Δύο κρίσιμες αναμετρήσεις: Συνεννόηση vs Διχασμός και Κράτος Δικαίου vs Πολιτικές Σκοπιμότητες

Του Θανάση Θεοχαρόπουλου

Οι προσπάθειες της κυβέρνησης να υπαγάγει τη δικαιοσύνη ως παραπληρωματικό στοιχείο της εκτελεστικής εξουσίας δεν απειλούν απλά τη διάκριση των εξουσιών, απειλούν τα θεμέλια της φιλελεύθερης δημοκρατίας.

Από την άλλη όμως δεν πρέπει να θεωρήσουμε ότι οποιαδήποτε κριτική στο έργο της δικαιοσύνης υπονομεύει τη διάκριση των εξουσιών. Η καλοπροαίρετη κριτική δεν διαλύει τις δημοκρατίες. Αντιθέτως είναι συστατικό τους στοιχείο, είναι το οξυγόνο τους. Γιατί κατ’ ουσία δεν είναι οι δημοκρατίες που μέσα στη μεγαλοθυμία τους επιτρέπουν την κριτική, αλλά είναι η κριτική σκέψη και στάση που οικοδομεί τις δημοκρατίες.

Ας ακούσουμε τις νηφάλιες φωνές επιστημόνων από το χώρο της δικαιοσύνης, που μας δείχνουν τα όρια και τους στόχους της καλοπροαίρετης κριτικής.

Το κράτος δικαίου είναι στον πυρήνα της πολιτικής μας. Οφείλουμε να προφυλάξουμε την δικαιοσύνη, να αποτρέψουμε οποιαδήποτε προσπάθεια υπονόμευσης της ανεξαρτησίας της και -το κυριότερο- να την κρατάμε μακριά από πολιτικές σκοπιμότητες.

Όπως όμως δεν πρέπει να πέσουμε στην παγίδα του ΣΥΡΙΖΑ που στο όνομα μιας δήθεν υπεράσπισης των φτωχών ζητά η εκτελεστική να υποκαταστήσει τη δικαστική εξουσία, έτσι δεν πρέπει να υιοθετήσουμε και ένα σκηνικό που θέλει τους δικαστές να είναι υπεράνω οποιασδήποτε κριτικής. Οι πολιτικές σκοπιμότητες από όπου και αν προέρχονται πρέπει να σπάσουν τα μούτρα τους μπροστά στον τοίχο που ονομάζεται Κράτος Δικαίου. Ας ακούσουμε τις νηφάλιες φωνές επιστημόνων από το χώρο της δικαιοσύνης, που μας δείχνουν τα όρια και τους στόχους της καλοπροαίρετης κριτικής.

Ταυτοχρόνως είναι απαράδεκτες οι φωνές που θυμίζουν από την ανάποδη το σύνθημα ορισμένων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ πριν έρθει στην εξουσία: «η Χούντα δεν τελείωσε το 73». Από μια τέτοια αντίληψη που θέλει σήμερα, παρά τα τεράστια προβλήματα που προκύπτουν από συγκεκριμένες αντιδημοκρατικές αποφάσεις και ενέργειες, παρά το ότι η κυβέρνηση όντως τραυματίζει τη δημοκρατία, να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι έχουμε χούντα, θα βγει ακόμη πιο ζημιωμένη η δημοκρατία. Ο χαρακτηρισμός όλων ως σταλινικών, ναζιστών, ολοκληρωτικών, το μόνο που επιτυγχάνει είναι τη ρευστοποίηση της έννοιας του ναζισμού, του σταλινισμού, του ολοκληρωτισμού και από αυτή τη ρευστοποίηση ένας είναι ο χαμένος. Εκείνος που ακόμη εξακολουθεί να πιστεύει στο πάντρεμα των αξιών της ελευθερίας και της ισότητας.

Το ζήτημα σήμερα είναι η ενίσχυση και διεύρυνση της Δημοκρατίας με κοινωνική συνοχή και κοινωνική δικαιοσύνη. Να σταματήσει το απαράδεκτο διχαστικό κλίμα που υπονομεύει την οποιαδήποτε προσπάθεια εξόδου της χώρας από την κρίση. Η λύση βρίσκεται στην εθνική συνεννόηση και όχι σε έναν νέο εθνικό διχασμό.

 

* Πρόεδρος ΔΗΜΑΡ,  Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος Δημοκρατικής Συμπαράταξης