Του Γ. Λακόπουλου
Οι τυχοδιωκτισμοί στους οποίους ωθούν τη Φιλανδία οι Αμερικανοί μπορεί να κοστίσουν ακριβά στον πλανήτη, καθώς εκδηλώνονται απέναντι σε έναν αδίστακτο και αυταρχικό ηγέτη σαν τον Πούτιν.
Οι παράνομες δραστηριότητες του Ρώσου εισβολέα λειτουργούν συμπληρωματικά με τις ενέργειες του ΝΑΤΟ και των Αμερικάνων με όργανο τον ανερμάτιστο Ζελένσκι και εμποδίουν τον τερματισμό του πολέμου.
Ήδη κοστίζει στην Ευρώπη η ηρωοποίηση του Ζελένσκι μέσα από τις σκηνοθετημένες εμφανίσεις του και τον άφθονο οπλισμό που του παρέχει -η Δύση έπαψε πλέον το μ΄ρυτο- και μπερδεύει τα πεδία των μαχών με τα βραβεία στη Γιουροβίιζιον -παριστάνοντας το Σούπερμαν του πλανήτη.
Ασύδοτος πιστεύει ότι “η μουσική μας κατακτά την Ευρώπη” και πιστεύει ότι μπορεί να αναλάβει και τη διοργάνωση.
Μετά τις επιθέσεις εναντίον της Μέρκελ , και του Σταϊνμάιερ, τις αξιώσεις να μπει στον πόλεμο το ΝΑΤΟ και να εκδιωχθεί από το Συμβούλιο Ασφαλείας η Ρωσία, επιτίθεται τώρα τον Μακρόν με χτυπήματα κάτω από τη μέση: ότι τάχα του ζήτησε υποχωρήσεις στην εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας και με ισχυρισμούς ότι η μεσολάβησή του έγινε με ματαιοδοξία και ο ίδιος τον… στήριξε να ξαναγίνει πρόεδρος.
Το “αμάρτημα”του Γάλλου προέδρου, είναι ότι απλώς σταμάτησε την ιδέα που έβαλαν στο μυαλό του Ουκρανού κάποιοι ανόητοι: ότι μπορεί να μπει αύριο στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το … αξιώνει, επικαλούμενος τον… Μιτεράν, τρομάρα του.
Όπως αξιώνει να τον βάλουν αμέσως και στο ΝΑΤΟ για να γενικευτεί ο πόλεμος.
“Η Ουκρανία όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η διαδικασία ένταξης στην ΕΕ αυτή θα έπαιρνε αρκετά χρόνια, στην πραγματικότητα πιθανότατα και αρκετές δεκαετίες” είπε ο Μακρόν, μετά τη γελοιότητα της υπογραφής αίτησης για ενταχτεί σε ένα πηλό και το…ερωτηματολόγιο που απαντήθηκε σε μια βδομάδα.
Ο Ζελένσκι αντέδρασε με αναίδεια -που προφανως αντλεί από την αμερικανική υποστήριξη, που δεν είναι τίποτε άλλο από υποστήριξη της υπερδύναμής του σχεδίου άλωσης των πόρων της Ρωσίας και συνδυασμό με τη διάλυση της κοιτονικής Ευρώπης.
Καθώς όλο και περισσότεροι και εντός των ΗΠΑ- αλλά και ο Πάπας- ομολογούν ότι τα αμερικάνικα παιχνίδια στην Ουκρανία διευκόλυναν τη ρωσική εισβολή ή τον κλιμάκωσαν, η πρόκληση με τη Φινλανδία και τη Σουηδία τεκμηριώνουν τον αρνητικό ρόλο του ΝΑΤΟ στην περιοχή.
Σ’ αυτό το σκηνικό παραλογισμού που δημιουργεί σαν αφιονισμένος ο Ουκρανός πρόεδρος βλάπτοντας και τη χώρα του που καταστρέφεται ακούγονται σοβαρές φωνές για τη λήξη του Πολέμου.
Ήδη είναι φανερό ότι υπάρχει χάσμα μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και εκείνων των ηγετών που διαχειρίζονται την… κατάσταση για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο καγκελάριος της Γερμανίας, Όλαφ Σολτς, και ο πρωθυπουργός της Ιταλίας, Μάριο Ντράγκι, δείχνουν να κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος με τον πρόεδρο της Γαλλίας: επιθυμούν να σταματήσουν όσο το δυνατόν συντομότερα τις δυσμενείς επιπτώσεις που προκαλεί στα οικονομικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης ο πόλεμος.
Ο Ιταλός πρωθυπουργός υπενθύμισε- επί αμερικανικού εδάφους- διαπραγματευτική ισχύ που μπορεί να έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση και κάλεσε τον Τζο Μπάιντεν να αλλάξει και αυτός στάση, ώστε στο ίδιο τραπέζι με τον Πούτιν και να λύσουν τον γόρδιο δεσμό του πολέμου.
Αυτός είναι ο στόχος μας» δήλωσε και ο Μακρόν σε συνέντευξη Τύπου με τον Σολτς και ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί ειρήνη είναι «η Ρωσία και η Ουκρανία να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι διαπραγματεύσεων».
Στο μεταξύ ο Μπάιντεν θεωρεί ήττα για τον ίδιο την υποχώρηση εκ μέρους του Κιέβου και κλιμακώνει την ένταση σε αυτόν τον νέο ψυχρό πόλεμο, μαζί με την αμερικανική χρηματοδότηση της Ουκρανίας για να πολεμάει τους Ρώσους εισβολείς για λογαριασμό του ΝΑΤΟ με δυνάμεις των ΗΠΑ.
Οι τοποθετήσεις του Ντράγκι, του Σολτς και του Μακρόν, σε πλήρη αντιπαράθεση με εκείνες των Ουκρανών, Βρετανών και Αμερικανών, διαμορ΄φώνουν νέο σκηνικό που βοηθάει την Ευρωπη να σταθεί στα πόδια της αντί να ακολουθεί υπερατλαντικές υποδείξεις που τη φθείρουν.
Οι δυτικοευρωπαίοι ηγέτες θέλουν να τελειώσει γρήγορα ο πόλεμος και πάντως προτού οι τυχοδιωκτισμοί οδηγήσουν σε ευρύτερη -και πιο καταστροφική για την ίδια εμπλοκή της Ευρώπης- και τη χρήση ακόμη περισσότερων υπερσύγχρονων όπλων- με κίνδυνο να φτάσουμε και στα πυρηνικά.
