Του Ιωάννη Δαμίγου
Η χρόνια αρρώστια πια έχει παρουσιάσει ήδη τα πρώτα συμπτώματα, είναι αναγνωρίσιμα και εμφανή στην κοινωνία, όσο και αν καταβάλλονται απέλπιδες προσπάθειες να αποσιωπηθούν, με επικοινωνιακές καταιγίδες, από τους κομπογιαννίτες τάχα επιτελικούς, διορισμένους της κυβέρνησης.
Η μοιραία ροπή προς την παταγώδη παροιμιακή πλέον αποτυχία, σε όλες τις πτυχές της, είναι το λογικό αποτέλεσμα της παντελούς απουσίας σχεδίου αντιμετώπισης, των προβλημάτων. Καθώς όλα τα έχει υποσκελίσει το ένα και μοναδικό σχέδιο, αυτό της βίαιης αρπαγής τιμαλφών και η δόλια και κυνική συναλλαγή με ιδιωτικές εταιρείες, που εισβάλλουν θρασύτατα σε απίθανα δημόσια κεκτημένα, πράγμα που φάνταζε αδιανόητο επιχείρημα μέχρι εχθές.
Η εταιρική αυτή κυβέρνηση, παραχωρεί τα πάντα σε ιδιώτες, χωρίς την παραμικρή αναστολή, επιχαίροντας κιόλας για την επιτυχία της παράδοσης. Νόμιμη και ηθική απαξίωση της δημόσιας έννοιας και παροχής υπηρεσιών, και ξήλωμα όλων των κοινωνικών δομών, λεία στα αδηφάγα ιδιωτικά συμφέροντα.
Οι …επιτελικοί πλαστογράφοι, περιφερόμενοι κυνικοί τυχοδιώκτες, σοφίζονται προκλητικές απαντήσεις και πεζοδρομιακά σχόλια, προκειμένου να ξεπεράσουν ο ένας τον άλλον, επιδεικνύοντας το μέγεθος της υποτέλειάς τους. Τρέχουν να σβήσουν παλαιότερες εκθετικές αναρτήσεις, προσπαθώντας απεγνωσμένα να διαγράψουν δηλώσεις στον πρότερο πολιτικό βίο τους, γλιστρώντας στην σιχαμερή βλέννα τους.
Αναβαθμίζονται στην κυβέρνηση, τα πλέον προγραμματισμένα, με κάρτα μνήμης ρομπότ, μισθοφόρων ανθρωποειδών, χωρίς όνομα, χωρίς αξίες, χωρίς συναίσθημα, θεματοφύλακες των ταμείων, των ομολόγων, των offshore και της απάτης. Η αρρώστια, που εμφανίστηκε αρχικά στο μυαλό, με κατάχρηση λαϊκισμού, ξεβλαχέματος, νεόπλουτου ξεφαντώματος και ατέλειωτου χαβαλέ, έκανε απότομη μετάσταση στην περιοχή της τσέπης, δημιουργώντας τους νεόπτωχους και προσφάτως υποβοηθούμενη από τις πυρκαγιές, η μετάσταση προχώρησε στους ….πνεύμονες.
Επιδείνωση λοιπόν της υγείας του νεοέλληνα, πέραν της πανδημίας, που αίφνης πέρασε στην τελευταία θέση ενδιαφέροντος, γιατροί δεν προσλαμβάνονται, τα νοσοκομεία γεμίζουν, τα ξενοδοχεία αδειάζουν (τι τραγική αντίθεση) και ο ασθενής… μόνος ψάχνει.Όπως μοίραζαν τα self test, τώρα οι επιτελείς σκέπτονται να αιφνιδιάσουν το άρρωστο κοινό και να προσφέρουν αποτελεσματικές ……κομπρέσες.
Κομπρέσες κρύες ή ζεστές, ανάλογα την θερμοκρασία που επικρατεί την στιγμή της εναπόθεσής της. Κομπρέσες για πονοκέφαλο, για τον λαιμό , την κοιλιά, την πλάτη, την φτώχια, την ανεργία, τις απλήρωτες υπερωρίες, την παιδεία, την οικονομία, την ενημέρωση, τον ρατσισμό και όπου αλλού χρειάζεται. Θαυματουργές κομπρέσες, ευλογημένες από την γλυκοφιλούσα, την θαλασσινή, την ελεούσα, την γιάτρισσα μεγάλη η χάρη της, δωρεάν κομπρέσες (προς το παρόν), για κάθε χρήση και κάθε πόνο.
Επιτελικές κομπρέσες, για να τους θαυμάζεις περιμένοντας το θαύμα, επιτελικές κομπρέσες κομψότητας, κομπρέσες υπομονής , κομπρέσες επιτελικής επιτυχίας από την τηλεόραση (συνίσταται).Η χώρα της κομπρέσας, των επιτελικών λύσεων, της επιτελικής ανάγκης, της επιτελικής απάτης. Και όλοι αυτοί, επιτελείς και λοιποί, θα παρελάσουν από την ζωντανή μετάδοση της επιτελικής δημόσιας τηλεόρασης, να σταυροκοπούνται μπροστά στις εικόνες, της επιτελικής εκκλησίας, να προσκυνούν ευλαβικά και να προσεύχονται, για εσένα άπιστε υπηρέτη, για την σωτηρία σου και το κακό που σε βρήκε ( ή το βρήκες, κουβέντα θα ανοίξουμε τώρα;). ;Ίσως με κάποιο χαμόγελο και αυτοί, αντιγράφοντας το αφεντικό τους, αν αποτελεί “γραμμή”.
Αυτό που χαίρομαι να βλέπω και να ξαναβλέπω και μου δίνει ελπίδα για το αύριο, είναι το επιτελικό χαμόγελο του πρωθυπουργού, σε τραγικές στιγμές. Τι συμβολισμός, τι υπονοούμενη ευτυχία, τι μήνυμα μας πέρασε, τι έκρυβε αυτό το χαμόγελο; Αν και δεν κατάλαβα, πρέπει να ήταν κάτι καλό, θα το μελετήσω, με μια κομπρέσα στο μυαλό, ίσως άγιες ημέρες (νύχτες) να μου έρθει καμία επιτελική επιφοίτηση και καταλάβω αυτό το μυστηριακό χαμόγελο.