Η αγωνία ενός δημοκράτη και οι εκλογές στο Κίνημα Αλλαγής

Του Γιάννη Σγουρού

Καθώς οι εκλογές στο Κίνημα Αλλαγής πλησιάζουν η αγωνία του μέσου δημοκράτη μεγαλώνει για το μέλλον του, αφού το θέμα δεν είναι ποιος θα είναι ο αρχηγός, αλλά οι θέσεις του, η στρατηγική του, η ίδια η ταυτότητα του.

Το θέμα δεν είναι αν το ΚΙΝΑΛ θα διπλασιάσει τα ποσοστά του. Δεν ενδιαφέρει αυτό τον κόσμο. Το θέμα δεν είναι η κυβέρνηση, αλλά το όραμά του, οι αξίες του, η πολιτική του.

Πολιτική έκανε ο Ανδρέας Παπανδρέου από το 1974 ως το 1981 όταν δεν ήταν στην κυβέρνηση. Αλλά σήμερα φαίνεται πως ενδιαφέρει η συμμετοχή στην κυβέρνηση και πώς θα μοιραστούν οι καρέκλες.

Η μαγική λέξη σε επίπεδο ιδεολογίας είναι η λέξη σοσιαλδημοκρατία. Μόνο που ο Ανδρέας δεν ήταν σοσιαλδημοκράτης, αλλά σοσιαλιστής. “Με την σοσιαλδημοκρατία” έλεγε, “έχουμε κάτι κοινό: τα πέντε πρώτα γράμματα”!

Τα πρώτα χρόνια δεν συμμετείχε καν στην Σοσιαλιστική Διεθνή και επέμενε σε μια αντιδεξιά πολιτική, ώσπου ήρθε ο Σημίτης να δώσει θέση και τόπο στην σοσιαλδημοκρατία -να αποιδεολογοκοποιήσει ένα κίνημα που μοιραία έφτασε στο σημείο να συγκυβερνήσει με την Δεξιά- πράγμα που σήμανε και το τέλος του ως κόμμα με καταβολές στους αγώνες του Λαού, την Εθνική Αντίσταση, το 114, το Πολυτεχνείο.

Η σοσιαλδημοκρατία όμως αφορά κοινωνίες με μεγάλη ανάπτυξη, όπου μπορείς να επιβάλεις φορολογία στα υψηλά εισοδήματα και να επιχειρήσεις ανακατανομή του πλούτου. Δεν αφορά οικονομίες που βρίσκονται σε κακό χάλι και βρίσκονται σε καθεστώς οικονομικής εξάρτησης και υποτέλειας.

Το αφορολόγητο για δωρεές και εισοδήματα μέχρι και 800.000 ευρώ, η μείωση του φόρου των μερισμάτων δεν αφορά αναδιανομή του πλούτου, αλλά αύξηση της ανισότητας. Η ανάπτυξη που υπόσχεται η Κυβέρνηση της Ν.Δ. δεν αφορά επενδύσεις, αλλά εξαγορές επιχειρήσεων και γης από ξένα συμφέροντα. “Οι πλούσιοι θα γίνουν, πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι” όπως έλεγε ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Γι΄’ αυτό τι έχουν να πούνε οι κ.κ. υποψήφιοι – πέρα από το ό,τι θα διπλασιάσουν ως δια μαγείας τα ποσοστά του κόμματος ως …μάγκες;

Aς αφήσουμε τα παραμύθια, κύριοι. Για το θέμα αυτό θα αποφασίσει ο λαός με όσα λέτε και όσα κάνετε.

Το θέμα του Κινήματος Αλλαγής δεν είναι η αρχηγία, αλλά οι πολιτικές του θέσεις, η σχέση του με την κοινωνία και η υπεράσπιση των οραμάτων -που η εξάρτησή του από ντόπια και ξένα συμφέροντα, έβαλε στο περιθώριο με αποτέλεσμα να μας γυρίσει την πλάτη ο Λαός.

Για μας που ερχόμαστε από εποχές που η δημοκρατία στη χώρα μας δεν υπήρχε, ο εκφυλισμός ενός κινήματος που αποτέλεσε την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον ήταν μια μεγάλη απογοήτευση.

Η μνήμη, η υπεράσπιση των αξιών του και η συνέχεια των αγώνων του με νέες ιδέες κι όχι μπαγιάτικη σοσιαλδημοκρατία σε ένα αγώνα για την κατάληψη της αρχηγίας και υπουργικές θέσεις είναι το θέμα των εκλογών -όπου διακυβεύεται το μέλλον ενός κινήματος που έχει μεγάλο παρελθόν και οφείλει να έχει και μέλλον.

Ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του. Ο αγώνας όμως για την ιδεολογία και τις αξίες του, αρχίζει την επόμενη μέρα.