Η Ελλάδα του 2021 μέσα από τα δικά μου μάτια

Της Δώρας Χλέτσου 

Αγαπητέ αναγνώστη, 

Αν ζεις στην Ελλάδα του 2021. Τότε:

Αν είσαι κορίτσι, μη φοράς κοντό φόρεμα, γιατί δείχνεις τα πόδια σου και προκαλείς. 

Αν είσαι αγόρι και δεν έχεις προχωρήσει σε ολοκληρωμένη σεξουαλική επαφή μέχρι και τα 18 σου έτη και «μα καλά, ακόμα να το κάνεις κοτζάμ παλικάρι 18 ετών;», ντροπιάζεις το ανδρικό φύλο.

Αν είσαι κορίτσι και δεν έχεις ολοκληρώσει σεξουαλικά ακόμη, πώς τολμάς; Όταν όλες σου οι φίλες έχουν ήδη προχωρήσει, εσύ είσαι αυτή που έχεις μείνει πίσω. 

Αν είσαι αγόρι και κλαίγεσαι για τον στρατό, χαλάρωσε. Εμείς οι γυναίκες έχουμε ολόκληρη περίοδο και εγκυμοσύνη να τραβήξουμε. Δεν έχεις κανένα δικαίωμα να γκρινιάζεις για μια εμπειρία που πιθανότατα να είναι ανιαρή και δυσάρεστη για εσένα.

Αν είσαι κορίτσι, μη φλυαρείς, γιατί γίνεσαι κουραστική και πρέπει, για να σκάσεις επιτέλους, κάποιος να σου δώσει κανα χαστούκι να «στρώσεις» και να σταματήσεις να τον ενοχλείς με τα ανούσια λόγια σου.

Αν είσαι αγόρι, μη διανοηθείς να κλάψεις. Φαίνεσαι απλά τόσο αδύναμος όταν κλαις και δε ταιριάζει καν στην ανδρική σου φύση.

Αν είσαι κορίτσι, να ξέρεις απλά ότι το διχτυωτό μαύρο καλσόν είναι για τις ιερόδουλες. 

Αν είσαι αγόρι και θέλεις να είσαι γλυκός και μέσα στα μέλια με την κοπέλα σου, μην το κάνεις. Οι άνδρες είναι πάντοτε οι σκληροί και άγριοι των περιστάσεων. 

Αν είσαι κορίτσι και φίλησες ένα αγόρι στο στόμα στα 16 σου έτη, είσαι ντροπή για την οικογένειά σου, γιατί τα κορίτσια μετά τα 18 μπορούν να κάνουν τέτοιου είδους «απαγορευμένα» πράγματα.

Αν είσαι αγόρι και ήρθες για πρώτη φορά σε σεξουαλική επαφή χωρίς προφύλαξη στα 14 έτη σου με το κορίτσι σου, δέχεσαι τις επευφημίες εκείνου του θείου σου που στα οικογενειακά τραπέζια σε ρωτούσε από μικρό μονάχα αν «Παίζει κανα γκομενάκι;» και ποτέ δεν τον ενδιέφερε να ρωτήσει για τις φιλοδοξίες και τα όνειρά σου για το μέλλον. 

Αν είσαι κορίτσι και σου αρέσει να βάφεις τα μαλλιά σου ιδιαίτερα χρώματα και να έχεις έντονο μακιγιάζ, σίγουρα έχεις πολλές ανασφάλειες με τον εαυτό σου. 

Αν είσαι αγόρι και σου αρέσει το μπαλέτο, πρέπει να σε κοιτάξει ειδικός.

Αν είσαι κορίτσι και ντύνεσαι με φαρδιά φούτερ και φόρμες, θες να κρύψεις την κοιλιά σου και τα μπούτια σου που μοιάζουν με ρολό κοτόπουλο. 

Αν είσαι αγόρι και θες να υπενθυμίζεις τη στήριξη και την αγάπη στους φίλους σου, μάλλον «γέρνεις».

Αν είσαι κορίτσι και έχεις πάνω από 8.000 ακόλουθους στο Instagram, αυτομάτως θεωρείσαι αναξιόπιστη κοπέλα για ένα αγόρι.

Αν είσαι αγόρι και έχεις μέχρι 300 followers στο Instagram, αυτό αποτελεί αναντίρρητα αποδεικτικό της πιστότητάς σου. 

Αν είσαι κορίτσι και θέλεις να δώσεις ένα φιλί στο αγόρι σου όσο πίνετε καφέ κρατώντας ο ένας τον άλλον χέρι – χέρι, μπορείς. Είναι ευχάριστο το θέαμα του να βλέπεις ερωτευμένα νέα παιδιά.

Αν είσαι αγόρι και θέλεις να φιλήσεις το κορίτσι σου σε ένα ανάλογο πλαίσιο, ισχύει το ίδιο.

Αν είσαι κορίτσι και θέλεις να φιλήσεις την κοπέλα σου, προκαλείς επίτηδες με τη συμπεριφορά σου τα βλέμματα τρίτων. Είναι τρομερά αηδιαστικό το να σαλιαρίζεις με μια κοπέλα μπροστά σε τόσο κόσμο, δε το καταλαβαίνεις;

Αν είσαι αγόρι και θέλεις να δώσεις ένα φιλί στο αγόρι σου σε μια αντίστοιχη περίπτωση, συμβαίνει το ίδιο πράγμα.

Αν είσαι κορίτσι και δεν μπορείς να βγεις από μια βίαιη και καταπιεστική σχέση, φταις καθαρά και μόνο εσύ. Σιγά το δύσκολο πράγμα στο να χωρίσεις τον άλλο, έλα τώρα!

Αν είσαι αγόρι και δέχεσαι ψυχολογική κακοποίηση απ’ την σύντροφό σου, δεν πειράζει καθόλου, γιατί σίγουρα θα βρεις έναν τρόπο να το αντιμετωπίσεις, «δεν είσαι δα και καμιά γυναικούλα»

Αν είσαι κορίτσι και μετά από χρόνια βρήκες εν τέλει το ψυχικό σθένος να καταγγείλεις τον βιαστή σου, μη το κάνεις, γιατί «μα καλά, τώρα το θυμήθηκες;»

Αν είσαι αγόρι και θέλεις να καταγγείλεις τον βιαστή σου, μας κοροϊδεύεις, έλα τώρα, ποιος βιάζει άντρες στις μέρες μας;

Αν είσαι κορίτσι και λες στους γονείς σου ότι τους αγαπάς, είσαι γλυκούλα και καθώς πρέπει. Τα κορίτσια έτσι πρέπει να είναι, ευαίσθητα και συναισθηματικά.

Αν είσαι αγόρι και πεις στη μαμά σου «σε αγαπάω» μάλλον είσαι βουτυρομπεμπές και μαμάκιας. 

Αν είσαι κορίτσι και ψάχνεις εργασία, να κοιτάς μόνο τις αγγελίες με τίτλο «Ζητείται εμφανίσιμη κοπέλα». Αν δεν βλέπεσαι, νομίζεις κιόλας ότι μπορείς να εργαστείς κάπου;

Αν είσαι αγόρι και σχεδιάζεις ρούχα, δεν φταίει που σ’ αρέσει το styling και η μόδα, απλά μάλλον είσαι γκέι και τόσο καιρό μας το κρύβεις.

Αν είσαι κορίτσι και έχεις πολλές εμπειρίες στη σεξουαλική σου ζωή, αυτομάτως είσαι εύκολη για όλους τους άνδρες.

Αν είσαι αγόρι και έχεις πολλές εμπειρίες στη σεξουαλική σου ζωή, συγχαρητήρια! Έτσι πρέπει να κάνουν, εξάλλου, οι άνδρες.

Αν είσαι κορίτσι και δεν έχεις διάθεση, επειδή έτυχε να έχεις μια κακή μέρα, τότε «Πώς κάνεις έτσι; Περίοδο έχεις πάλι;» 

Αν είσαι αγόρι και έχεις πια μεγαλώσει αλλά δεν έχεις παντρευτεί θεωρείσαι ένας εργένης άνδρας.

Αν είσαι κορίτσι, είσαι απλά άλλη μια γεροντοκόρη.

Αν είσαι αγόρι και βάφεις τα νύχια σου, ελπίζω να είναι αυτονόητο στο μυαλό σου το να μη διανοηθείς να βγεις έξω έτσι.

Αν είσαι κορίτσι και έχεις βαμμένα νύχια, είναι πολύ ωραία και καλοφτιαγμένα και να μου πεις τη νυχού σου να πάω και εγώ σε αυτή να τα φτιάξω.

Και όλα αυτά μονάχα για το φύλο.

Αν είσαι γόνος πλούσιας οικογένειας, μπορείς να γλιτώσεις τη φυλάκισή σου, απλά και μόνο επειδή οι γονείς σου έχουν αρκετά λεφτά, ώστε να καλύπτουν τις αρρωστημένες πράξεις σου.

Αν είσαι 15 χρόνο παιδί και δολοφονείσαι από αστυνομικό στα Εξάρχεια η μόνη ερώτηση στην οποία οφείλεις να απαντήσεις είναι «Τι δουλεία είχες στα Εξάρχεια μικρό παιδί;»

Αν είσαι Αλβανός και κρατάς όπλο, είναι πράγμα πολύ συνηθισμένο για να ακούσουμε στους τηλεοπτικούς δέκτες μας.

Αν είσαι γονιός σε καίει πιο πολύ να μιλήσεις στο παιδί σου για το πόσο λάθος είναι ένα γκέι φιλί που θα δει σε μια τηλεοπτική εκπομπή παρά για το φαινόμενο των γυναικοκτονιών που έχει πάρει τεράστια έκταση στη χώρα μας. 

«Τις γυναίκες δε τις χτυπάμε ούτε με τριαντάφυλλα». Εύχομαι ποτέ ξανά κανένα τριαντάφυλλο να μη φυτρώσει.

Αν είσαι ένα οχτάχρονο κορίτσι που πολτοποιήθηκε στην πόρτα ενός εργοστασίου στο Κερατσίνι, το μόνο που έχει σημασία είναι πως ήταν Ρομά. 

Αν είσαι οροθετικός δολοφονείσαι επί της οδού Γλάδστωνος στην κεντρική πλατεία Ομόνοιας, επειδή είσαι «πρεζάκι» και πας να κλέψεις το κοσμηματοπωλείο, οι τοξικολογικές εξετάσεις σου βγαίνουν βέβαια καθαρές και δεν υπάρχουν κλεμμένα αντικείμενα πάνω σου.

Αν είσαι άνδρας που ζεις στη Ρόδο και υποψιάζεσαι πως η σύντροφός σου επρόκειτο να σε χωρίσει, μπορείς φυσικά να την δολοφονήσεις με καραμπίνα και λίγο αργότερα να αυτοκτονήσεις λέγοντας πως «χωρίς την καλή σου δε μπορείς να ζεις».

Αν είσαι καλλιτέχνης που με τη μουσική σου περνάς αντιφασιστικά μηνύματα, έχει το δικαίωμα να σου στρίψει το μαχαίρι κάποιος που θέλει μια ανθρωπότητα γεμάτη μίσος και κάθε λογής διακρίσεις.

Αν είσαι φραγκάτος πιλότος που ζεις σε μεζονέτα στα Γλυκά Νερά μπορείς εύκολα να δολοφονήσεις τη γυναίκα σου και να κρεμάσεις με σχοινί στη σκάλα το σκυλί σου στην προσπάθειά σου να δημιουργήσεις ένα ψευδές σκηνικό ληστείας.

Αν είσαι 21 χρονη φοιτήτρια στη Ρόδο και ακολουθήσεις δύο άνδρες στο σπίτι τους, αλλά αρνηθείς την οποιαδήποτε σεξουαλική επαφή μαζί τους, εν τέλει βιάζεσαι ομαδικώς, χτυπιέσαι και πετιέσαι στη θάλασσα όπου εν τέλει και πνίγεσαι.

Αν είσαι 11 χρονος απ’ τη Γεωργία όπου δέχεσαι bullying το οποίο ενίοτε καταλήγει σε ξυλοδαρμό από τους συμμαθητές σου, εξαφανίζεσαι ένα κρύο απόγευμα του Φλεβάρη στην Εύβοια. Οι φταίχτες ομολογούν τον θανάσιμο τραυματισμό σου, οι συγγενείς τους όμως, έχουν εξαφανίσει το νεκρό σου σώμα και πλέον υπάρχει μια άμοιρη μάνα που δε μπόρεσε ποτέ να βρει το παιδί της.

Εάν είσαι 64χρονος διεμφυλικός άνδρας που απ’ τα 14 σου νιώθεις γυναίκα, πέφτεις θύμα τροχαίου με εγκατάλειψη. Ο δολοφόνος σου σε εγκαταλείπει και μερικά χιλιόμετρα αργότερα σταματά το όχημά του προσπαθώντας να βγάλει απ’ αυτό ό,τι απέμεινε από τα ρούχα σου. Έτσι, εσύ παραπάνω από 2 ώρες παραμένεις αβοήθητος στη μέση της λεωφόρου. «Νιώθω γυναίκα και το όνομά μου είναι Δημήτρης. Τι να πω; Δήμητρα; Δεν αλλάζει τίποτα. Το ρόδο, όπως και να το πεις, είναι ρόδο.»

Αν σπουδάζεις στα Γιάννενα και βρίσκεσαι αντιμέτωπος με συνεχές bullying από τους συμφοιτητές σου, εξαφανίζεσαι και ένα μήνα αργότερα σε βρίσκουν δολοφονημένο από πολλαπλές μαχαιριές. Οι «λεβέντες» συμφοιτητές σου απλώς έπαιζαν «αγορίστικα παιχνίδια» μαζί σου σε φιλικά πάντοτε πλαίσια  και «Εμείς δεν είμαστε ούτε τραμπούκοι ούτε φονιάδες».

Αν είσαι Πακιστανός μετανάστης που δουλεύεις για το μεροκάματο στη λαϊκή αγορά, σε δολοφονούν ναζιστές οπλισμένοι με πτυσσόμενα μαχαίρια ξημερώματα στα Πετράλωνα. 

Αν ακολουθήσεις μια κοπέλα μέχρι το σπίτι της με το μόριό σου έξω, στην ελληνική κοινωνία φαίνεται παράξενο, γιατί ήσουν εμφανίσιμος νέος που σπουδάζεις κιόλας. Γιατί ως γνωστών,  φυσικά, οι κακοποιητές κυκλοφορούν έξω με φωτεινές ενδείξεις «προς αποφυγήν».

Αν είσαι φοιτήτρια στη Θεσσαλονίκη πέφτεις απ’ τον 9ο όροφο της φοιτητικής εστίας του ΑΠΘ επειδή σε απειλούν ορισμένοι «άντρακλες» ότι θα δημοσιοποιήσουν βίντεο και φωτογραφίες που καταγράφουν προσωπικές ιδιαίτερες στιγμές σου.

Αν είσαι ακτιβιστής φοιτητής πέφτεις θύμα άγριου και αλύπητου ξυλοδαρμού από διμοιρία ΟΠΚΕ και ΜΑΤ. Πεθαίνεις αιφνίδια έναν μήνα αργότερα από οξύ πνευμονικό οίδημα. Ένα μήνα πριν φύγεις απ’ τη ζωή μια απ’ τις δημοσιεύσεις σου στο προσωπικό σου λογαριασμό στο Facebook ήταν η εξής: «2-3 μήνες αποθεραπεία και ποιός ξέρει πόσα χρόνια και αν θα βρω το δίκιο μου…Όμως… Χαμογέλα, ρε…Τι σου ζητάνε;». Ένα από τα χειρότερα πράγματα είναι η ειρωνεία της μοίρας.

Η βαθιά ριζωμένη έμφυλη στερεοτυπική αντίληψη, οι απόψεις περί ανδρικής παντοδυναμίας, όλα αυτά τα αηδιαστικά πατριαρχικά κατάλοιπα και η εκτεταμένη ανάγκη για διαφορετική ανατροφή των παιδιών, όπου τα κορίτσια πρέπει να εκπαιδεύονται στο να κλείνουν ερμητικά τις γροθιές τους στο δρόμο για το σπίτι και για όλα τα αγόρια που δεν έσταξε δάκρυ απ’ τα μάτια τους από φόβο ένδειξης αδυναμίας και πλήρους ανικανότητας ψυχής, για όλες αυτές τις σεξιστικές πεποιθήσεις που κρύβονται σε μουσικούς-είδωλα των μικρών παιδιών, εκεί όπου η γυναίκα παρουσιάζεται ως ένα αντικείμενο πόθου με μόνη ανταμοιβή την σεξουαλική πράξη και τα πλουσιοπάροχα δώρα και όπου η μόνη προβαλλόμενη πραγματικότητα είναι αυτή της διακίνησης ναρκωτικών και της κίβδηλης χλιδής, για όλα αυτά και για άλλα τόσα, δεν έχω την παραμικρή ιδέα τι κάνουν όλοι αυτοί ανάμεσά μας. Έχω, όμως, ιδέα τι κάνουμε εδώ εμείς οι υπόλοιποι. 

Για τον κάθε Αλέξη, Παύλο, Βαγγέλη, Ελένη, Γαρυφαλλιά, Καρολάιν, Άλεξ, Βασίλη, Γεωργία, Λίνα, Σαχζάτ, Δήμητρα…Για άλλους τόσους που δεν προβάλλονται στα τηλεοπτικά πάνελ, στο διαδίκτυο ή στο ραδιόφωνο και για όλους αυτούς που η ιστορία τους έχει καλυφθεί κάτω από το πέπλο της ζοφερής και τρομακτικής σιωπής, «μας φοβούνται και μας σκοτώνουν. Μας φοβούνται, και όταν μας σκοτώνουν, νεκρούς μας φοβούνται πιο πολύ» – Τάσος Λειβαδίτης.