Ηθοποιοί της γραφής….

Του Παύλου Αλέπη

Ναι, για δημοσιογράφους λέμε. Σε σύγχρονα έργα με φόντο την καθ’ ημάς Πολιτική. Πάει κι αυτός ο κανόνας που έλεγε πως ο δημοσιογράφος ποτέ δεν είναι ο ίδιος το θέμα, αλλά δουλειά του είναι, να περιγράφει τα συμβάντα. Αυτά που ξέραμε τα ξεχνάμε. Με το καλό ή με Τώρα αρπάζουν ρόλους, γίνονται μοχλοί και πρόσωπα της επικαιρότητας. Νέα ήθη. Στην διάθεση του αφεντικού, στους σκοπούς και τους στόχους του Μεγάλου Σκηνοθέτη.

Απανωτά τα παραδείγματα στο διαρρεύσαν Πασχαλινό και Πρωτομαγιάτικο διάστημα. Παπαχελάς Αλέξης, Κουρτάκης Ιωάννης, Πιπιλή Φωτεινή, Μαλέλης Σταμάτης και η ενζενί Φλέσσα Βίκυ…

ΠΙΠΙΛΗ: Η Φωτεινή, φίλη χρόνια, καλή δημοσιογράφος κατά το παρελθόν, διάλεξε από καιρό την Πολιτική και έκανε πράγματα ώσπου να βαρεθεί και να την βαρεθούν. Το σαράκι όμως δούλευε, ως φαίνεται και τρώγε -τρώγε, την ξανακούρδισε. Να σου πάλι υποψήφια. Το σκέφτηκε,το οργάνωσε,τις έφυγαν από το έρκος των οδόντων, εν πάση περιπτώσει, οι δηλώσεις… Και να το σούσουρο… Γιατί είναι και ήταν πάντα αθυρόστομη, της αρέσει και το προκλητικό και το αμόλησε τηλεοπτικά για τον τωρινό αρχηγό της. – Ναι μωρέ ,άχρηστος ….αλλά ξέρει καλά τα Αγγλικά.

Η χαρά των μίντια ξεχύθηκε. Μαζεύεται τώρα αυτό; Το πιάσανε οι απανταχού πλακατζήδες και περάσαμε όμορφα τούτη την βραδιά.. Αλληλούια. Αυτή είναι η πιο ανώδυνη περίπτωση δημοσιότητας, (ιδίως μπρος στις γκάφες του ίδιου του Κυριάκου). Χαιρετίσματα λοιπόν και εγώ θα της έγραφα πως χρόνια έχει ασχοληθεί με τις γάτες, την έφαγαν τώρα, τα σκυλιά…

Πάμε όμως στα σοβαρά:

ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ: Εδώ το πράγμα σοβαρεύει. Γιατί οι συμβολισμοί συνιστούν παρέμβαση πολιτική, με οργάνωση και βάθος. Τυχαίο; Δεν νομίζω. Το Μάτι έβγαλε μάτι. Ο διευθυντής της Καθημερινής του Αλαφούζου, είναι σαφώς πολύ καλός στην δουλειά του. Ούτε που τον αγγίζουν αστειάκια τύπου “Συνεργάζεται με την Σια” (Κοσιώνη). Θυμάσθε που έσκασαν στο κτίριο του Φαλήρου οι βόμβες και όλοι έγραφαν και έλεγαν για το ΣΚΑΙ, κανένας για την Καθημερινή. Ένδειξη αναγνώρισης; Πες το και έτσι. Το πράγμα θόλωσε και ο Παπαχελάς εκτέθηκε με ένα σπάνιο λάθος, που όλοι κατάλαβαν πως δεν μπορεί νάναι λάθος… Το θάψιμο δηλαδή, την αποσιώπηση της είδησης για τον παιδεραστή Γεωργιάδη…Ο Παπαχελάς εκτέθηκε. Η Καθημερινή πολλαπλάσια. (Ο Αλαφούζος προστατεύθηκε).

Όμως τώρα με την εκπομπή για το Μάτι και την κρατική ολιγωρία, ο διευθυντής το δούλεψε και τα κατάφερε με αριστοκρατικό δημοσιογραφικό τρόπο. Την πόνεσε την Κυβέρνηση Τσίπρα. Αλαφούζος και Μαρινάκης πρέπει να το γλέντησαν. Προσφορά μεγάλη… Δεν ήταν το τάιμινγκ, που λένε ανοήτως, επειδή ξεκίνησε η προεκλογική περίοδος. Ήταν και είναι κάτι βαθύτερο. Και προσέξτε το: Ήρθε μια δημοσιογραφική σοβαρή έρευνα,να ξεγυμνώσει την επικοινωνιακή ανικανότητα. Το τότε επιχειρησιακά άστα να πάνε. Το …από τότε επικοινωνιακό όμως; Πώς τα διαχειρίζονται;;. Για γενικεύστε το τώρα το επικοινωνιακά για να καταλάβετε το πόσο λευκή φάνηκε η σελίδα.. Κι αυτό δεν έβαλε σε σκέψεις…

Ας είμαστε όμως δίκαιοι, γράφτηκε με επιτυχία η …παράγραφος για τις τηλεοπτικές άδειες, καθώς και το απενδυτικό κατέβασμα των εσωρούχων των Ψυχάρη Μπόμπολα… Φτάνει όμως; Οι άλλες παράγραφοι τι απέγιναν; Έχει να επιδειχθεί έκτοτε κάτι; Η εικόνα των ΜΜΕ ρυθμίστηκε;

Όμως στο μεταξύ, η επικοινωνιακή ομάδα των επιχειρηματιών-τραυματισμένων καρχαριών δουλεύει και έναντι της κυβερνητικής ομολόγου της, περιπατεί, ενώ η άλλη ασθμαίνει… Θυμίζω δε πως το προνομιακό πεδίο, όπου κρίνονται οι εκάστοτε κυβερνήσεις, είναι η ΕΡΤ. Και σταματώ εδώ για να μην ξεφύγω από το θέμα, αν και συνδέονται..(Ίσως άλλη φορά).

ΚΟΥΡΤΑΚΗΣ:  Η επικαιρότητα τον και την φλερτάρει κατά βούληση. Είναι αλήθεια πως προτιμά το παρασκήνιο. Ίσως γιατί ξέρει πως εμφανιζόμενος θα αρχίσουν οι ερωτήσεις. Πόθεν έσχες, παλικάρι μου; Τι να πει πως από τον Αθήνα 984 -και το ρεπορτάζ ΝΔ, που δεν είχαν δει και πολλοί το μονόστηλο του ή τις φοβέρες εκπομπές του- τον εκτόξευσε εν μια νυκτί ο Μαρινάκης να λύνει να δένει και νάναι και ιμάντας εντολών και εκδότης μυστήριο που λύθηκε καταπληκτικά χαλαρά με κόλπο γκρόσο. Ωι σύντεκνε, τζακ ποτ που σου έλαχε…

Γράφει η ΕΦ. ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ πως αγόρασε πρόσφατα την εκτυπωτική μηχανή της μακαρίτισσας Ελευθεροτυπίας για 570.000 ευρώ και την πούλησε στο …αφεντικό του, ναι τον Μαρινάκη, για 1.500.000 ευρώ. Δεν τον έπιασε και κότσο, αλλά ένα μυριάκι μπήκε στην λουτρό και βγήκε με κουστούμι Βαλεντίνο επίμετρο… Ποια επιτροπή της Βουλής και ποια προστασίας ανταγωνισμού και αρχής και τέλους να τρέξει στο κατόπιν.

Πρόσφατα διάβαζα πάλι στην ίδια εφημερίδα-φυσικά πού αλλού;- πως μάσησε αφού διέσυρε πρώτα και τον γιο του Γιάννη Βαρβιτσιώτη από τον πρωινό καφέ της Πειραιώς. Φαίνεται πως το…πολιτικό ρόφημα ήθελε μόνον μια γραμμή και κανόνα ζικ ζακ. (Θα τα βρουν -λέει- όλα αυτά μπροστά τους. Ναι αλλά θα τα έχουν αφήσει και..πίσω τους). Προς το παρόν, η Παλινόρθωση είναι στόχος μοναδικός. Μοντέλο λοιπόν εποχής ο εκδότης, επιτυχημένος, μοντέλο για να σκάνε οι πέριξ του εφοπλιστή συνεργαζόμενοι αστέρες. Θα ρθει και η στιγμή μας… Ας μείνουμε παραγωγικοί….. Θάρθει άσπρη μέρα και για μας…

Βλέπουν όμως και οι νεαροί δημοσιογράφοι και ακούνε παράλληλα και θεωρίες του τι είναι νόμιμο, τι ηθικό,τι δεοντολογικό -τέτοια ωραία, γραφικά γι’ αυτούς σίγουρα, που κονιορτοποιεί (αν γνωρίζουν την λέξη) η πράξη των…ηγεσιών. Τέλος λοιπόν και όποιος κατάλαβε, έχει καλώς…

ΦΛΕΣΣΑ:  Πάμε τώρα στα ελαφρά. Στην σοβαροφανή -μέχρι χθες εκπομπάρχισα της ΕΡΤ-που θέλει κι αυτή να εκμεταλλευτεί με υποψηφιότητα την δύναμη του γυαλιού… Υποψήφια Ευρωβουλευτής. Μάλιστα. Βγήκε λοιπόν στον ρόλο,στο μεϊντάνι, με δηλώσεις στον τύπο. Πράβντα του Σύριζα, είπε, είναι η ΕΡΤ. Άργησε η συντρόφισσα τόσο πολύ άραγε να καταλάβει γιατί πολλά βράδια περάσαν στα Άκρα του προγράμματος της νυχτιάς. Αλλά εν τάξει, τα τσιτάτα γιατί χρειάζονται; Και μάλιστα κατά συρροή;

Κι εμείς- τότε -στο γυμνάσιο, είχαμε παρατηρήσει πως σταματούσαν και σε κοίταγαν όλοι  όταν αποστήθιζες λόγια μεγάλων ανδρών και τα ξεφούρνιζες. Να τα απέδιδε και στους δημιουργούς καλά θάταν δεν θα παραμόνευαν πάλι οι πλακατζήδες του διαδικτύου, ούτε οι…πνευματικοί κληρονόμοι του Γκάντι.. Έχει σημασία η αναθεματισμένη υπογραφή. Δεν είχε ακούσει το γνωστό, δεν έχει σημασία τι λέει, αλλά ποιος το λέει….

Άντε τώρα ο ψηφοφόρος να υπολογίσει και την δυσκολία των… μεταφραστών στο Στρασβούργο και στις Βρυξέλλες… Αλλά δεν φταίει η καημένη εξομολογήτρια επιστημόνων. Η Μαρία Σπυράκη την πήρε στο λαιμό της. Σου λέει Ευρωβουλευτίνα έγινε αυτή με το μαξιλάρι της, με τις μεταφορές NON PAPERS που το βάφτιζαν (και το βαφτίζουν έκτοτε..) πολιτικό ρεπορτάζ, εγώ θα υστερήσω που ξέρω και τον Γκάντι;;;

ΜΑΛΕΛΗΣ: Ας μείνουμε στα τσιτάτα και ας πάμε σ’ αυτό που έχει πει ο ίδιος ο άνδρας και που φυσικά τον χαρακτηρίζει. Η ειδησεογραφία πρέπει να παρουσιάζεται στην τηλεόραση σαν μια σύνθεση από ιστορίες που οι δημοσιογράφοι αφηγούνται σαν παραμύθι “…

Η ιδιωτική TV, λοιπόν, το πίστεψε αυτό το παραμύθι και δώστου μπάτσο να γυρίσει, παραμύθι ν’ αρχινίσει, τουμπάρανε τα πράγματα και χάθηκε ο μπούσουλας.(Μείνανε όμως οι διαφημίσεις και οι εισπράξεις.) Ο Μιθριδατισμός του δημοσιογραφικού κόσμου το έφαγε το φρούτο και μείναν με το κουκούτσι στο χέρι όλοι όσοι είχαν μάθει τον πραγματικό κανόνα που ακύρωσε ο Μαλέλης. Πως δηλαδή η είδηση είναι ιερή και το σχόλιο ελεύθερο..

Ποια όμως ιερότητα στην είδηση όταν κατά την μαλέλια εκδοχή αυτή η δόλια είδηση, αποκρύβεταιτροποποιείται και στην καλύτερη των περιπτώσεων, αναμειγνύεται με το σχόλιοΠροέχει η ανάγκη της…αφήγησης και της εικονογράφησης της, για να βγει ο καημένος ο παρουσιαστής και να τα πει θέλει δεν θέλει με το ακουστικό στο αυτί…

Μιλάει το κοντρόλ και η σκηνοθεσία. Δεν έχει μα και μου. Στεναχώρια μας μεγάλη αν δεν μπορεί ο τηλεθεατής να ξεχωρίσει …Το έργο να κόβει εισιτήρια. Και θόρυβος να γίνεται. Έτσι παίζεται πάντα η ιδιωτική τηλεόραση και έτσι ατυχώς-μην πω βλακωδώς- την μιμείται και η Δημόσια…

Τι δεν τις θυμόσαστε τις μεγάλες τηλε-επιτυχίεςΕκείνη με την υπόθεση Σορίν Ματέι και  τον θάνατο σε ζωντανή μετάδοση της άτυχης Αμαλίας Γκινάκη; Εκείνον τον ματωμένο διοικητή απ την έκρηξη, που ήταν εκεί να πάρει… μέτρα ασφαλείας; Δεν θυμόσαστε τις σκαμπρόζικες λεπτομέρειες από τον Εισαγγελέα και την Τζένη(Χειλουδακη) την ωραία;; Ούτε το διάστημα που περάσαμε με την τουρλωμένη αφηγηματική δεινότητα της Πετρούλας με τον Καιρό και τις τόσες παραθυρένιες αφηγήσεις;; Την Μάνα ρέηβερ;; Ε, τώρα έκλεισαν αυτές οι δραματικο-κωμικές σαιζόν και το αφήγημα μεταφέρθηκε στην Πολιτική. Νέο έργο, νέες διηγήσεις. Άλλες απαιτήσεις… Το αφήγημα περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου, κατά τον Μαλέλη έκλεισε σύντομα κατόπιν παρακλήσεως της αρχηγού (!) Φ. Γεννηματά. Εκπρόσωπος Τύπου του Κινάλ στο εκφρασθέν όνειρο να δει Πρωθυπουργό την Φώφη. 

Προσφάτως το αφήγημα εμπλουτίσθηκε με την ανάληψη καθοδήγησης του εν αναμονή αδείας καναλιού-διαδικτύου του Βαγγέλη Μαρινάκη,του άρχοντα των δακτυλιδιών δηλαδή. Το πώς θα συνδυαστούν αυτά σας νοιάζει;; Ο Κάρλο Γκολντόνι με το… Υπηρέτης δυο αφεντάδων το χει περιγράψει συνθετικά το αφήγημα. Τώρα τι θα κάνει το ΚΙΝΑΛ θα το δούμε οσονούπω. Ας τα λύσουν μόνοι τους τα γριφώδη, πριν περιπέσουν στην κατάθλιψη.

Και η δόλια η Δημοσιογραφία; Θα ρωτήσετε ευλόγως. Είναι ανίκανη για κάθε πρωτοβουλία. Έχει αποτρελαθεί από το πολύχρωμοπολυεπίπεδο παραμύθι όπου σταθεί και  όπου κοιτάξει. Με τόσους λαμπερούς πρωταγωνιστές, τόσους ρόλους και παραλλαγές στο θέατρο του παραλόγου... Το ίδιο και οι θεατές.

Άσε τους προκατειλημμένους θεατρικούς κριτικούς που κι αυτοί τα χουν παίξει -που λέει και η νεολαία– οπόταν χαιρέτα μου το θέατροχαιρέτα μου και την παράσταση. Το βράδυ των εκλογών, θα δούμε πάντως πρεμιέρα νέου έργου, με νέα διανομή ρόλων, από παλαιούς και νέους πρωταγωνιστές σε νέους αναβαθμισμένους ρόλους, που διεκδικούν με τις οντισιόν του σήμερα. Αυλαία.