Χωρίς να αλλάξουν την ταυτότητά τους ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, μπορούν να επιβάλουν την προοπτική της προοδευτικής κυβέρνησης και να τελειώσουν πριν τις εκλογές την προσδοκία του Μητσοτάκη να παραμείνει στη θέση του.
«Παρακολούθηση του τηλέφωνου του Ανδρουλάκη; Σιγά το νέο, Όλοι το παθαίνουμε. Πάρτε για παράδειγμα εμένα». Με αυτό το πνεύμα εκδηλώθηκε η αντίδραση της Εύας Καϊλή , όταν ο πρόεδρος του κόμματός της κατήγγειλε απόπειρα ψηφιακής παγίδευσης σε βάρος του, μεταφέροντας την ευθύνη αναζήτησης των δραστών στην κυβέρνηση.
Η «ομάδα Λοβέρδου» δεν είχε καμία αντίδραση. Παρά είναι βαρύ το θέμα για να εκτεθούν με αντικυβερνητικές νύξεις. Ειδικά σε περίοδο που κρίνεται η παραπομπή του ομαδάρχη σε δίκη, για δωροδοκία- και δεν μπορεί πλέον να καταφύγει στον τόμο: «Σκευωρία και άλλα διηγήματα».
Για να γίνει αντιληπτό τι σημαίνει ότι το ΠΑΣΟΚ ζητάει εξηγήσεις από το μέγαρο Μαξίμου και πού μπορεί να οδηγήσει αυτό, πρέπει να δούμε τη σύντομη ιστορία των σχέσεων Μητσοτάκη-Ανδρουλάκη.
Αμέσως μετά την εκλογή του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, ο Πρωθυπουργός του υπέδειξε δημοσίως και αφ υψηλού να «περάσει καμία μέρα από το μέγαρο Μαξίμου να τα πουν».
Σε ελεύθερη μετάφραση: να του δώσει οδηγίες. Για ποιο πράγμα; Για την «άσκηση υπεύθυνης αντιπολίτευσης» όπως του διαβίβασε από τη Βουλή δια του Μιχάλη Κατρίνη.
Το «νταβατζιλίκι», παραήταν χοντροκομμένο και ο Ανδρουλάκης δεν πέρασε την πρωθυπουργική πόρτα.
Παρόλα αυτά άρχισε να ρίχνει νερό το μύλο του Μητσοτάκη, αρνούμενος να απορρίψει την προοπτική να συνεργαστεί μετεκλογικά μαζί του.
Όσο όμως δεν ακολουθούσε τη στάση που επιβάλει η ιστορική διαδρομή και η ιδεολογία του ΠΑΣΟΚ, διευκόλυνε τον Πρωθυπουργό και ερχόταν σε αντίθεση με στελέχη του κόμματός, όπως ο Χάρης Καστανίδης και ο νεαρός Παύλος Χρηστίδης που επιμένουν: δεν πρόκειται να συνεργαστούμε με τη ΝΔ.
Από την πλευρά του Πρωθυπουργού υπήρξε ενόχληση. Αλλά τα φιλικά του ΜΜΕ συνέχισαν να κάνουν «κονσομασιόν» στον Ανδρουλάκη για αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετεκλογική συνεργασία με τη ΝΔ. Ως «μονόδρομο από τον οποίο δεν θα μπορεί να ξεφύγει».
Ο ίδιος ο Μητσοτάκης φέρεται να υπολογίζει στην υποστήριξη του ΠΑΣΟΚ μετά τις εκλογές- αλλά με όσο το δυνατόν περιορισμένη αριθμητική παρουσία στη Βουλή. Πρακτικά δεν θέλει τον Ανδρουλάκη με 35-40 βουλευτές. Οι 15-20 είναι προτιμότεροι, ώστε να είναι αδύναμος εταίρος.
Πολιτικοί παρατηρητές διέκριναν ότι το μέγαρο Μαξίμου έχει και PlanB, ανάλογο με αυτό που είχε για τον Στ. Θεοδωράκη: αν δεν συνεργαστεί , θα βάλει μπροστά τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ, με την απόσπαση στελεχών. Υπάρχουν ήδη ενδιαφερόμενοι….
Έτσι είχαν τα πράγματα ως τη στιγμή που ξέσπασε το θέμα της απόπειρας τηλεφωνικής παρακολούθησης του Ανδρουλάκη.
Η θεμελίωση δεν είναι ισχυρή για να χρεωθεί στην κυβέρνηση- που δήλωσε άγνοια, όπως και ο επικεφαλής της ΕΥΠ.
Πράγματι η απόπειρα ενδεχόμενης εγκατάστασης του συγκεκριμένου λογισμικού στο τηλέφωνο του Ανδρουλάκη- , σε μια περίοδο που δεν ήταν πρόεδρος, του ΠΑΣΟΚ, ούτε μπορούσε να προεξοφληθεί ότι θα γίνει- μπορεί να έγινε από οποιονδήποτε είχε την τεχνική δυνατότητα να το κάνει . Ή είχε σχέση μόνο με την ιδιότητα του ευρωβουλευτή.
Αλλά αν οι αρμόδιες υπηρεσίες δεν μπορούν να εξιχνιάσουν την καταγγελία, επιβαρύνεται την κυβέρνηση. Έστω και αν δεν μπορεί να την εμπλέξει κανείς σε απόπειρα παρακολούθησης προέδρου κόμματος, πριν …γίνει!
Η θέση του Ανδρουλάκη ότι είναι «ο μόνος ευρωβουλευτής στον οποίο έγινε απόπειρα παγίδευσης τηλεφώνου», είναι υπερβολική και δείχνει ότι θα αξιοποιήσει όσο μπορεί περισσότερο τη «στοχοποίησή» του, με μια περίοδο που χάνει έδαφος…
Παρά την προσπάθεια υποβάθμισης και από το εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, από τη φύση της η καταγγελία Ανδρουλάκη θα προκαλούσε εύλογες πολιτικές αντιδράσεις. Αλλά από τη στιγμή που μπήκε στη μέση και οι ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση βρίσκεται σε κλοιό- ενώ έχει ήδη στην πλάτη της άλλες δυσώδεις υποθέσεις.
Αυτό υποχρέωσε τον Μητσοτάκη- που δεν μπορεί να δηλώσει αμέτοχος σε υπόθεση που ενδεχομένως εμπλέκεται η ΕΥΠ- να ζητήσει «διαλεύκανση» από την αρμόδια επιτροπή της Βουλής, που μάλλον δεν μπορεί να κάνει και πολλά πράγματα. Ειδικά αν ληφθούν υπόψη οι εκθέσεις ευρωπαϊκών τεχνικών υπηρεσιών: υπήρξε απόπειρα, άλλα ίχνη δεν υπάρχουν.
Είτε υπάρξουν είτε όχι, τεχνικά ευρήματα, από την έρευνα των ελληνικών αρχών, υπάρχει ήδη ένα εντυπωσιακό πολιτικό εύρημα: αναδείχθηκε πόσο ισχυρή είναι η σύμπραξη του ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ και πόσο σοβαρά απειλεί την κυβέρνηση.
Από την ώρα εμφανίσθηκαν δίπλα στο ΠΑΣΟΚ τα «δρεπανηφόρα άρματα» του κόμματος της μείζονος αντιπολίτευσης τα πράγματα άλλαξαν. Η υπόθεση εγκαταστάθηκε στο κέντρο της πολιτικής σκηνής- παρά την απουσία της από τις πρώτες σελίδες των φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ- και εξελίσσεται σε βάρος της κυβέρνησης .
Ανεξάρτητα από την αστυνομική πλευρά, είναι προφανές το πολιτικό συμπέρασμα: η συμπόρευση των δημοκρατικών δυνάμεων στην πράξη, προκαλεί τρόμο στο πρωθυπουργικό σύστημα…
Χωρίς να αλλάξουν την ταυτότητά τους ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, μπορούν να επιβάλουν την προοπτική της προοδευτικής κυβέρνησης και να τελειώσουν πριν τις εκλογές την προσδοκία του Μητσοτάκη να παραμείνει στη θέση του.
Από την πλευρά του Τσίπρα τα μηνύματα έχουν αποσταλεί στο ΠΑΣΟΚ με πολλούς τρόπους. Δεν μένει παρά και ο Νίκος Ανδρουλάκης να αντιληφθεί ότι έχει μπροστά του την ευκαιρία του: να αλλάξει γραμμή και να δώσει στο κόμμα του ρεαλιστική κυβερνητική προοπτική.
AΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR