Του Γιαννάκη Λ. Ομήρου
Η σύμβαση της Γενεύης του 1949 καθόρισε ως έγκλημα πολέμου τη μεταφορά πληθυσμού σε στρατιωτικά κατεχόμενα εδάφη από την κατέχουσα δύναμη. Καμιά λοιπόν παραμόρφωση της αλήθειας, καμιά διαστροφή της πραγματικότητας, καμιά στρεψόδικος συμπεριφορά της κατοχικής Τουρκίας δεν είναι δυνατό να συσκοτίσουν την αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα. Που κραυγάζει ότι η μεταφορά Τούρκων από την Τουρκία και η εγκατάσταση τους στην κατεχόμενη περιοχή της Κύπρου, εντάσσεται στα πλαίσια της πολιτικής της Άγκυρας για αλλοίωση της εθνολογικής σύστασης του πληθυσμού της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ο Τούρκος καθηγητής Νιχάτ Ερίμ σε μια έκθεση του για την Κύπρο προς την Τουρκική Κυβέρνηση με ημερομηνία 24 Νοεμβρίου 1956 αναφέρει:
«Επειδή σε μια δεδομένη στιγμή μέσα στη ροή της Ιστορίας ένας πληθυσμός σε σύγκριση με τον άλλο πληθυσμό έχει υπερτερήσει κατά εκατό ή διακόσιες χιλιάδες, δεν είναι επαρκής λόγος να καθορίσει την αιώνια τύχη μιας μεγαλονήσου όπως είναι η Κύπρος. Δεν μπορεί να την καθορίσει. Και μάλιστα αν λάβει κανείς υπόψη του ότι ένα τέτοιο νησί μπορεί να αποτελέσει ένα τρομακτικό κίνδυνο για την ασφάλεια μιας χώρας 25 –ήταν τότε- εκατομμυρίων όπως είναι η Τουρκία. Για την ασφάλεια της Τουρκίας η Κύπρος είναι ένα γεωγραφικό δεδομένο το οποίο δεν είναι δυνατό να παραγνωρισθεί».
Και εισηγούμενος την προώθηση της λύσης της προσάρτησης της Κύπρου στην Τουρκία, ο Νιχάτ Ερίμ αναφέρει ότι «σαν προπαρασκευαστικό στάδιο θα πρέπει να συλλεγούν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι η πλειοψηφία της ιδιοκτησίας της γης στην Κύπρο ανήκει στους Τούρκους, ότι θα πρέπει να συνταχθεί δημογραφικός χάρτης που να καθορίζει τον αριθμό των Τούρκων του νησιού σε κάθε πόλη και χωριό και ακόμα πως θα πρέπει να συλλεγούν οι καλύτερες δυνατές πληροφορίες για τους Κυπρίους της Τουρκίας και γενικά όσους βρίσκονται εκτός Κύπρου για την περίπτωση του εποικισμού».
Μετά το πραξικόπημα και την Τουρκική εισβολή δεν υπήρχε βέβαια ανάγκη για προσχήματα με επιστροφή δήθεν τουρκοκυπρίων. Ο εποικισμός μετά το 1974 πήρε τη μορφή ενός καλά οργανωμένου σχεδίου που αποβλέπει σταθερά στη δημογραφική αλλοίωση των πληθυσμιακών δεδομένων με τελικό στόχο την ανατροπή τους.
Ο Economist στις 4.9.1976 έγραφε: «Ο προφανής στόχος της Τουρκίας είναι να μετατρέψει τη Βόρεια Κύπρο σε μια Επαρχία της Τουρκίας. Ο δημογραφικός εκτουρκισμός του Βορρά σύντομα θα είναι πλήρης. Πόλεις και χωριά όπως η Κερύνεια και η Λάπηθος που παρέμεναν κενά μέχρι πρόσφατα είναι τώρα γεμάτα από εποίκους από την Τουρκία»
Ο Φαζήλ Κουτσιούκ πρώτος Αντιπρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, έγραψε γράφει στη «Χαλκίν Σεσί» το 1978 και τα εξής:
«Αυτοί οι έποικοι που δεν σεβάστηκαν το νόμο στα αρχικά τους χωριά έκαμαν τους για 400 χρόνια κατοίκους αυτού του νησιού να ξερνούν αίμα. Όλοι αυτοί έχουν συγκεντρωθεί μαζί και πολλά ανατολίτικα σουλτανάτα δημιουργήθηκαν σε πολλά από τα χωριά μας. Καλούμε την κυβέρνηση να μη μετατρέψει αυτό το νησί σε τάφο».
Από τότε έχουν περάσει 41 ολόκληρα χρόνια. Ο εποικισμός εντάθηκε και μετεξελίχθηκε σε μια οργανωμένη επιχείρηση πλήρους ανατροπής των πληθυσμιακών δεδομένων της Κύπρου.
Είναι κατάδηλον ότι η Τουρκία παραβιάζει κατά συρροήν και κατ’ εξακολούθησιν τη Σύμβαση της Γενεύης του 1949 που προβλέπει ρητά στο άρθρο 49 (6) ότι : «Η κατέχουσα δύναμις δεν δύναται να εξορίσει ή να μεταφέρει μέρος του δικού της άμαχου πληθυσμού εις το κατεχόμενο υπ’ αυτής έδαφος».
Και είναι φανερό από τα όσα έχουν αναφερθεί ότι ο εποικισμός αποτελεί στην Κύπρο μια κραυγαλέα διεθνή παρανομία της Τουρκίας.
Η άρνηση των Τούρκων να αποδεχθούν τη σύσταση Ομάδας Εργασίας για τον εποικισμό στα πλαίσια των απ’ ευθείας διαπραγματεύσεων αποτέλεσε αδιαμφισβήτητη απόδειξη των τουρκικών σχεδιασμών.
Παρόμοια πολιτική εποικισμού, με αυτή της Τουρκίας, ακολουθεί και το Ισραήλ.
Πρόσφατα ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο, προέβη σε επίσημη δήλωση με την οποία διαφοροποίησε την μέχρι τώρα αμερικανική πολιτική στο θέμα του εποικισμού του Ισραήλ, με τη δημιουργία οικισμών στη δυτική όχθη του Ιορδάνη. Στους οικισμούς αυτούς έχουν εγκατασταθεί 600.000 Εβραίοι έποικοι. Σε κατάφωρη περιφρόνηση του διεθνούς δικαίου και ψηφισμάτων του ΟΗΕ, οι ΗΠΑ θεωρούν πλέον τον εποικισμό του Ισραήλ ως νόμιμο.
Ωστόσο, η Κυβέρνηση της Κύπρου η οποία πλήττεται από τον εποικισμό της Τουρκίας, δεν θεώρησε αναγκαίο να καταδικάσει την εξόφθαλμα παράνομη αυτή ενέργεια της Αμερικανικής Κυβέρνησης.
Τήρησε αδήμονα σιωπή. Την πολιτική, συχνά καταδικάζουμε όταν άλλοι την υιοθετούν, αυτή «των δύο μέτρων και δύο σταθμών», την ακολουθήσαμε και εμείς.
Έχει αντιληφθεί η Κυπριακή Κυβέρνηση ότι, όταν θα διαμαρτυρόμαστε διεθνώς, για την εγκληματική πολιτική του εποικισμού της Τουρκίας σε βάρος της Κύπρου, θα μας δίνεται η αποστομωτική απάντηση ότι, στην περίπτωση του εποικισμού του Ισραήλ, δια της σιωπής μας συναινούμε;
Και ότι ως εκ τούτου δεν δικαιούμαστε να τον καταγγέλλουμε στην περίπτωση της Τουρκίας;
Σημ: Η δήλωση του Γ.Γ. του ΟΗΕ μετά την τριμερή συνάντηση του Βερολίνου επιβεβαίωσε τις χαμηλές προσδοκίες. Βέβαια διατήρησε ζωντανή την προοπτική. Το σίγουρο είναι ότι προς το παρόν όλα μπαίνουν σε «χειμερία νάρκη».
*Τέως Προέδρου Βουλής των Αντιπροσώπων