Του Ιωάννη Δαμίγου
Έλλειμμα πρόνοιας του προέδρου, καθώς γέρικο σκυλί δεν μαθαίνει νέα κόλπα. Μόνο έκπληξη δεν συνιστούν οι κατά καιρούς ενέργειες του συγκεκριμένου βουλευτή, τόσο με περιεχόμενες αλήθειες, όσο και με σοβαρά λάθη.
Η ευθύνη ανήκει αποκλειστικά στον πρόεδρο.Έλλειμμα στον σχεδιασμό στρατηγικής, μια και ο χρόνος σύγκλισης των οργάνων, αλλά και η λήψη όποιας απόφασης, εκ των πραγμάτων καθίσταται ανεπίκαιρη και προβληματική ενόψει εκλογών. Η ευθύνη ανήκει και πάλι στον πρόεδρο.
Έλλειμμα αποφασιστικής λύσης, με μεσοβέζικες προτάσεις, εκτός ψηφοδελτίων αλλά με παραμονή στο κόμμα, αντιστρόφως ανάλογες με τον πολιτικό θόρυβο του θέματος, και τον μερικό κατευνασμό της εσωτερικής αντιπαλότητας. Βουλευτής σε τιμωρία; Η ευθύνη αυτή την φορά ανήκει στα όργανα.
Εφόσον είναι απαγορευτικό το επιπόλαιο, απαγορευτικός ο αιφνιδιασμός, απαγορευτικό το ανεπίκαιρο και προφανώς μετρημένες οι συνέπειες και τα οφέλη, ποια η σκοπιμότητα αυτής της κίνησης; Που όπως και να το κάνουμε, επηρεάζει αρνητικά κάποιες ψήφους και περιέχει ένα ρίσκο, την στιγμή που η πιθανή νίκη έστω με μια ψήφο διαφορά, όπως χαρακτηριστικά έχει ειπωθεί κατ’ επανάληψη, είναι το ζητούμενο.
Όπως και να ‘χει, αποτελεί ένα περίσσιο πρόβλημα που πολιτικά θα έπρεπε να είχε αποφευχθεί και να είχε περιοριστεί, προκαλώντας όχι περισσότερες αντιδράσεις από άλλα πολύ πιο σοβαρά. Ακόμα κι αν αντιμετώπιζε κατηγορίες, από ποιους άλλωστε παρά ενόχους, της κυβέρνησης των κατηγορούμενων, των υποδίκων και των καταδικασμένων.
Επειδή το πολιτικά τυχαίο δεν υφίσταται σαν όρος, προβληματίζομαι έντονα αδυνατώντας να εξηγήσω λογικά και να διακρίνω την σκοπιμότητα αυτής της πολιτικής επιλογής της ρήξης, που αλλάζει πιθανά εύθραυστες ισορροπίες.Έλλειμα πολιτικής διορατικότητας και αντίληψης, με προσωπική μου ευθύνη.