Της Μένης Μαλλιώρη
Τους τελευταίους μήνες πολίτες και πολιτικοί στη προσπάθειά τους να κατανοήσουν δηλώσεις, στάσεις και πράξεις ομάδας πολιτικών προσώπων κατέφυγαν σε ερμηνείες, χαρακτηρισμούς, συχνά και διαγνώσεις που είθισται να χρησιμοποιούνται από ειδικούς.
Ακούσαμε πολλά για νάρκισσους, ιδεοληπτικούς, ανώριμους, τυπολάτρες, ψυχαναγκαστικούς. Αναμφίβολα οι άνθρωποι κρίνονται από τα λόγια και κυρίως από τις πράξεις τους. Σε κάποιες περιπτώσεις όμως η επίκληση της ψυχιατρικής ορολογίας για την αιτιολόγηση «παράδοξων» συμπεριφορών, σίγουρα αδικεί τους ψυχικά ασθενείς ενώ παράλληλα δίνει άλλοθι στους φερόμενους ως υγειείς. Δηλαδή η «παράδοξη» συμπεριφορά δεν συνδέεται πάντα με κάποιου τύπου ψυχοπαθολογία. Μπορεί απλά να οφείλεται στον λεγόμενο «κακό χαρακτήρα» ή σε κάποια σκοπιμότητα και σχεδιασμό που, την δεδομένη στιγμή, δεν μπορούμε να αντιληφθούμε.
Υπό την έννοια αυτή ο χρόνος και μόνο αυτός θα δώσει απάντηση σε πολλά και εύλογα ερωτήματα που προκύπτουν από τις επιλογές ή αποφάσεις μερίδας διακριτών πολιτικών, γεγονός που επανηλλειμένα μας δίδαξε η ιστορία.
Αυτός ο «λανθάνων χρόνος» που μεσολαβεί από την εκδήλωση μιάς συμπεριφοράς μέχρι την αξιολόγηση της, είναι κρίσιμη παράμετρος στην διαδρομή κάθε πολιτικής καριέρας. Για κάποιους ο χρόνος αυτός είναι μεγάλος και έτσι τα λάθη τους, ίσως και πάθη τους, κρίθηκαν μετά από μακρόχρονη καριέρα γιά άλλους πάλι, ο χρόνος αυτός ήταν αξιοπρόσεκτα μικρός με αποτέλεσμα να έχουν πολιτική διαδρομή διάττοντα αστέρα. Και για να θυμίσω την ακριβή ορολογία, διάττων αστέρας είναι ένα φωτεινό σημείο σαν αστέρας που εμφανίζεται ξαφνικά από το πουθενά στο νυχτερινό ουρανό, κινείται με ταχύτητα ορατή επί λίγα δευτερόλεπτα και μετά εξαφανίζεται. Στη δημοτική γλώσσα, οι διάττοντες αστέρες ονομάζονται και «πεφτάστερα»!!
Αλήθεια με τις παρούσες αβέβαιες συνθήκες στο πολιτικό σκηνικό δεν μπορούμε να ξέρουμε ποιός πέφτει και ποιός μένει εκείνο όμως που σίγουρα ξέρουμε είναι ότι κάποιοι με επιλογή τους το παίζουν αστέρια.
*Αναπληρώτρια καθηγήτρια Ψυχιατρικής
