Του Αντώνη Παπαγιαννίδη
Παραζάλη έφερε, τελικά, η πορεία προς το βρετανικό δημοψήφισμα για το Brexit – με τραγικό σταθμό την δολοφονία της Τζο Κοξ. Παραζάλη με κάποια παράδοξα, ωστόσο.
Δείτε μια “λεπτομέρεια” που, ωστόσο, δείχνει πολλά: έτσι που οι δημοσκοπήσεις και τα exit polls υπήρξαν τελευταίως αποκαρδιωτικά (και) στην Μεγ. Βρετανία – στις τελευταίες εκλογές αλλά και στο δημοψήφισμα για την Σκωτία – τα βρετανικά Μέσα, εφημερίδες και κανάλια, συμφώνησαν (και ανακοίνωσαν δημόσια, ώστε να έχουν αυτοδεσμευθεί) ότι δεν θα τρέξουν exit polls για το αποτέλεσμα της κάλπης της Πέμπτης 23ης Ιουνίου.
“Αρα, θα περιμείνουμε μέχρι το ξημέρωμα της Παρασκευής”, θα σκεφτόταν ευθύγραμμα κανείς. Λάθος! Διότι exit polls ήδη παρήγγειλαν (και θα τα έχουν) διάφορες Τράπεζες και χρηματοπιστωτικοί οίκοι. Γιατί; Επειδή οι αγορές της Ασίας – Nikkei/Hang Seng/KOSPI – ξεκινούν μέσα στην νύχτα, οπότε δεν θα δέχονταν να πάρουν (ή να λύσουν) θέσεις χωρίς να γνωρίζουν εκείνο που θα έχει ήδη συντελεστεί στο Λονδίνο! Όμως, αφ’ ής ένα γκάλοπ έχει παραγγελθεί και διενεργηθεί, “αυτονόητα”” θα διαρρεύσει. Οπότε… η νύχτα της 23ης Ιουνίου θα έχει χάζι!
Πάντως, για να γυρίσουμε και στα πιο βαριά, στις Βρυξέλλες επικρατεί ήπια (λέμε…) αλλοφροσύνη, αφ’ ής φάνηκε το Brexit να παίρνει κεφάλι. Ο Ντόναλντ Τουσκ μας είπε ότι, άμα αυτό συμβεί τελειώνει ο Ευρωπαϊκός πολιτικός πολιτισμός: άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου! Ο Ζαν-Κλωντ Γιουνκέρ δεν αρκέσθηκε να δηλώσει ότι ένα Brexit “θα δημιουργήσει πολλαπλά προβλήματα” αλλά – ερωτώμενος αν μια τέτοια εξέλιξη “θα αποτελούσε καταστροφή” – απάντησε, κοφτά, “ΝΑΙ’. Πάντως ο βρετανικός ECONOMIST , που έχει ταχθεί υπέρ της παραμονής/του Bremain, επισήμαινε ότι ήδη με το βρετανικό δημοψήφισμα (δηλαδή και προ του αποτελέσματος) τα αιθεροβάμονα σχέδια για ομοσπονδίωση της Ευρώπης έχουν ήδη πεθάνει.
Σχεδόν μοναχικός ο Βόλφγκανγκ Σώϋμπλε “μας” εκτιμούσε ότι η διατάραξη δεν θα ήταν και τόσο σημαντική – μάλλον βλέπει το δικό του όνειρο για μικρή/κλειστή Ευρώπη να ξεκινάει επιτέλους την πορεία του!
Σημειώστε πάντως – γα να περάσουμε και στο ακόμη βαρύτερο – πως ενώ σ’ εμάς, αλλά και ανά την ηπειρωτική Ευρώπη η δολοφονία της Τζο Κοξ αμέσως “ερμηνεύτηκε” ως παράγων που θα αντιστρέψει τις ισορροπίες που διαμορφώνονται πλέον προς το Brexit (όθεν και η παραπάνω νευρικότητα…), με μια λογική “το Brexit έκανε το πρώτο θύμα του, άρα το συναισθηματικό στοιχείο θα βαρύνει υπέρ της παραμονής/του Bremain“, το ίδιο δεν – ΔΕΝ – συνέβη στον Βρετανικό Τύπο, ούτε στα κανάλια. (Βέβαια, τα στοιχήματα “διόρθωσαν”).
