Του Χάρη Τσιόκα
- Η χώρα για την τρέχουσα περίοδο, και την αντιμετώπιση της πολύπλευρα διευρυνόμενης πλέον κρίσης διαχειρίζεται, πέραν των άλλων ευρωπαϊκών προγραμμάτων και το σημαντικό πρόγραμμα ανάκαμψης.
Αντί όμως αυτή η εξόχως κοινωνικά και παραγωγικά ενδιαφέρουσα οικονομική βάση να αφορά την καρδιά των διεργασιών που εξελίσσονται στα κόμματα, η επικοινωνιακή εστίαση περιορίζεται σε προβολή άλλου είδους αντιπαραθέσεων, μετατοπίζοντας την κοινωνία από ενεργό συμμέτοχο σε παθητικό χειροκροτητή!
Αποκτά ιδιαίτερη λοιπόν βαρύτητα , για τις κοινωνικές και παραγωγικές δυνάμεις να γνωρίζουν τι απάντηση δίνουν τα κόμματα στο ερώτημα: Για ποιους αποδέκτες και για ποιο παραγωγικό μοντέλο θα παρέχεται η πρόσβαση σ’ αυτούς τους πόρους.
Ευθύνη και υποχρέωση του προοδευτικού χώρου γινεται το να αναδείξει πως είναι σε εξέλιξη η σύγκρουση δυο διαφορετικών προγραμμάτων που αφορούν την οικονομική και την κοινωνική ανάπτυξη.
Το πρώτο αναφέρεται στη νεοφιλελεύθερη εκδοχή!
Τα χαρακτηριστικά της βιώνει ήδη η παραγωγική και κοινωνική βάση. Ιδιαίτερα η εγχώρια που συρρικνώνεται.
Οι κυβερνητικές επιλογές επιχειρούν ήδη ανακατανομές σε κρίσιμους τομείς της παραγωγικής και κοινωνικής βάσης υπέρ των ολίγων και ημετερων γεγονός που οξύνει τις ανισότητες και την ανασφάλεια
Το δεύτερο σηματοδοτείται με τις προγραμματικές θέσεις για ένα βιώσιμο παραγωγικό και κοινωνικό μοντέλο!
Ήδη ο Σύριζα-Προοδευτική Συμμαχία με τον Α. Τσίπρα και εκδηλώσεις σ’ όλη τη χώρα έχει θέσει σε κοινωνική διαβούλευση μια ολοκληρωμένη πρόταση,υποδεικνύοντας και τα χρηματοδοτικά και θεσμικά εργαλεία!
Προφανώς και οι άλλες πολιτικές δυνάμεις που αυτοπροσδιορίζονται στον προοδευτικό χώρο θα εξειδικεύσουν τις δικές τους προτάσεις .
Και αυτά τα περιεχόμενα πρέπει να γίνουν διακριτά στη κοινωνία.
Γιατί πρέπει να γνωρίζει τα διακυβεύματα προκειμένου να δώσει τη βούληση της για το προγραμματικό πλαίσιο της επόμενης διακυβέρνησης!
Έχει σημασία λοιπόν να γνωρίζει η κοινωνία, για ποια πολιτικά περιεχόμενα αγωνίζονται οι ηγεσίες των κομμάτων
2. Δεν είναι άσχετο ότι οι διεργασίες αυτές επηρεάζουν και τον πιθανό χρόνο των εκλογών.
Πεποίθηση, όμως, πολλών αναλυτών είναι πως ο χρόνος θα προσδιοριστεί από τις «διασφαλίσεις» της επόμενης περιόδου!
Καθοριστικό λόγο θα έχουν τα συστημικά κέντρα που στήριξαν τον κ. Μητσοτάκη να γίνει πρωθυπουργός.
Ως κριτήριο τους δείχνει να εξελίσσονται οι δεσμεύσεις πρόσβασης που θα διαμορφώσει η κυβέρνηση στα κονδύλια, πάνω από 72 δισ., που θα εισρέουν στη χώρα από το πρόγραμμα ανάκαμψης και τα αλλά ευρωπαϊκά προγράμματα.
Και επειδή τα δημοσκοπικά ευρήματα επισημαίνουν ότι διευρύνεται η κοινωνική αποστασιοποίηση από τις κυβερνητικές πολιτικές, η επιδίωξη των συστημικών κέντρων δείχνει να προσανατολίζεται: αφ ενός μεν στο να μη μετατραπούν οι διαρροές από τη Ν.Δ. σε επιλογές προοδευτικής διεξόδου, αφ ετέρου στο να «οδηγήσουν» την κοινωνική ρευστότητα σε όμορα της Ν.Δ. σχήματα! Ακόμα και στην αποχή με το επιχείρημα «όλοι ίδιοι είναι».
Βασική επιδίωξη τους γίνεται να καθηλώσουν την κοινωνία σε ρόλο παθητικού αποδεκτη διεργασιών που εξελίσσονται στο εποικοδομημα
3. Ποιες πλειοψηφίες έχουν λόγους να στηρίξουν προοδευτική διέξοδο
Ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο οι προγραμματικές θέσεις που έθεσε σε κοινωνική διαβούλευση ο ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. πρέπει να γίνουν πήχης άμιλλας και ανταγωνισμού του προοδευτικού χώρου με ενεργό την κοινωνία για την προοδευτικη διέξοδο!
Και αυτό γιατί, γιατί έτσι:
α) συγκεκριμενοποιούνται πολιτικές για το εναλλακτικό παραγωγικό και κοινωνικό μοντέλο που αφορά τόσο την ενίσχυση της εγχώριας παραγωγικής βάσης όσο και τη δίκαιη συμμετοχή των συντελεστών
β) διατυπώνονται με σαφήνεια οι κοινωνικές και παραγωγικές δυνάμεις που θα ωφεληθούν από την πολιτική αλλαγή.
Με απλά λόγια μεταξύ των άλλων εξειδικεύονται τα οφέλη για τα μεσαία στρώματα , τις δυνάμεις της επισφαλούς εργασίας , τους αγρότες, τη νεολαία και την άρση των γεωγραφικών και κοινωνικών ανισοτήτων.
Για να καταστεί κοινωνικά μειοψηφικός ο φαύλος κύκλος των πολιτικών της ΝΔ που συρρικνώνουν την εγχώρια παραγωγική βάση, οξύνουν τις κοινωνικές και γεωγραφικές ανισότητες, εμπορευματοποιούν την πρόσβαση στα αγαθά της υγείας, της παιδείας, της ασφάλισης κτλ…
4. Η ενεργός κοινωνία όχημα και ταυτότητα της προοδευτικής διεξόδου.
Η συγκυρία επιβάλει να δυναμώσει πολλαπλά ο προγραμματικός και πολιτικός διάλογος με την κοινωνία.
Να γίνουν στοιχείο ταυτότητας του προοδευτικού χώρου οι συζητήσεις των εναλλακτικών προγραμματικών κατευθύνσεων, με αντιπροσωπευτικές των κοινωνικών συμμαχιών συνθέσεις σ όλες τις εκδηλώσεις
Ετσι μόνο θα ξαναγίνει η κοινωνία -και όχι άλλα κέντρα-ρυθμιστής για προοδευτικη διέξοδο διακυβέρνησης σε προγραμματική βάση!