Η επικράτηση του Όλαφ Σολτς στις γερμανικές εκλογές και η επικείμενη εγκατάστασή του στην Καγκελαρία, αλλάζει τα δεδομένα στην Ευρώπη, αλλά και στην Ελλάδα.
Το πολιτικό εκκρεμές στην Ευρωπαϊκη Ένωση μετακινείται προς τη Σοσιαλδημοκρατία και θα επηρεάσει τις εξελίξεις και αυτό στην Αθήνα.
Όχι μόνο γιατί ο Αλέξης Τσίπρας προσωπικά αποκτάει έναν σύμμαχο. Αλλά και γιατί στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα σαρωθούν οι αντιστάσεις , που αναστέλλουν την πολιτική και ιδεολογική μετεξέλιξη.
Δημιουργούνται οι προϋποθέσεις τουλάχιστον. Ειδικά αν ληφθεί υπόψη και η ταυτόχρονη αποτυχία του αρτηριοσκληρωτικού DieLinke.
Οι εσωκομματικές εστίες του παλιού ΣΥΡΙΖΑ με την αντίληψη «Αριστερά και τίποτε άλλο», χάνουν πλέον το επιχείρημα της «σοσιαλδημοκρατίας σε κρίση».
Η φυσιογνωμία του κόμματος μπορεί πλέον να ταυτιστεί πλέον ανεμπόδιστα με το ρόλο του Τσίπρα ως φυσικού επικεφαλής της Δημοκρατικής Παράταξης, που είναι μέγεθος απείρως μεγαλύτερο από την Αριστερά.
Αρκεί ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να απομακρυνθεί από την λεγόμενη «Ευρωπαϊκή Αριστερά» στο Ευρωκοινοβούλιο, που συσπειρώνει κόμματα με περιθωριακό ρόλο στις χώρες τους και ορισμένα με αντιευρωπαϊκές θέσεις.
Η θεωρία να γίνει ο Τσίπρας «συνδετικός κρίκος» ανάμεσα σε Αριστερούς -Σοσιαλδημοκράτες και Πρασίνους, χάνει το νόημα της από τη στιγμή που οι Σοσιαλδημοκράτες θα κρατούν το τιμόνι της πιο ισχυρής ευρωπαϊκής χώρας.
Εξ ορισμού θα γίνουν παράδειγμα για ανάκαμψη των ιστορικών πολιτικών δυνάμεων που σημάδευσαν για δεκαετίες τη μεταπολεμική Ευρώπη ,προτού μπουν σε κρίση.
Εκ παραλλήλου λήγει το παιχνίδι του συστήματος Μητσοτάκη με την εγχώρια δημοσκοπία και κάποιους αρθρογράφους που προσπαθεί να παγιώσει την αντίληψη: εφόσον ο Μητσοτάκης προηγείται και ο Τσίπρας μένει πίσω, αυτό δεν ανατρέπεται.
Δημοσκοπικά ο νέος Γερμανός Καγκελάριος ήταν πολύ πίσω πριν από λίγο καιρό- μόλις το 15% την περασμένη άνοιξη. Αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να νικήσει στην πραγματική κάλπη.
Στην Ελλάδα η συνήθης παπαγαλία: «Ο Τσίπρας δεν καρπώνεσαι ότι χάνει ο Μητσοτάκης», χάνει κάθε έρεισμα. Ήδη οι πιο φιλομητσοτακικοί αρθρογράφοι άρχισαν να πλασάρουν τη σοφιστεία ότι πλέον «το πολιτικό εκκρεμές δεν λειτουργεί». Δηλαδή, και να χάσει ο Μητσοτάκης , δεν σημαίνει ότι θα κερδίσει ο Τσίπρας.
Όλα αυτά δείχνουν ότι οι γερμανικές εκλογές , ανεξάρτητα από όσα αλλάζουν στη Γερμανία, υποκινούν τεκτονικές αλλαγές και στο ελληνικό πολιτικό σύστημα. Και στο μιντιακό ενδεχομένως.
Αμιγώς συντηρητική κυβέρνηση δεν υπάρχει πλέον σε καμία από τις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Αν η Ελλάδα παραμείνει με τη συγκεκριμένη ΝΔ Μητσοτάκη στην κυβέρνηση, θα γίνει αναπόφευκτα το τρίτο μέλος στον άξονα Πολωνίας- Ουγγαρίας.
Καμιά σύγχρονη ευρωπαϊκή κοινωνία δεν το θέλει αυτό. Ιδίως όσοι στη Γαλλία αναζητούν λύση αναχαίτισης της Λεπέν, καθώς από τις δημοτικές εκλογές προέκυψε ότι ο Μακρόν δεν μπορεί, μετά τις αλλεπάλληλες αποτυχίες του.
Εκ των πραγμάτων η δυναμική για την πρωθυπουργία Τσίπρα στην Ελλάδα θα τροφοδοτηθεί από ολόκληρο το φάσμα των προοδευτικών δυνάμεων στην Ευρώπη. Κυρίως των σοσιαλιστών που έχουν τη δύναμη να το κάνουν αποτελεσματικά.
Η αναμενομένη ανασυγκρότηση του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος στον άξονα Ιβηρική χερσόνησος – Γερμανία, θα χρειαστεί ως τρίτο παίκτη την Ελλάδα του Τσίπρα- ως επικεφαλής μεγάλου προοδευτικού κόμματος.
Από αυτή την άποψη η πολιτική μεταβολή στη Γερμανία θα λειτουργήσει ως αέρας στα πανιά του ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ. Υπό την προϋπόθεση ότι ο επικεφαλής του θα ορθοπλωρίσει το καράβι στη σωστή κατεύθυνση. Μεδιεύρυνση της πολιτικής βάσης του και σαρωτική ανανέωση πολιτικού προσωπικού.
Για τους λόγους που ενισχύεται ο Τσίπρας αποδυναμώνεται ο Μητσοτάκης. Δεν ήταν στους πολιτικούς που εκτιμούσε η Μέρκελ – αντίθετα με τη Ντόρα Μπακογιάννη- αλλά ο ιδεολογικός προσανατολισμός της , ως τώρα, γερμανικής κυβέρνησης τον συμπεριλάμβανε..
Αντίθετα ο Σολτς είχε ήδη βασικό συνομιλητή στην Αθήνα τον Τσίπρα- και δεν υπολογίζει στη Γεννηματά ή τον Παπανδρέου, με τους περιθωριακούς ρόλους. Ευλόγως ως καγκελάριος προτιμάει συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στην κυβέρνηση και όχι στην αντιπολίτευση.
Τα νέα από τη Γερμανία κάνουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη να μην αισθάνεται και τόσο καλά.
AΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR