Του Ιωάννη Δαμίγου
Αίφνης ανακαλύψαμε την φρίκη της χιτζάμπ στο Ιράν, με αφορμή την δολοφονία του είκοσι τριών χρόνων κοριτσιού, που δεν την φορούσε σωστά, καθώς κάποιες τρίχες από τα μαλάκια της ήταν ορατές, άρα προκλητικές για τα αθώα άμοιρα υπάκουα στο ένστικτο έλξης αρσενικά. Άλλες οι επιταγές του θεού για τα θηλυκά αντικείμενα και άλλες για τους αφέντες άνδρες.
Εκεί χιτζάμπ ακόμα, εδώ τσεμπέρι πριν λίγες δεκαετίες, με τον άνδρα καβάλα στο γαϊδούρι και την γυναίκα φορτωμένη με τα πόδια από πίσω να ακολουθεί ε; Κτήμα η γυναίκα εκεί, κτήμα ακόμα και εδώ, χωρίς χιτζάμπ, αλλά το ίδιο φοβισμένη και υπάκουη, με την αυτή κακοποίηση. Αίτημα και ζητούμενη εξακολουθεί η ισότητα στην “πολιτισμένη” δυτικών προδιαγραφών χώρας μας.
Αυτομαστιγώνονται με φανατική θρησκευτική κατάνυξη αυτοί, έρπουμε με πληγιασμένα γόνατα σε τάμα εμείς στην “χάρη” της. Τις σκοτώνουν για ασήμαντη αφορμή εκεί, εμείς για λόγους τιμής και “ιδιοκτησίας” εδώ. Πιστοί όμως και εκεί αλλά και εδώ, όλα κιόλα! Η διαφορά μας είναι αυτή της “έξυπνης” χιτζάμπ, της δυτικής εφαρμογής, της αόρατης αλλά και πιο πρακτικής. Η unisex χιτζάμπ! Η χιτζάμπ της …. σκέψης! Που η δουλεμένη χρόνια επιτήδεια εφαρμογή της περιορίζει την ελευθερία της νόησης και των παρελκόμενων απαιτήσεων, σε αέναο μονόδρομο του “πρέπει” της παραγωγής, έναντι πινακίου φακής και των διαταγών του ευαγγελίου της υποταγής στον φόβο του “άγιος ο θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος, ελέησον ημάς”.
Η χιτζάμπ που επιτρέπει μόνο το πλάνο αντίκρισμα της ύλης και το ατέρμονο κυνήγι της αυτοσκοπό, κρύβοντας την μοναδική υπέροχη θέα της ομορφιάς της ζωής. Την απαγορευμένη γεύση του καρπού της χαράς της. Οι παλαιές θρησκείες που εντέχνως διατηρούνται ισχυρές από την μια και οι σύγχρονες, αυτές των “αγορών” από την άλλη, σε αγαστή συνεργασία, μας παρέχουν καθημερινά την χειροπιαστή κόλαση, με υποσχόμενες προεκλογικές παροχές παραδείσου.
Με την “έξυπνη” χιτζάμπ, μόνιμα στο μυαλό μας, τον φόβο σκιά μας και τον τρόμο προοπτική, μόλις και διακρίνουμε την μοναδική και καταδικασμένη “επιλογή” μας. Αυτή της επαναλαμβανόμενα αθετούμενης υπόσχεσης.
Αντίο Κεμάλ.