι στους αγώνες για τη Δημοκρατία, είναι στοιχείο της ταυτότητας τόσο της  Δεξιάς όσο και  της Ακροδεξιάς. Όλοι οι πραξικοπηματίες και αυταρχικοί κομπορρήμονες σαρξ εκ της σαρκός της  Δεξιάς ήταν και είναι. Η Παράταξη της πολιτικής ανωμαλίας ήταν και είναι.  

Υπενθυμίζω πώς «στόλισαν» οι Σπαρτιάτες  τους  απρεπείς Κλαζομένιους  από την αποικία των Κλαζομενών κοντά στη Σμύρνη, στη Μικρά Ασία. Με το: «Ἔξεστι Κλαζομενίοις ἀσχημονεῖν». Ήταν στη  πρακτική τους να ασχημονούν. Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι (Η φράση έχει ιστορική  αναφορά  από την Αντιγόνη του Σοφοκλή, με την Άτη, Θεά της πονηριάς, της καταστροφής, της εξαπάτησης).

Ειδικότερα η νέα δεξιά παλινόρθωση και η στελέχωση της κυβέρνησης  από νούμερα και γελωτοποιούς καθώς και η συστηματική πρόκληση δημόσιας ρύπανσης από φασιστοειδή, εθνικιστές και ρατσιστές είναι αυτά που εξέθρεψε  η Ν.Δ. τα τελευταία χρόνια. Ένα νέο ακροδεξιό  και νεοφασιστικό τσίρκο επιδιώκει την ανωμαλία ξανά στη χώρα.  

Με τη ράβδο της Δημοκρατίας, θα πάρουν την απάντηση. Η προοδευτική πλειοψηφία θα δώσει τη δημοκρατική λύση.

Και δεν θα ξέρουν πού να  κρυφτούν.

Έχει ακροδεξιούς και η ΕΕ όπως ο Σαλβίνι , ο Ορμπαν και  άλλους  τυχοδιώκτες, αλλά ο Μπολσονάρο της Βραζιλίας τους έρχεται γάντι. Κανονική ακροδεξιά παρωδία. Όμοιος ομοίω αεί πελάζει.

Μόλις ανέλαβε οι οικογένεια Μητσοτάκη χαρακτήρισα την όλη κυβερνητική παρωδία ως φάρσα. Δεν έπεσα έξω.

Ξανά λοιπόν: Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Νοέμβρης!