Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Αν δεν μιλήσει καθαρά ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, παίρνοντας και τα αντίστοιχα μέτρα στο κόμμα του, το κρυφτό θα συνεχίζεται και βεβαίως θα το βρει μπροστά του με διάσπαση. Πριν η μετά τις εκλογές.
Από καιρό προλειαίνεται το έδαφος με διάφορα δημοσιεύματα και τώρα υπάρχει σχεδόν επίσημη επιβεβαίωση: ο φάκελος της παρακολούθησης Ανδρουλάκη δεν υπάρχει.
Όσα περιείχε χάθηκαν, καταστράφηκαν, εξαφανίσθηκαν υπεξαιρέθηκαν. Ο καθένας μπορεί να φαντασθεί ότι νομίζει.
Μόνο που σύμφωνα με τις πιο αξιόπιστες εκτιμήσεις – αλλά και τα συμφραζόμενα της υπόθεσης- όλα αυτά είναι παραμύθια της Χαλιμάς. Κανένας φάκελος δεν χάθηκε. Γιατί κανένας φάκελος δεν υπήρξε ποτέ.
Δεν υπήρξε γιατί απλούστατα δεν υπήρξε και λόγος που να δικαιολογεί την παρακολούθηση και να ανοίξει φάκελος. Ούτε Ουκρανοί, ούτε Ρώσοι και Κινέζοι, ούτε Αρμένιοι ή Καυκάσιοι.
Κανείς δεν είχε ζητήσει την παρακολούθησή του ευρωβουλευτή, όπως και κανείς εχθρός της χώρας δεν είχε έλθει σε επαφή μαζί του, ώστε να απειλούνται τα εθνικά συμφέροντα, οπότε η ΕΥΠ του Κοντολέοντα έκανε τη δουλειά της.
Ο μόνος λόγος για τον οποίο ετέθη για τρεις μήνες υπό 24ωρη ακουστική, ενδεχομένως και οπτική, παρακολούθηση ο συγκεκριμένος ευρωβουλευτής, ήταν ότι είχε την ιδιότητα του υποψηφίου προέδρου του ΠΑΣΟΚ πριν και μετά το θάνατο της Φώφης Γεννηματά.
Στον Κυριάκο Μητσοτάκη αυτό έδωσε την αφορμή για μια διαστροφική δραστηριότητα. Ο ίδιος ο Ανδρουλάκης, πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και ο Αλέξης Τσίπρας έχουν πει τη μισή αλήθεια γι’ αυτό.
Ήθελε να ελέγχει τις εξελίξεις στο τρίτο κόμμα της Βουλής, ώστε να διασφαλιστεί μετεκλογικά την υποστήριξη του και να παραμείνει Πρωθυπουργός.
Η άλλη μισή είναι χειρότερη: του μπήκε η ιδέα να γίνει αρχηγός και δευτέρου κόμματος- του ΠΑΣΟΚ εν προκειμένω. Με το όνομα Ανδρέας Λοβέρδος
Όλοι είχαν αντιληφθεί ότι ο Μητσοτάκης επιδίωκε την εκλογή του συγκεκριμένου πολιτικού την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Ότι ήταν υπόδικος για δωροδοκία από τη Νοβάρτις εκείνη τη περίοδο, τον βόλευε.
Ο μηχανισμοί του μεγάρου Μάξιμου συνέδραμαν όσο μπορούσαν τον εκλεκτό υποψήφιο. Ο ενημερωμένος Μαν. Κοττάκης έγραψε ότι το γραφείο συγκεκριμένου υπουργού μετατράπηκε σε εκλογικό κέντρο του. Λέγεται ότι Νεοδημοκράτες ψήφισαν στις αρχαιρεσίες του ΠΑΣΟΚ για να τον ενισχύουν.
Ωστόσο οποίος είχε μάτια έβλεπε. Δεν μπορούσε να νικήσει μετά το θάνατο της Φώφη Γεννηματά τον Ανδρουλάκη.
Γι’ αυτό τέθηκε σε κίνηση το παρακράτος, με τον ασφαλή τρόπο χρησιμοποίησης της ΕΥΠ του εμπίστου Κοντολέοντα. Ο στόχος ήταν να «καεί» η υποψηφιότητα Ανδρουλάκη.
Το σχέδιο απέτυχε και ο Λοβέρδος βγήκε στο περιθώριο, η παρακολούθηση Ανδρουλάκη σταμάτησε, ως αχρείαστη πλέον. Και αναποτελεσματική: ούτε καν οι ιστορίες της κλειδαρότρυπας που διακινούσαν κάποιοι από τη ΝΔ και όχι μόνο, δεν «τσεκαρίστηκαν» κατά την «επισύνδεση».
Δεν θα μαθαίναμε ποτέ τίποτε, αν η γκάφα του Κοντολέοντα να ομολογήσει την παρακολούθηση του του δημοσιογράφου Θαν. Κουκάκη από την ΕΥΠ, δεν διευκόλυνε ΑΔΑΕ του ακέραιου πρώην δικαστή Ράμμου- στην οποία είχε απευθυνθεί ο Ανδρουλάκης για άλλη υπόθεση- να αποκαλύψει και την παρακολούθηση του σημερινού προέδρου του ΠΑΣΟΚ.
Από εκεί και πέρα άρχισε η επιχείρηση συγκάλυψης με πρώτο στόχο να μείνει στο απυρόβλητο ο Πρωθυπουργός, κυρίως ως προς το ποινικό μέρος του σκανδάλου.
Έτσι εφευρέθηκε η «άγνοιά» του, η «νομιμότητα», το «πολιτικό λάθος» και η δήθεν «ευαισθησία» να ερευνηθεί η υπόθεση και να «θωρακιστεί» η ΕΥΠ- από τι;- με αποδιοπομπαίους τον Κοντολέοντα και τον Δημητριάδη…
Η επιχείρηση υλοποιείται- καταπατώντας στοιχειώδεις κοινοβουλευτικούς κανόνες, το Σύνταγμα και την κοινή λογική.
Αλλά στο θέμα του φακέλου δεν μπορούν να κάνουν τίποτε. Δεν υπήρξαν ποτέ παραστατικά, ούτε για κατατεθούν στη Βουλή ή στη Δικαιοσύνη, ούτε για να καταστραφούν. Η διαχείριση της παρακολούθησης ήταν προφορική, ώστε μη μένουν ίχνη.
Γι αυτό άλλωστε ο Μητσοτάκης κηρύσσει το «απόρρητο» και δηλώνει ότι δεν μπορεί να αναφέρει το λόγο, -που κατά τα λοιπά βρίσκει «τεκμηριωμένο», για να απαλλάξει ποινικά τον Κοντοέλοντα- «ούτε θα μπορούσε» να τον ξέρει. Τι να πει!
Ότι τώρα προσπαθούν να μετακινήσουν σε κάποιους -αγνώστους που δεν θα βρεθούν ποτέ- την απώλεια των εγγράφων είναι μια ακόμη μεθόδευση συγκάλυψης.
Θα πετύχει αν ο ίδιος ο Ανδρουλάκης δεν πει την αλήθεια: ο Μητσοτάκης με παρακολουθούσε, όχι για να με κατακτήσει υποχείριο του, αλλά για να βγάλει πρόεδρο τον Λοβέρδο και να κάνει το ΠΑΣΟΚ παράρτημά του.
Ποιους φάκελος και κουραφέξαλα; Αυτές οι δουλειές δεν γίνονται με έγγραφα. Κανείς δεν θα έδινε εντολή παρακολούθησης βουλευτή αντιπάλου κόμματος επισήμως και με υπογραφές.
Αν δεν μιλήσει καθαρά ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, παίρνοντας και τα αντίστοιχα μέτρα στο κόμμα του, το κρυφτό θα συνεχίζεται και βεβαίως θα το βρει μπροστά του με διάσπαση. Πριν η μετά τις εκλογές.
Δικό του κόμμα είναι δικές του και οι συνέπειες. Δεν υπάρχει, όμως, λόγος να κοροϊδεύουν οι εμπλεκόμενοι εαυτούς και αλλήλους.
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR