Η πραγματοποίηση του πόνου

Του Γ. Μαρκάκη

ΜΑΡΚΑΚΗΣΤο εξαιρετικά τραγικό σήμερα είναι πως κανείς δεν ενδιαφέρεται (ή δεν μπορεί) να σταματήσει τους επαγγελματίες πυρομανείς όλων των πλευρών που θέλουν να μαζεύουν το πετρέλαιο με τους τάνκερ κουβάδες στην Συρία και κατακαίνε στην ανταγωνιστική προσπάθεια τους τα πάντα γύρω τους, μαζί και τον άμοιρο κοσμάκη μέσα στα σπίτια τους.

Κανείς δεν θέλει να σταματήσει τις κερδοφόρες εξαγωγές του όπλων προς όλους τους εμπλεκόμενους μια και όλος ο πλανήτης και όλοι μας είμαστε εθισμένοι στον μαύρο χρυσό. Άμεσα και  πολλαπλώς έμμεσα.

Εμείς οι ‘άβουλοι’ πολίτες του Πρώτου Κόσμου ακόμα και αν βλέπουμε το λάθος αισθανόμαστε  τόσο μικροί μπροστά στις κυβερνήσεις που εκλέγουμε και συνεχίζουν από την μια πλευρά να πατάνε το γκάζι των εξαγωγών των όπλων και της ανάγκης άντλησης του εναπομείναντος πετρελαίου, στις φυσικά εμπόλεμες περιοχές ενώ ταυτόχρονα από την άλλη με όλη τους την δύναμη του ποδιού τους βάζουν φρένο στις μετακινήσεις του άμαχου φλεγόμενου πληθυσμού.

Το μόνο που μας απομένει είναι η συμπάθεια η αλληλεγγύη και  ελεημοσύνη Φυσικά και δεν είναι λίγα Είναι ό,τι έχουμε και ό,τι μας έχει απομείνει.

Μοιάζει όταν διαβάζεις τον διεθνή τύπο πως θεωρητικά στα λόγια -και μόνο- όλοι να θέλουν να σταματήσουν και να σβήσουν την φωτιά. Πρακτικά η φωτιά γιγαντώνει και όλοι τρέχουν να προσφέρουν αλοιφές για εγκαύματα. Με το αζημίωτο βέβαια και αυτές.

Άλλοι τρέχουν να τους πουλήσουν πρώτα σωσίβια και βάρκες και μετά αν καταφέρουν να περάσουν απέναντι Άλλοι να τους ‘τα πάρουν χοντρά’ για μια κούρσα μέχρι την Χιλιο-ειδωμένη αφού βέβαια έχουν τραβήξει κάποιες αναμνηστικές φωτο -κατανόησης πόνου – μαζί τους, για να έχουν και το άλλοθι στεγνό και την καυτή χύτρα γεμάτη Άλλοι μοιράζονται ακόμα και ένα κομμάτι ψωμί που τους απόμεινε.

Οι διαβεβαιώσεις του κάθε Νο Real Task Tousk που τους προτρέπει να αφήσουν τα παιδιά τους να παίζουν στα χαλάσματα με εκατομμύρια σφαίρες να περνούν πάνω και κάτω από τα κεφάλια τους  και οβίδες να σκάνε πάνω τους, μάλλον δεν τους πείθουν.

-Μην έρχεστε, ρε παιδιά, από εδώ. Αχ, είσαστε κακομαθημένα. θα με θυμώσετε …. Καθίστε πάνω στα χαλάσματα σας και γίνεται άμορφη μάζα κρέατος και σιδηρικών μέσα στο διαλυμένο σπίτι σας. Μην το κουνάτε από εκεί αποκεφαλιστείτε τίμια με αξιοπρέπεια, αν δεν καείτε δειγματικά  (=εκ του δείχνω και… βλέπω) σαν λαμπάδα, πυρσός του Νέρωνα  για να βλέπουμε εμείς οι υπόλοιποι,  και που είστε …. ταΐστε τα πεινασμένα ξεχασμένα άγρια ζώα του ζωολογικού της Δαμασκού με τα άψυχα διαμελισμένα σώματα των παιδιών σας.

Είναι Δαντικής κοπής τραγωδία να νοιάζεσαι για τις συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων στην Χιλιο-Ειδομένη αφού δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για την πραγματική ρίζα του προβλήματος τους που είναι η αδυναμία σου να δροσίσεις έστω με μια σταγόνα δροσιάς την πύρινη βομβιστική λάβα που κατακαίει τα σπίτια και το βιός τους στην Συρία και σε όποια άλλη εμπόλεμη περιοχή.

Είναι εξαιρετικής μαεστρίας σχέδιο να παρουσιάζεις στα διεθνή Μέσα  μια τεράστια διεθνή κρίση ως κρίση Ελληνοτουρκικής διχογνωμίας κόντρας και ασυνεννοησίας επικαλούμενος την αιώνια κόντρα τους και  να αποκρύβεις την πραγματική διάσταση του προβλήματος και τις πραγματικές αιτίες και λόγους αυτής της παγκόσμιας σύρραξης, σε μια μίνι περιοχή του πλανήτη που διαμελίζει ανθρώπινες ψυχές, επειδή κανείς δεν θέλει να τραβήξει τα χέρια και τα πόδια του  από τις πετρελαϊκές καραμέλες.

Η χιλιοειπωμένη Ειδομένη είναι το σύνορο στην σύγχρονη τρέλα. Είναι κάτι όπως και το Μεγάλο Σάββατο των ορθοδόξων Παρόλο που κανείς δεν πληροί έμπρακτα με την ζωή του τα κριτήρια για να χαρακτηριστεί  χριστιανός, όλοι πηγαίνουν στην εκκλησιά, μπας και γίνει κανένα θαύμα και πιάσουμε το λόττο και μήπως η μαγειρίτσα θα κάτσει πιο ήρεμα το βράδυ στο αμαρτωλό στομάχι που ο μύλος του αλέθει όλη την αμαρτία το υπόλοιπο του έτους.

Σε λίγο θα οργανώνονται και εκδρομές όπως γίνεται ήδη ανεπίσημα σε επιλεγμένες παραλίες από τα μεγάλα ταξιδιωτικά γραφεία.

Παραλία με τουρίστες και υποδομή. Παραλία ερημική χωρίς σκιά και μπαρ. Παραλία αμμουδερή με συνεχή ροή μεταναστών κατάλληλη για selfie. Παραλία με βράχια ακατάλληλη για φωτό.

Έτσι λοιπόν και η Χιλιοειδωμένη ή οι παραλίες πάνω στις οποίες κάνουν salti mortale ανάμεσα από βράχια και κύμμτα με απόβαση  χιλιάδες κακομοίρηδων που οι βόμβες και οι ρουκέτες τους γκρέμισαν το βιός. Η φυγή η απόδραση ο πόνος προσφέρονται για πολλαπλή χρήση. Από πολιτικούς μέχρι σταρ του Hollywood από συγραφείς μέχρι και αγραφείς.

Η πρόσφυγες είναι μια χιλιοπειπωμένη μάζα, ένας  ποταμός αναφοράς τόσο συχνός και πυκνός που χάνει την ανθρώπινη υπόσταση του και κυριαρχεί στον Τύπο σαν ένα πράγμα. Το πράγμα!

Στην Κοινωνιολογία λέγεται reification (Λατινικά res-rei = το πράγμα) Ο χιλιο ειπωμένος και απλωμένος πόνος και η κραυγή γύρω, μας περιμένουν τόσες φορές στις ‘ειδήσεις’, που η δικιά μας υλική υπόσταση μας,  αδρανοποιεί την ίδια την ρίζα  πρόκλησης του πόνου. Απλά της βάζει οδοντιατρικά μια αδρανή θήκη για να μπορεί να συνεχιστεί το άλεσμα των υπόλοιπων ειδήσεων από εμάς τους ειδησεοπαμφάγους. Εμάς τους θνητούς με ή χωρίς συνειδησιακή δυσπεψία.

 

 

*Παραγωγός ραδιοφώνου