Του Γ. Λακόπουλου
Η δουλειά που δηλώνει είναι δικηγόρος. Σπούδασε νομικά, με μεταπτυχιακό στην οικονομία, έκανε τη διατριβή του στην κοινοτική αγροτική πολιτική, ένα φεγγάρι ο Σαμαράς τον έβαλε υφυπουργό Πρόνοιας.
Με αυτό το βιογραφικό ο Κυριάκος Μητσοτάκης τον έκανε υπουργό Άμυνας. Προφανώς γιατί ο Νίκος Παναγιωτόπουλος είναι αρκετά «ανώδυνος» ως Καραμανλικός και αρκετά άσχετος με το χαρτοφυλάκιο ώστε να δεχθεί βεντούζα τον πολύ στρατηγό Στεφανή.
Η ομοιότητα με τον Νίκο Δένδια, που ετέθη υπό την επίβλεψη του διπλωματικού γραφείου του Πρωθυπουργού, δεν είναι τυχαία.
Ο υπουργός Άμυνας είναι αξιοπρεπής άνθρωπός και παλιός πολιτικός, αφού εκλέγεται από το 2007 και προέρχεται από πολιτική οικογένεια.
Αλλά δεν άκουσε ποτέ μια φράση που Κώστα Σημίτη σε μια δημόσια σύγκρουσή του με τον Ανδρέα Παπανδρέου: «οι υπουργοί δεν είναι υπάλληλοι.»
Έτσι έδειξε ότι μπορούν να είναι όχι μόνο υπάλληλοι, αλλά και σεναριογράφοι.
Η στιχομυθία του με τον Πρωθυπουργό που μετέφερε ο ίδιος, για τις κινήσεις του τουρκικού ερευνητικού πλοίου Οruc Reis προκαλεί μειδιάματα.
Ο «καλός στρατιώτης Παναγιωτόπουλος» βρισκόταν σε ανοιχτή γραμμή με τον Κυριάκο Μητσοτάκη στη διάρκεια κρίσης με το τουρκικό σκάφος και ισχυρίζεται ότι είχαν τον εξής διάλογο:
»Κύριε πρωθυπουργέ, είναι σε εκείνο το σημείο. Το παρακολουθούμε από απόσταση» αναφέρει ο υπουργός. Η απάντηση του Πρωθυπουργού ήταν: «Εντάξει, κύριε υπουργέ, ψυχραιμία»
Νομίζαμε ότι ο Πρωθυπουργός μιλάει τους υπουργούς του με το μικρό του όνομα, αλλά εδώ φαίνεται ότι τα πράγματα ήταν επίσημα.
Μετά από λίγες ώρες ο διάλογος Μητσοτάκη-Παναγιωτόπουλου συνεχίστηκε:
»Κύριε υπουργέ, μετακινήθηκε;» ρώτησε ο Πρωθυπουργός.
Η απάντηση του κυρίου υπουργού δεν ήταν και τόσο κατατοπιστική:
-»Άλλαξε λίγο πορεία, αλλά δεν είμαστε σίγουροι ότι βγαίνει».
Άγνωστο τι σημαίνει «βγαίνει». Αλλά ο Πρωθυπουργός δείχνει ανασφαλής και ρωτάει:
-»Τι συνιστάτε, κύριε υπουργέ;»
Και ο κύριος υπουργός του συνιστά, αυτό που είχε… συστήσει στον ίδιο ο Πρωθυπουργός: »Ψυχραιμία, κύριε πρωθυπουργέ. Ανταγωνισμός ψυχραιμίας, όπως σας το είπα».
Αν αυτός ο διάλογος είναι πραγματικός μάλλον πρέπει αν ανησυχούμε περισσότερο από τα μετεωρολογικά του Γεραπετρίτη και τις καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις του Πέτσα. Εδώ εμφανίζεται να μιλούν ο Πρωθυπουργός με τον αρμόδιο υπουργό και αυτά που λένε είναι «από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα.»
Δεν μπορεί να ήταν αυτού του επιπέδου και αυτού του περιεχομένου η συζήτηση ανάμεσα στον Πρωθυπουργό και τον αρμόδιο υπουργό, όταν ένας τουρκικό σκάφος ξυπνούσε μνήμες όπως το «Χόρα» το 1976, το «Πίρι Ρεις « 1987 και το «Φιγκέν Ακάτ» στα Ιμια το 1996.
Τo Οruc Reis μπήκε παράνομα στην ελληνική υφαλοκρηπίδα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη πανικοβλήθηκε. Ο Σημίτης – που βρισκόταν στις πρώτες μέρες της πρωθυπουργίας του- έβγαλε το Πάγκαλο στην τηλεόραση να λέει …πήρε ο αέρας την ελληνική σημαία από τη βραχονησίδα.
Ο Μητσοτάκης έβγαλε τον Γ. Γεραπετρίτη να λέει ότι ο αέρας πήρε ολόκληρο καράβι και το έφερε… σε αντίθεση κατεύθυνση από αυτή που φύσαγε. Παλιόκαιρος.
Χωρίς να έχει σχέση με το θέμα, προσπαθούσε να υποβάλει ότι πρόκειται για τυχαίο περιστατικό άνευ σημασίας, και πάντως δεν είναι παραβίαση. Ακολούθως ο υπουργό Άμυνας να παρουσιάζει ανεκδοτολογικές αλληλο-εισηγήσεις με τον Πρωθυπουργό για «ψυχραιμία».
Ο πορτ παρόλ της κυβέρνησης διαβεβαίωσε ότι όλα ήταν υπό έλεγχο και ο υπουργός Εξωτερικών ότι δεν ήταν τίποτε σοβαρό και πρέπει να το «ξεπεράσουμε». Σε κάθε περίπτωση να μην ανησυχούμε. Τους έχουμε τους Τούρκους…
“Καραγκιοζιλίκι” χαρακτήρισε τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς ο πρώην αρχηγός του ΓΕΝ ναύαρχος Αντωνιάδης. ” Μόνο έναν ακυβέρνητο πλοίο μπορεί να παρασυρθεί σε χωρικά ύδατα παρασύρεται από τον καιρό. Ένα πλοίο που έχει προπέλες και πηδάλιο δεν παρασύρεται. Είναι παραβίαση της υφαλοκρηπίδας για 24 ώρες. Τα κυριαρχικά σου δικαιώματα δεν τα προασπίζεις παρακολουθώντας την παραβίασή τους”.
Από τα στοιχεία που η ίδια η κυβέρνηση παρουσίασε με… παραστατικό τρόπο επιβεβαιώνεται αυτό που έλεγε πεπειραμένος πολιτικός της ΝΔ για τον σημερινό Πρωθυπουργό: «Δεν έχει δίπλα του έναν Μολυβιάτη, ή ένα Χηνοφώτη, να εκτιμήσει την κατάσταση και να αναλύσει το ρίσκο σε τέτοιες περιπτώσεις».
Είναι χειρότερο. Έχει στα κρίσιμα υπουργεία πρόσωπα που δεν μπορούν να σηκώνουν το βάρος του αξιώματος τους και περιμένουν από το Μέγαρο Μαξίμου οδηγίες όπου θα έπρεπε να δίνουν αυτοί στο Μέγαρο Μαξίμου.
Οπότε οι χειρισμοί περιέρχονται στον κύκλο των πρωθυπουργικών συμβούλων που κινούνται ανάμεσα στην άγνοια και τη σπουδή για κατευνασμό -με κοινό παρονομαστή τη βούληση για συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο.
Χωρίς να το αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση άνοιξε ένα παράθυρο από το οποίο όλοι είδαν την ανεπάρκειά της. Η ψιμυθίωση του περιστατικού για να φανεί άνευ σημασίας είναι χειρότερη από την αδυναμία χειρισμού του.
Δεν νοείται να λένε υπουργοί ότι δεν πρόκειται για εχθρική ενεργεία αμφισβήτησης δικαιωμάτων όταν από τους κοινοποιηθέντες διάλογους των κυβερνητών προκύπτει η δήλωση του Τούρκου καπετάνιου ότι «βρίσκεται σε τουρκική ΑΟΖ».
Η κυβέρνηση το γνώριζε και το απέκρυψε. Ίσως καλύτερα από να λένε οι υπουργοί της ότι το τουρκικό σκάφος τελικά βγήκε έξω από το ελληνικό ….FIR.
