Γράφει ο Σχολαστικός
Υπάρχει περίπτωση να προχωρήσει η Άννα Διαμαντοπούλου σε συνεργασία με τη ΝΔ; Η απλώς νεοδημοκράτες, σαν τον Παπαμιμίκο, εκμεταλλεύονται τη δήλωσή της ότι η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι ‘θετική εξέλιξη’, για να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι έξω από την πόρτα του ξεροσταλιάζουν πολιτικοί και από άλλους χώρους για να τους ανοίξει;
Δεν είναι λογικό να κάνει κανείς πρόβλεψη, αν και η ίδια -μετά την θετική αποτίμηση του Κυριάκου- θα μπορούσε να διαψεύσει τις θεωρίες ότι μπορεί να συνεργαστεί μαζί του. Αλλά έχει καιρό να το κάνει.
Στη δημοκρατική παράταξη σταδιοδρόμησε η κοπέλα γιατί να θέλει να την στέλνουν στη Δεξιά; Αυτή η φημολογία γύρω από το πρόσωπό της που προσπαθεί να δημιουργήσει η προπαγάνδα της ΝΔ είναι κακό παράδειγμα για την παράταξη στην οποία έκανε καριέρα. Και κακό υπόδειγμα στα μάτια της κοινωνίας. Οι πολιτικοί δεν είναι ποδοσφαιριστές για να παίρνουν μεταγραφές.
Η περίπτωση της Άννας Διαμαντόπουλου είναι ιδιαίτερη και τροχιοδεικτική. Όχι μόνο γιατί είναι προβεβλημένη πολιτικός. Αλλά και γιατί ό,τι έγινε στην πολιτική- και στη ζωή της θα μπορούσε να πει κανείς- το οφείλει στο ΠΑΣΟΚ και σε τρεις διαφορετικούς πρωθυπουργούς του που την ανέδειξαν. Μόλις στα 25 της η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου τη διόρισε νομάρχη και ακολούθως ο Γιώργος Παπανδρέου γενική γραμματέα. Η κυβέρνηση Σημίτη την έκανε επίτροπο και η κυβέρνηση του άλλου Παπανδρέου υπουργό.
Μέχρι το 2012 που έμεινε έξω από τη Βουλή, θα μπορούσε να πει κανείς ότι η πολιτική ήταν η αποκλειστική της απασχόληση και συνεπώς ζούσε από τις αποδοχές της που της απέφεραν τα πολιτικά αξιώματα που πήρε ως στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Είναι απολύτως ταυτισμένη μαζί του- άσχετα αν με τον Βενιζέλο δε κατάφερε να συνυπάρξει. Και η αλήθεια είναι ότι η ίδια αξιοποίησε αυτά τα αξιώματα για να εξελιχτεί πολιτικά και προσωπικά, ενώ άλλοι έμειναν κολλημένοι.
Με τέτοιο βιογραφικό είναι σαν να φτύνεις το ΠΑΣΟΚ στο σύνολο του. Την ιστορία του και την ιστορία σου, τους ανθρώπους που σε ψήφισαν κατά καιρούς και σε τίμησαν συνεργαζόμενοι μαζί σου. Τίθεται ένα θέμα ηθικής όταν προσχωρείς στον ιστορικό αντίπαλο του – πρώην έστω- κόμματός σου, ειδικά όταν αυτό προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του από το στραπάτσο για το οποίο έχεις κι εσύ ευθύνη. Η μοίρα επιφυλάσσει κακό τέλος για όσους δεν τα λαμβάνουν υπόψη τους αυτά.
Και να ήθελε να πάει στη ΝΔ η Άννα δεν δικαιούται να το κάνει. Ειδικά όταν κάποια στιγμή ήθελε να γίνει και αρχηγός του ΠΑΣΟΚ. Όπως δεν δικαιούνται και όσοι έχουν ευεργετηθεί από κάθε άποψη με τη συμμετοχή τους στην πολιτική δια του ΠΑΣΟΚ.
Όσο αξιόλογος και αν είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα ήταν καθόλου κολακευτικό για τη Διαμαντόπουλου να συρθεί στο κόμμα του, ειδικά αυτή την περίοδο. Γιατί να ακυρώσει τη διαδρομή της; Γιατί να δώσει το κακό παράδειγμα στη δημοκρατική παράταξη που την ανέδειξε; Ό,τι είναι και ό,τι έγινε σχετίζεται αποκλειστικά με το ΠΑΣΟΚ- όλων των αποχρώσεων.
Σε τελευταία ανάλυση προφανώς δεν θα ήθελε να μπει σε ένα κλαμπ που έχει από ακροδεξιούς μέχρι βασιλόφρονες. Να συνυπάρχει με όσους ξήλωσαν ό,τι άφησε στο υπουργείο Παιδείας. Θα ήταν παράλογο και αυτοκαταστροφικό.
Πως θα χειριστεί τo ότι προσπαθούν να τη χρησιμοποιήσουν, για να πουν ‘σας πήραμε, σας πήραμε φλουρί κωνσταντινάτο’, είναι άλλη υπόθεση.
