Η ακροδεξιά στον … δρόμο!

Του Ιωάννη Δαμίγου

 

Θα ζήσουμε και άλλα πρωτόγνωρα για αδαείς φαινόμενα τόσο στο σήμερα, όσο και στο άγριο άμεσο μέλλον! Η ακροδεξιά βγήκε στους …  δρόμους της Πράγας, μαζί με άλλους διάφορους διαδηλωτές, που με συνθήματα εναντιώθηκαν στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, στον πρωθυπουργό Φιάλα, στην Πράσινη Συμφωνία για την Ευρώπη και της απόρριψης της Ρωσίας από την κυβέρνηση. Υπερασπιζόμενη ευκαιριακά και επιτήδεια, τα συμφέροντα της χώρας της!

Αναλαμβάνοντας πρωτοβουλία τιμητών και υπερασπιστών εθνικών δικαιωμάτων, που άντε να αρνηθεί ο φτωχός και αδύναμος “ορφανός” πολίτης, πορεία σύμπλευσης, βρίσκοντας αποκούμπι! Σίγουρη αποδέκτης οπαδών ανάγκης, η ακροδεξιά, με απλή επίκαιρη εφαρμογή προσοδοφόρας πολιτικής, κατακτά πόλεις και χώρες.

Εν όσο οι δεξιοί δημοκράτες και σοσιαλιστές, κεντρώοι και αριστεροί, παραμένουν ανεχτικοί και γητεμένοι, πιστοί στις καταστροφικές αποφάσεις, μιας κάποιας Ούρσουλας φον ντερ Λάιεν! Αφού όλοι αυτοί επιμένουν συμφεροντολογικά άπραγοι, προσφέρουν πολιτικό χώρο ανασύνταξης στην ακροδεξιά, απανταχού! Υποβοηθούμενη από “δημοκράτες” Ευρωπαίους ηγέτες με σκληρή δεξιά εφαρμοζόμενη πολιτική, να εξαναγκάζουν τους πολίτες τους σε σκόπιμη ακροδεξιά πορεία! Μη αντιλαμβανόμενοι τάχα, το τραγικό και σκόπιμο “λάθος”, που προστάζουν οι εταιρικές εργοδοσίες τους να παράγουν.

Σε ένα μοιραίο για τους πολλούς νέο μοίρασμα του κόσμου, διεκδικώντας όσο γίνεται και μεγαλύτερο μερίδιο νομής πλούτου, υποδουλωμένοι στον θεό υλικής θρησκείας της απληστίας. Ο Γ’ παγκόσμιος πόλεμος, δεν θα διεξαχθεί με πέτρες, μα με κρύο, πείνα, φτώχια και αρρώστιες! Με τους ίδιους θύτες και με τα ίδια θύματα, σε φριχτή επανάληψη έργου απάνθρωπων. Το αποτυχημένο οικονομικό μοντέλο δεν επιδέχεται αλλαγών, καθώς αυτό που χρειάζεται είναι ένα φρέσκο πλαίσιο ανανέωσης πελατών!

Ο κόσμος δεν άλλαξε ούτε από τον Α’ μα ούτε από τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, ασφαλώς δεν θα αλλάξει και τώρα. Οι προδιαγραφές του σημερινού ανθρώπου υστερούν κατά πολύ για κάποια αλλαγή. Πάντα την κατάλληλη στιγμή θα χρησιμοποιείται από τις “αγορές” αυτό το κατασκευασμένο εργαλείο της ακροδεξιάς, περιεκτικότητας αμάθειας και μίσους μόνο, καθώς στερείται οποιασδήποτε μορφής ιδανικών, ενάντια του αγαθού της  ζωής. Όποτε η ακροδεξιά βγαίνει στον δρόμο, η ανθρωπότητα δειλά και μοιραία υποχωρεί ατάκτως, σε στρατόπεδα εξανδραποδισμού. Η ακούσια επιλογή των απαίδευτων, των πολλών, των ανεύθυνων και ανόητων.