Σχεδόν μια εβδομάδα έχει παρέλθει από την τραγική ημέρα που δεκάδες συμπατριώτες μας έχασαν τη ζωή τους με φριχτό τρόπο. Τα ερωτήματα που έχουν στο νου και στα χείλη οι παθόντες, οι ειδικοί και όλοι οι Έλληνες πολίτες παραμένουν εν πολλοίς αναπάντητα αφού η Κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός αποφάσισαν να ακολουθήσουν μια στάση όπου δεν αναγνωρίζουν κανένα λάθος και δεν δίδουν καμία ξεκάθαρη απάντηση στις πολλές και αυξανόμενες αντιφάσεις και διαψεύσεις που υφίσταται το διάτρητο πλέον αφήγημά τους.
Εμείς οφείλουμε, ως πολιτικό κόμμα και ως πολίτες, να συνεχίσουμε να θέτουμε τα αναπάντητα και τα πλημμελώς ή μερικώς απαντηθέντα ερωτήματα.
Σύντομα σε νέα ανακοίνωση θα μπούμε σε θέματα πολιτικών ευθυνών και στα πολλά απαράδεκτα από ηθικής απόψεως και λογικής συνέπειας ατοπήματα στα οποία υπέπεσαν τα κυβερνητικά στελέχη στην προσπάθεια και την αγωνία τους να χειριστούν επικοινωνιακά και μόνο.
Σε αυτό το κείμενο συλλέξαμε και θέτουμε ερωτήματα που έχουν να κάνουν με τεχνικά κυρίως θέματα βασιζόμενοι σε μαρτυρίες όσων βίωσαν την καταστροφή, των σωστικών συνεργείων, των ειδικών, του ειδησεογραφικού ρεπορτάζ αλλά και την επίσημη πληροφόρηση. Όπου χρειάζεται, ρωτάμε ή και παίρνουμε θέση.
Α) Επιχειρησιακά ζητήματα
1 – Κατάσβεση
- Είναι σαφές ότι η πυρκαγιά στην Κινέτα που προηγήθηκε απέσπασε εκεί την μεγάλη μάζα των χερσαίων και πτητικών πυροσβεστικών μέσων. Κατανοητό καταρχάς. Ωστόσο η πυρκαγιά της Πεντέλης φέρεται να ξεκίνησε μεταξύ Καλλιτεχνούπολης και Νταού Πεντέλης στις 16:49 κατά την πυροσβεστική και έγινε φονική και καταστροφική τρείς ώρες αργότερα. Δεν δόθηκαν επαρκείς απαντήσεις για τις ενέργειες ή/και τις παραλείψεις σε αυτό το διάστημα. Οι ιθύνοντες προσπερνούν πολύ γρήγορα σήμερα κατόπιν της καταστροφής εκείνο το κρίσιμο διάστημα, όπως μάλλον έκαναν και εκείνη την ημέρα.
- Για μία ολόκληρη ώρα, από τις 18:30 έως τις 19:30 περίπου, πάντα με τα επίσημα στοιχεία της Πυροσβεστικής, το ανατολικό μέτωπο της πυρκαγιάς της Πεντέλης το οποίο αποδείχτηκε και το φονικό, διήλθε κατακαίον μέσα από τη χαράδρα βορείως του Νέου Βουτζά. Οι πυροσβέστες επισήμαναν ότι τότε, σε εκείνο το σημείο όπου η φωτιά ήταν «στριμωγμένη» στη χαράδρα, ήταν μεγάλη ευκαιρία για κατάσβεση ή έστω καθυστέρησή της με ρίψεις από αέρος. Το ότι οι άνεμοι ήταν δυτικοί και ισχυροί ήταν επίσης γνωστό. Ωστόσο όλα τα Canadair συνέχισαν να επιχειρούν στην Κινέτα. Γιατί; Μήπως υποτιμήθηκε ο κίνδυνος της φωτιάς στην Πεντέλη; Υπήρχαν άλλοι επιχειρησιακοί λόγοι ή αδυναμίες; Ή μήπως ήταν καθαρά επικοινωνιακοί-πολιτικοί λόγοι που επηρέασαν ή επέβαλαν αυτήν την, λάθος όπως αποδείχτηκε, επιλογή γιατί όλες οι κάμερες ήταν στην Κινέτα; Η επιλογή να παραμείνουν όλα τα πτητικά μέσα στην Κινέτα σε εκείνο το κρίσιμο διάστημα κ. Υπουργέ Προστασίας του Πολίτη ήταν άλλη μία από όλες τις ολόσωστές επιλογές που κάνατε ως Υπουργείο όπως υποστηρίξατε στη συνέντευξη τύπου;
- Έπειτα, από τις 19:30 όταν η πυρκαγιά εξαπλώθηκε και μέχρι και τις 22:00 που έφτασε στη θάλασσα, επιχειρούσαν στην περιοχή του Ματιού περί τις 80 μονάδες. Τελικά δεν κατάλαβε κανείς από τα όσα ειπώθηκαν στην συνέντευξη τύπου, ποιος ήταν ο στόχος και οι εντολές που είχαν οι πυροσβεστικές δυνάμεις. Να κατασβέσουν την πυρκαγιά; Να ενημερώσουν και να βοηθήσουν στην εκκένωση ή να κρατήσουν ανοιχτή την Λεωφ. Μαραθώνος ώστε να φύγουν όσο περισσότεροι μπορούσαν από εκεί. Υπήρχε ένας στόχος ή όλα τα παραπάνω; Σε κάθε περίπτωση εκ του αποτελέσματος φαίνεται ότι κανένας δεν επετεύχθη. Ωστόσο, οι μαρτυρίες όσων διέφυγαν από τη Μαραθώνος και όσων προσπάθησαν αλλά δεν τα κατάφεραν να φύγουν από εκεί, λένε ότι στη Μαραθώνος υπήρχαν μόνο περιπολικά της Αστυνομίας. Δεν φαίνεται να επιχειρούσαν πυροσβεστικά οχήματα στην προσπάθεια να κρατήσουν ανοιχτή την κύρια αυτή οδό διαφυγής. Ισχύει αυτό; Αν ναι, ήταν σωστή επιλογή; Εν τέλει, τι προσπάθειες καταβλήθηκαν για να μείνει ανοιχτή η Λ. Μαραθώνος έστω στην κατεύθυνση νότια προς Νέο Πόντο, Νεόκτιστα, Πικέρμι, αφού στις 20:00 έκλεισε στην κατεύθυνση βόρεια προς Άγιο Ανδρέα; Γιατί έκλεισε η Λ. Μαραθώνος από τις 20:00 και προς την νότια κατεύθυνση αφού η φωτιά έφτασε εκεί μία ώρα μετά, στις 21:00; Πόσος περισσότερος κόσμος θα είχε προλάβει άραγε να φύγει από εκεί στην κρίσιμη αυτή ώρα αντί να αναγκαστεί να επιστρέψει πίσω στα στενά του Ματιού; Αυτό μάλλον δεν θα το μάθουμε ποτέ.
- Αλλά και στην πυρκαγιά στην Κινέτα. Πώς γίνεται να έχει περάσει κάτω από την Εθνική Οδό; Σε εκείνο το σημείο βρίσκονται επάλληλα η Επαρχιακή οδός, η Εθνική οδός, η σιδηροδρομική γραμμή και η παλιά Εθνική οδός, ήτοι η μεγαλύτερη «αντιπυρική ζώνη» στην επικράτεια. Ψιλά γράμματα θα πείτε σε σχέση με την όλη καταστροφή που βιώσαμε αλλά όταν το Υπουργείο επαίρεται ότι όλα έγιναν σωστά οφείλουμε να ρωτάμε για όλα.
2 – Μέσα, πόροι, συντονισμός και επιμελητεία
- Εδώ και πολλά χρόνια όλοι γνωρίζουν και συμφωνούν ότι ο στόλος τον Canadair είναι πεπαλαιωμένος. Με μεγάλες και φιλότιμες προσπάθειες μηχανικοί και πιλότοι κατορθώνουν και τα κρατούν σε επιχειρησιακή ετοιμότητα. Γιατί δεν αγοράζουμε καινούρια πτητικά πυροσβεστικά μέσα; Είναι θέμα πόρων, σίγουρα, αλλά είναι και θέμα προτεραιοτήτων. Γνωρίζουμε όλοι καλά ότι το κομματικό κράτος βρίσκει χρήμα για τον κομματικό του στρατό ή για του Χριστουγεννιάτικους μποναμάδες του Πρωθυπουργού από το λεγόμενο «υπερπλεόνασμα». Πείτε το τουλάχιστον καθαρά και μην υποκρίνεστε: Αυτά δίνουν ψήφους ενώ η αγορά πυροσβεστικών αεροπλάνων όχι. Να αποφασίσουμε όμως πολίτες και πολιτικοί αν πρωτεύουν οι ζωές μας ή οι τσέπες μας ή η διατήρηση κάποιων στην εξουσία.
- Τι συμβαίνει με τα 10 νέα drones (8 πλέον, τα δύο ήδη κατέπεσαν) αστυνομίας και πυροσβεστικής; Γιατί δεν κατέστη δυνατό να πετάξει κανένα και αντ’ αυτών ζητήθηκε, καλώς μάλλον, η συνδρομή των Αμερικανικών UAV από τη βάση της Λάρισας;
- Ο υπουργός Άμυνας στην αρχή της σεζόν υποσχέθηκε τη διάθεση 29 πτητικών μέσων για την αντιμετώπιση πυρκαγιών. Στις πρόσφατες φωτιές παρασχέθηκαν τέσσερα. Τι συνέβη; Το υπουργείο στο ερώτημα αυτό απάντησε ότι τα 29 μέσα είναι για όλη την επικράτεια. Όμως όταν καταφθάνουν οδικώς δυνάμεις χερσαίες και οχήματα από τη Βόρεια Ελλάδα, τα πτητικά μέσα που υποσχέθηκε ο υπουργός Άμυνας γιατί δεν μπόρεσαν να διατεθούν;
- Τι συμβαίνει με την λειτουργία στην Ελλάδα του Ευρωπαϊκού Αριθμού Έκτακτης Ανάγκης «112»; Λειτουργεί; Χρησιμοποιήθηκε, και αν ναι, πώς;
- Γιατί την ώρα της φωτιάς δεν υπήρχε ενημέρωση από την ιστοσελίδα της Γ.Γ. Πολιτικής Προστασίας και από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη; Δεν υπάρχει πλάνο ή προσωπικό για αυτή τη δουλειά;
- Και γιατί τελικά να βασιζόμαστε μόνο στην τεχνολογία του τριψήφιου αριθμού, τεχνολογία του 1980, ή στις ντουντούκες και στις φωνές; Στις πυρκαγιές της Σουηδίας αυτές τις μέρες στέλνονται ενημερωτικά μηνύματα στα κινητά, μέσω γεωεντοπισμού, σε όσους βρίσκονται σε περιοχές υψηλής επικινδυνότητας.
- Γιατί παρουσιάστηκαν ελλείψεις και καθυστερήσεις στην προμήθεια φαρμάκων και σάκων για τους νεκρούς από το ΚΕΕΛΠΝΟ;
- Αληθεύουν οι καταγγελίες πυροσβεστών και διασωστών ότι δεν είχε ληφθεί μέριμνα για τη σίτισή τους;
3 – Εκκένωση στη στεριά και από θαλάσσης
- Που και πότε έγιναν στη χώρα μας ασκήσεις μαζικής εκκένωσης και γενικά πολιτικής προστασίας; Επί ποιων σχεδίων; Ας μη γελιόμαστε. Είτε στη στεριά είτε από θαλάσσης όλη η χώρα από πάνω ως κάτω, κρατικός μηχανισμός και πολίτες είναι ανέτοιμοι και ανίδεοι για το πώς μπορεί να εκτελεστεί έγκαιρα και με ασφάλεια η εκκένωση μιας περιοχής σε συνθήκες επείγουσας κι απρόβλεπτης καταστροφής. Αυτό οφείλει να αλλάξει πάση θυσία.
- Φάνηκε επίσης ότι αυτός που από τον νόμο είναι υπεύθυνος για την εκτέλεση και διεκπεραίωση της εκκένωσης πληθυσμών, ο Δήμαρχος, δεν είναι αυτός που αποφασίζει ή δίνει την εντολή.
- Ομολογήθηκε επίσης ότι αυτός που δίνει την εντολή, η Γ.Γ. Πολιτικής Προστασίας, στη συνέχεια δεν εποπτεύει καν την εκτέλεσή της, το οποίο είναι παράλογο και επικίνδυνο αφ’ εαυτού. Την ώρα που η Περιφέρεια συνεχίζει να έχει τον συντονισμό κατά τα άλλα. Θα ήταν αστείο αν δεν ήταν τόσο τραγικό, το πώς διαγκωνίζονται και πετάν την ευθύνη ο ένας στον άλλο αυτοί οι τρεις φορείς.
- Είναι δε σαφές ότι κανείς από τους εμπλεκόμενους δεν έχει τα μέσα ούτε να επικοινωνήσει στον κόσμο την εντολή εκκένωσης (οι πυροσβέστες είπαν ότι γύριζαν στα στενά και…φώναζαν στον κόσμο) ούτε να την υποστηρίξει επιχειρησιακά. Λείπουν τα μεγάφωνα, τα τηλέφωνα, το σύστημα ενημέρωσης των κινητών τηλεφώνων εντός μιας περιοχής κα φυσικά το εκπαιδευμένο προσωπικό ή εθελοντές που θα γνωρίζουν ένα, έστω, πλάνο ώστε αν το εκτελέσουν ή επιβλέψουν.
- Όπως απέδειξε και η επιτυχής και έγκαιρη εκκένωση των κατασκηνώσεων του Δήμου Αθηναίων, χρόνος υπήρχε εφόσον υπήρχε από πριν πλάνο για έγκαιρη και συντεταγμένη εκκένωση με τα μέσα διαφυγής ήδη έτοιμα.
- Σε μια χώρα που βρέχεται από θάλασσα σε όλες τις μεριές, τα ίδια με ανωτέρω ισχύουν και για την εκκένωση μέσω θαλάσσης.
Β) Πρόληψη & Σχεδιασμός
1- Θέματα αρμοδιοτήτων
- Ξεκινάμε από το προφανές. Η κατάτμηση των αρμοδιοτήτων ως έχει δεν λειτουργεί. Δήμοι, Περιφέρειες, Γ.Γ. Πολιτικής Προστασίας, Πυροσβεστική, Δασική Υπηρεσία, Αστυνομία, Στρατός με δανεικές δυνάμεις κι ΕΚΑΒ για πρώτες βοήθειες και διακομιδή τραυματιών, εμπλέκονται άμεσα. Υποτίθεται ότι θα υπάρχει καλός συντονισμός αλλά αυτό δεν λειτουργεί στην πράξη. Επομένως ίσως ήρθε η ώρα να υιοθετηθεί ένα νέο μοντέλο πιο συγκεντρωτικό όπως έγινε στην Πορτογαλία μετά τις μεγάλες περυσινές πυρκαγιές.
- Επίσης, το θέμα της κατάτμησης των αρμοδιοτήτων δυσχεραίνει και τη διενέργεια τόσο των διοικητικών όσο και των ποινικών ερευνών για την απόδοση ευθυνών. Γινόμαστε μάρτυρες αυτού και σήμερα.
- Ειδικά η Περιφέρεια Αττικής έχει αποδοθεί σε μια εντατική προσπάθεια να καταλογίσει ευθύνες σε οποιονδήποτε άλλο φορέα πλην ιδίας. Πάντως, υπάρχει το δικαστικό και νομολογιακό προηγούμενο για τα θύματα της φωτιάς στην Ηλεία το 2007 όπου καταδικάστηκαν ο τότε Δήμαρχος και ο τότε Περιφερειάρχης, για εγκλήματα τελούμενα εκ παραλείψεων για υποχρεώσεις και αρμοδιότητές τους που προκύπτουν από τον «Ξενοκράτη» και την κείμενη νομοθεσία.
- Μια σημαντική παράμετρος που η Δημοκρατική Ευθύνη θίγει συχνά στα πλαίσια της κομβικής της πρότασης νέου μοντέλου κράτους, αυτού του επιτελικού κράτους, έχει να κάνει και με την διάκριση μεταξύ πολιτικής ηγεσίας των αιρετών και άσκησης διοίκησης από υπηρεσιακούς παράγοντες. Γιατί η θέση των υπευθύνων πολιτικής προστασίας των Δήμων, και κυρίως των Περιφερειών να είναι αιρετοί, Περιφερειακοί και Δημοτικοί Σύμβουλοι που σχεδόν πάντα δεν έχουν σχετική κατάρτιση και εμπειρία. Από πού και ως που να θεωρείται πολιτική αυτή η θέση που άπτεται διακυβεύματος ζωής και θανάτου, και μάλιστα πολιτική αλλά υποβαθμισμένη αφού δεν ανάγεται ούτε στο επίπεδο αντιδημαρχίας ή αντιπεριφέρειας με ό,τι συνεπάγεται αυτό στην παροχή πόρων και προσωπικού. Αυτό πρέπει να αλλάξει άμεσα με δημιουργία, τουλάχιστον σε επίπεδο περιφέρειας ειδικής υπηρεσίας με επικεφαλής ειδικό σε θέματα πολιτικής προστασίας. .
2- Αντιπυρικές ζώνες, αποψιλώσεις, αποκομιδή σκουπιδιών
- Στην αρχή της σεζόν, τον Ιούνιο σε συνέντευξη τύπου – φιέστα, οι αρμόδιοι διαβεβαίωναν την κοινή γνώμη ότι όλα τα κατάλληλα μέτρα έχουν ληφθεί.
- Δυστυχώς η πραγματικότητα τους διέψευσε, αλλά και οι ίδιοι διέψευσαν εαυτούς. Στα ερωτήματα γιατί ήταν τόσο δυσχερής η κατάσβεση σε Κινέτα και Πεντέλη ένας από τους λόγους που επικαλέστηκαν ήταν και η έλλειψη αντιπυρικών ζωνών λες και αυτό δεν εξαρτάται από τους ίδιους και δεν εντάσσεται στις υποχρεώσεις τους.
- Το ότι οι αποψιλώσεις σε δασικές εκτάσεις και η αποκομιδή σκουπιδιών είναι πλημμελής έως ανύπαρκτη είναι δυστυχώς κοινός τόπος πλέον.
Γ) Εμπρησμός από πρόθεση, από αμέλεια ή πυρκαγιά από φυσικά αίτια;
Αλήθεια, σε ότι αφορά θέματα πρόληψης, σχεδιασμού και πυροσβεστικής επιχειρησιακής ετοιμότητας έχει καμία σημασία; Κάνει κάποια διαφορά; Ο κρατικός και αυτοδιοικητικός μηχανισμός οφείλει να προετοιμάζεται και να ενεργεί με τον ίδιο τρόπο ανεξάρτητα από τα αίτια.
Η κυβέρνηση από νωρίς επέμεινε, επιμένει και επενδύει πολύ στο ότι οι φωτιές είναι έργο εμπρηστών. Μάλιστα ο Πρωθυπουργός μίλησε και για «ασύμμετρη απειλή» το οποίο σημαίνει εμπλοκή εξωτερικού παράγοντα. Από την άλλη όμως, μια βδομάδα μετά δεν έχει παρουσιάσει κάποιες αποδείξεις ή στοιχεία για αυτό.
Γιατί επιμένει τόσο σε αυτό; Για λόγους επικοινωνιακής διαχείρισης προφανώς. Από τη μία αν υπάρχει εμπρηστής εκ προθέσεως, έστω και άφαντος ή άγνωστος, μέρος της οργής και του θυμικού της κοινής γνώμης ξεσπάει εκεί. Αφήστε που στην αβεβαιότητα μπορεί ο κάθε ένας ανεύθυνα και ιδιοτελώς να αφήνει υπόνοιες για τον οιονδήποτε. Αυτό το σήριαλ ανευθυνότητας έχει ξαναπαιχθεί δυστυχώς.
Ωστόσο, η αλήθεια είναι, ότι τα σενάρια των «ασύμμετρων απειλών» που διακίνησε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός στην πραγματικότητα όχι μόνο δεν μειώνουν, αλλά αντίθετα αυξάνουν τις ευθύνες της κυβέρνησής του. Γιατί από τη μία η ευθύνη για θέματα πρόληψης, σχεδιασμού, συντονισμού, πυρόσβεσης και διάσωσης παραμένουν ακέραια, από την άλλη δε εμπλέκει με ευθύνες τόσο την ΕΥΠ, όσο και το Υπουργείο Άμυνας, όσο και τελικά το ίδιο το Μαξίμου γιατί εδώ μιλάμε για την άμυνα της χώρας και η ευθύνη για την πρόβλεψη και αντιμετώπιση τέτοιων «ασύμμετρων απειλών» βαρύνει την κυβέρνηση στα πιο υψηλά της κλιμάκια.
Ρωτάμε λοιπόν ξανά τον κύριο Τσίπρα. Όταν μιλούσε για εμπρησμό και ασύμμετρες απειλές είχε έγκυρη θετική πληροφόρηση και στοιχεία ή έκανε μια εκτίμηση στον αέρα; Και πόσο υπεύθυνο θα ήταν το δεύτερο; Σκοπεύει να μας εξηγήσει και να μας μιλήσει πιο καθαρά επ’ αυτού ή ήταν ένα επικοινωνιακό τρικ της στιγμής; Αν είχε στοιχεία τόσο γρήγορα, μήπως τα στοιχεία αυτά προϋπήρχαν; Κι αν προϋπήρχαν τι έκανε για να θωρακίσει την χώρα;
Αν όντως πρόκειται για «ασύμμετρες απειλές» οι ευθύνες της κυβέρνησης όχι απλά δεν μειώνονται αλλά πολλαπλασιάζονται και εμπλέκουν άμεσα τον ίδιο τον Πρωθυπουργό απευθείας, τον Υπουργό Άμυνας και τον Διοικητή της ΕΥΠ για αδράνεια και ολιγωρία.
Αν πάλι αποδειχθεί ότι δεν πρόκειται για ασύμμετρες απειλές ή αν η κυβέρνηση ανασκευάσει αυτήν την αρχική εκτίμηση, τότε γεννάται, φευ για άλλη μια φορά, σοβαρό ζήτημα αξιοπιστίας και έλλειψη σοβαρότητας για τον ίδιο τον Πρωθυπουργό.
Δ) Αυθαίρετη δόμηση
Είναι κοινό μυστικό εδώ και μερικές δεκαετίες ότι η δόμηση στην Ελλάδα, και ιδίως σε περιοχές με παραθεριστικές κατοικίες υπήρχε άναρχη με καταπατήσεις και αυθαίρετη δόμηση. Απέναντι σε αυτό το φαινόμενο, όπου η αρχική ευθύνη όντως βαραίνει τους πολίτες ιδιώτες, το κράτος έμεινε ανήμπορο ή αδιάφορο να αντιδράσει αρχικά είτε προλαμβάνοντας το φαινόμενο με μια πιο ευέλικτη νομοθεσία, είτε κατασταλτικά εκ των υστερών. Το πολιτικό κόστος απέτρεψε κάτι τέτοιο και από την άλλη η ψηφοθηρική νοοτροπία των εξυπηρετήσεων αλλά και η εισπρακτική λογική οδήγησε σε τακτοποιήσεις που ήταν σχεδόν αποκλειστικά χρηματικού χαρακτήρα, ιδίως για παραβάσεις σχετιζόμενες με την ρυμοτομία αλλά και με τη δόμηση.
Αυτή είναι μια αλήθεια, και η κυβέρνηση έσπευσε να την επικαλεστεί σχεδόν αποκλειστικά και να κρύψει πίσω από αυτή όλες τις άλλες ευθύνες, πράξεις και παραλείψεις της. Ο στόχος, διπλός. Από τη μία να καλλιεργήσει αίσθημα ενοχής στα πυρόπληκτα θύματα για να μην φωνάζουν, από την άλλη να επιμερίσει ή να μετακυλήσει τις ευθύνες στο παρελθόν.
Ρωτούμε λοιπόν την Κυβέρνηση. Ως αντιπολίτευση θέση είχε; Επιτέθηκε, με την ίδια διάθεση νουθεσίας που τη διακρίνει σήμερα, στους ιδιοκτήτες αυθαιρέτων; Κατέθεσε προτάσεις νόμου για την κατεδάφιση τους και των ρυμοτομικό επανασχεδιασμό των περιοχών αυτών; Όλοι ξέρουμε πως όχι. Το θυμήθηκε σήμερα κατόπιν τραγωδίας.
Τι έκανε μετά, αφού ανέλαβε Κυβέρνηση; Άλλαξε πολιτική ή ακολούθησε την ίδια πεπατημένη; Κι εδώ ξέρουμε την απάντηση. Ο κ. Σταθάκης το ομολόγησε επιβεβαιώνοντας ότι πέρυσι όντως υπέγραψε διάταγμα τακτοποίησης αυθαιρέτων στο Κόκκινο Λιμανάκι.
Όμως όλα αυτά τελικά τι σημασία έχουν για τον σχεδιασμό και την πρόληψη της πολιτικής προστασίας. Αν μια περιοχή είναι με αυθαίρετα ολόκληρη ή κατά το ήμισυ, οι κάτοικοι εκεί εξαιρούνται άραγε της προστασίας; Δεν οφείλουν οι ιθύνοντες να σχεδιάζουν και για αυτούς; Μάλιστα εφόσον πρόκειται για περιοχές με ιδιαίτερα προβλήματα δεν πρέπει να ληφθεί επιπλέον, ειδική κι ενισχυμένη μέριμνα; Όλα αυτά τα προβλήματα για τα στενά και λαβυρινθώδη δρομάκια, για τα προβλήματα στην πρόσβαση στην θάλασσα, για τα πεύκα μέσα στη δόμηση που οι της κυβέρνησης ανέλυσαν με το νι και με το σίγμα εντός μιας ημέρας, δεν μπορούσαν να τα επισημάνουν και να λάβουν μέτρα τόσους μήνες, τόσα χρόνια τώρα; Δεν τα γνώριζαν από πριν; Δεν όφειλαν να τα γνωρίζουν; Όταν χρειάστηκε για να δικαιολογηθούν τα βρήκαν και μας τα ανέλυσαν αμέσως προκειμένου να δικαιολογηθούν.
Αν και εφόσον οι της Κυβέρνησης επιμένουν να θεωρούν ότι ο κύριος λόγος της τραγωδίας δεν εντοπίζεται στην πρόληψη, τον συντονισμό και στην πυρόσβεση, αλλά είναι η αυθαίρετη δόμηση, δεν θα έπρεπε τότε έστω να ζητήσουν την παραίτηση του κ. Σταθάκη που συνέχισε την πολιτική των προκατόχων του; Αλλά και πάλι. Η αυθαίρετη δόμηση δεν μπορεί να δικαιολογήσει τις τεράστιες ευθύνες και παραλείψεις που επισημάναμε ανωτέρω.
